Ενα πρόβλημα διαχρονικό, που ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα με αφορμή τη -σχεδόν- σύσσωμη συγκέντρωση των υποψηφίων δημάρχων τις προάλλες στην Αγία Τριάδα για τη συζήτηση ενός τόσο σοβαρού θέματος. Αναφέρομαι φυσικά στους τσιγγάνους -Ρομά- της μεσσηνιακής γης, οι οποίοι καθημερινά με εκφράσεις και συμπεριφορές αποδεικνύουν την «προβληματική» τους υπόσταση.
Από τις ύβρεις, τις χυδαίες εκφράσεις (π.χ. στο νοσοκομείο αναστατώνουν, δημιουργούν σύγχυση στο ιατρικό προσωπικό, διεκδικούν δικαιώματα αναθεματίζοντας και επιτιθέμενοι), την επαιτεία, τις μικροκλοπές, τις βαρύποινες ληστείες και παραβιάσεις της ιδιωτικής ασφάλειας των συμπολιτών μας, έως και τη διακίνηση ναρκωτικών και δολοφονίες συνανθρώπων μας, επιβεβαιώνεται ότι αποτελούν ένα μέρος του πληθυσμού της περιοχής μας που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αν θέλουμε να προωθήσουμε την κοινωνική ασφάλεια και τον πολιτισμό του τόπου.
Ταυτόχρονα εμείς, οι «καθαρόαιμοι» της φυλής μας, οι απόγονοι των δημιουργών της τέχνης και της φιλοσοφίας, αντί να σκύψουμε στην αναζήτηση των αιτιών, τους περιθωριοποιούμε… Και το κάνουμε αυτό προσδίδοντας εύκολα τη στάμπα του κατωτέρου, του ανεπίδεκτου της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, του «άτιμου»… Ας τα αφήσουμε όμως όλα αυτά και ας έρθουμε στο διά ταύτα…
Ο αναλφαβητισμός οδηγεί στην τύφλωση, στην άβυσσο της συναισθηματικής μιζέριας και στην απαξίωση των ηθικών αρχών. Γι’ αυτό χρειάζονται δομές που θα οδηγήσουν στην παιδεία τους τσιγγάνους συνανθρώπους μας. Δομές όμως όχι μόνο στα πρότυπα της εθνικής αγωγής που απολαμβάνουν όλα τα ελληνόπουλα (γιατί αυτό υφίσταται… με αποτέλεσμα τα τσιγγανόπουλα να πηγαίνουν στο σχολείο και σε τρεις μέρες να φεύγουν δεχόμενα το χλευασμό και το bullying γενικότερα των συμμαθητών τους) αλλά σε ειδικά σχολεία, με εξειδικευμένους δασκάλους που θα διδάξουν σε αυτά τα παιδιά τις ιδιαιτερότητες της δικής τους κουλτούρας, τη γλώσσα τους, τις παραδόσεις και τα έθιμά τους, καθώς και την παγκόσμια ιστορία τους. Πρέπει και αυτοί να διδαχθούν την αναγκαιότητα της τοποθέτησης ορίων στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και να μάθουν το σεβασμό που απαιτούν να τον διαθέτουν και στους αλλόφυλους, αποδεχόμενοι την ευρύτερη πολιτιστική κουλτούρα και υπακούοντας στους νόμους και τους θεσμούς της πατρίδας μας.
Είναι ουτοπία θα ισχυριστούν πολλοί. Χρειάζεται χρηματοδότηση για τις δομές αυτές. Ναι, αλλά αν δεν συνειδητοποιηθεί η ανάγκη της αναθεώρησης των δαπανών των δήμων, η αποφυγή της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος σε φιέστες αλλά σε έργα που κατοχυρώνουν τα δικαιώματα όλων των πολιτών -ανεξάρτητα του χρώματος, της φυλής, του φύλου, της κοινωνικής τάξης- τότε… η μιζέρια της κοινωνίας μας θα διαιωνίζεται, οι τσιγγάνοι θα δρουν (όντας καταπιεσμένοι, παραμελημένοι και περιθωριοποιημένοι θα οπλίζονται μονίμως με αγανάκτηση) και εμείς οι «καθωσπρέπει» θα οργιζόμαστε με τους «φτωχοδιαβόλους» εσαεί…
