Ενημερώνει ότι κάνοντας μια βόλτα στην πόλη, κατέγραψαν “όλες τις ελλείψεις που υπάρχουν σήμερα στην Καλαμάτα: ακατάλληλα, σκληρά υλικά ως επίστρωση των ποδηλατοδρόμων, λακκούβες και φθορές σε αρκετά σημεία, ελλιπής σήμανση, απουσία διασύνδεσης ολόκληρης της ανατολικής συνοικίας της πόλης, επικίνδυνες διαβάσεις σε κυκλοφοριακά φορτισμένους κόμβους, ανύπαρκτους ποδηλατοδρόμους σε οδούς με επαρκές πλάτος (όπως η Βασ. Γεωργίου, η Ακρίτα και η Ηρώων) ή σε περιοχές με έντονο νεανικό στοιχείο, όπως το Πανεπιστήμιο”. Επισημαίνει ότι “η ποδηλασία αποτελεί τρόπο ζωής, ένα οικολογικό, αθλητικό, μεταφορικό μέσο, που μπορεί να βοηθήσει πολύ στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση της πόλης μας αρκεί να επισκευαστούν και να ενισχυθούν οι κατάλληλες υποδομές και να προωθηθεί η συνεχής εκπαίδευση σε οδηγούς και ποδηλάτες” και καταλήγει: “Με λίγη περισσότερη προσπάθεια η πόλη μας μπορεί να γίνει ακόμη πιο φιλόξενη για τα ποδήλατά μας, εξάλλου εκείνα, όπως τα όνειρά μας, ξέρουν από ανηφοριές…”.