Στο νέο καλλικρατικό Δήμο Καλαμάτας δεν χρειάστηκε δεύτερη εκλογή. Ο σημερινός δήμαρχος Παν. Νίκας πήρε την εκλογή συγκεντρώνοντας ποσοστό 53,99%, κάτι το οποίο είχε να συμβεί από το 1982. Ο υποψήφιος που έχρισε το ΠΑΣΟΚ Θόδ. Μπρεδήμας βρέθηκε εξαιρετικά χαμηλά με 24,67%. Και οι μικροί συνδυασμοί συγκέντρωσαν αξιοσημείωτα ποσοστά για μια τέτοια αναμέτρηση: Διασάκος 8,51%, Μπεχράκης 7,10%, Φωτέας 5,73%.
Η νέα διάταξη των δυνάμεων στο Δήμο Καλαμάτας φέρνει αντικειμενικά ενισχυμένο τον κ. Νίκα καθώς αυτή τη φορά μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση, καθώς περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους τον επέλεξαν ως δήμαρχο. Το πώς θα χρησιμοποιήσει αυτή την ενίσχυση ο ίδιος, είναι ένα ζήτημα που θα κρίνει πολλά σχετικά με την πορεία των πραγμάτων στο νέο δήμο.
Πέραν του γεγονότος ότι ο κ. Νίκας συγκέντρωσε υψηλό ποσοστό, θα πρέπει να επισημανθεί ότι βρέθηκε πολύ πιο ψηλά από το Δημ. Δράκο ο οποίος στις περιφερειακές εκλογές συγκέντρωσε ποσοστό σχεδόν κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες μικρότερο από το δήμαρχο Καλαμάτας. Το αντίστροφο συνέβη με τον Πέτρο Τατούλη ο οποίος συγκέντρωσε 32,44%, σχεδόν 8 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ στην Καλαμάτα.
Ως εκ τούτου έχει ενδιαφέρον να επιχειρήσει κάποιος την ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων και σειρά παραμέτρων που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην ανάλυση. Αρχίζοντας από τον Παν. Νίκα θεωρούμε ότι τα στοιχεία που βάρυναν υπέρ του στο τελικό αποτέλεσμα είναι πολλά και δεν θα ήταν υπερβολή να σημειώσουμε ότι δεν έχει συμβεί πάλι στην Καλαμάτα ένας υποψήφιος δήμαρχος να τα έχει… όλα δικά του.
1. Ο Παν. Νίκας εμφανίστηκε ως δήμαρχος που παράγει έργο. Υπήρχαν πολίτες πέραν του χώρου της Νέας Δημοκρατίας που σχημάτισαν αυτή την εντύπωση και ανεξαρτήτως της επιλογής που μπορεί να έκαναν στην κάλπη, δημιουργούσαν μια θετική εντύπωση στην κοινωνία για το έργο του δημάρχου. Εκτιμώντας κάποιος ψύχραιμα την τετραετία θα διαπιστώσει ότι έγιναν λίγα έργα τα οποία μάλιστα αποτελούσαν την ολοκλήρωση διαδικασιών που είχαν ξεκινήσει από προηγούμενες δημοτικές αρχές. Ηταν όμως κομβικής σημασίας και ως εντύπωση είχαν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα. Κλασικό παράδειγμα η πεζοδρόμηση της Αριστομένους στην οποία αναδείχθηκε ένα ακόμη χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο πολιτεύτηκε ο κ. Νίκας. Ενώ αρχικά προβλεπόταν ότι θα κυκλοφορούν τουλάχιστον λεωφορεία (είχε γίνει μάλιστα και η απίστευτη δοκιμή με το λεωφορείο… φυσαρμόνικα έτσι ώστε να διαμορφωθούν τα πεζοδρόμια για να… χωράει στη στροφή), όταν άρχισαν τα δημοσιεύματα που ζητούσαν πεζοδρόμηση, αντιλήφθηκε ότι ήταν κάτι που θα περνούσε εύκολα στην κοινή γνώμη, όπως και έγινε. Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη αν δεν τονίζαμε ότι οι πολίτες ελάχιστα παρακολουθούν τα όσα διαδραματίζονται στο δήμο και ως εκ τούτου δεν μπορούν να καταλάβουν και τις… κυβιστήσεις του δημάρχου ο οποίος πριν την πεζοδρόμηση σκεφτόταν τη… διάνοιξη της Αριστομένους στο πάρκο.
2. Κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Νίκα η αντιπολίτευση εμφανίστηκε μουδιασμένη και ανίκανη να αποδομήσει την πολιτική του. Αιφνιδιάστηκε από τον αυταρχισμό που επέδειξε ο δήμαρχος εκμεταλλευόμενος την αδιαφορία της κοινωνίας για ζητήματα δημοκρατικής λειτουργίας. Τον οποίο επένδυσε με άφθονο λαϊκισμό έχοντας την πλήρη συμπαράσταση των τηλεοπτικών μέσων που "καίγονται" για… σόου δημοσίων προσώπων. Η αντιπολίτευση γενικώς "έχασε τη μπάλα" στη διάρκεια της τετραετίας όχι γιατί δεν είχε ικανότητες διαχείρισης των υποθέσεων του δήμου ή παρουσίαζε έλλειμμα προτάσεων. Αλλά γιατί δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον λαϊκισμό του δημάρχου, την ικανότητα να αλλάζει θέσεις από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, αλλά και να γυρίζει στην κεντρική εξουσία και σε βάρος της μειοψηφίας το μπαλάκι των ευθυνών σε περιόδους κρίσης. Τα σκουπίδια αποτελούν κλασικό παράδειγμα τέτοιας τακτικής αλλά και εικόνα του τρόπου με τον οποίο η αντιπολίτευση έχασε το παιχνίδι. Και βεβαίως με την αντιπολίτευση υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό: Οταν ο κ. Νίκας μονοπωλούσε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις διαστρέφοντας πολλές φορές ακόμη και την αλήθεια, η αντιπολίτευση έμενε κλεισμένη στον εαυτό της και έχασε την επαφή με τους πολίτες. Δεν κινητοποίησε τις δυνάμεις της και τελικά αυτή η πολιτική οδήγησε στη διάλυση των συλλογικοτήτων που στήριξαν την αξιοπρεπέστατη παρουσία των δυνάμεων της μειοψηφίας στις εκλογές του 2006.
3. Ο κ. Νίκας χρησιμοποίησε το μηχανισμό του δήμου και όλα τα προγράμματα που έτρεχαν προκειμένου να βάλει εκατοντάδες άτομα στο πολιτικό "αγκίστρι" με την ελπίδα ότι μπορεί να βρουν μόνιμη δουλειά. Τα προγράμματα stage, η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου απασχόλησαν ένα πλήθος κόσμου το οποίο η αντιπολίτευση ποτέ δεν κατόρθωσε να… πληροφορηθεί. Αν σκεφθεί κάποιος ότι αυτό δεν έγινε με δική της ευθύνη, μπορεί να αντιληφθεί και ένα ακόμη... κατόρθωμα του δημάρχου: Κατάφερε να "σφραγίσει" το μηχανισμό του δήμου από… ανεπιθύμητες διαρροές, εκμεταλλευόμενος και το γενικό κλίμα αδιαφορίας που έχει διαμορφωθεί στο χώρο των δημοσίων υπηρεσιών.
4. Και τελικά ο δήμαρχος Καλαμάτας βρέθηκε χωρίς… αντίπαλο: Λίγους μήνες πριν τις εκλογές αποσύρθηκαν τόσο ο Διον. Αλευράς, όσο και ο Βασ. Κοσμόπουλος δημιουργώντας ένα τεράστιο κενό. Και ενώ για τον δεύτερο ήταν αναμενόμενο, ή σε τελευταία ανάλυση ήταν ένα σοβαρό ενδεχόμενο η παραίτηση από τρίτη αναμέτρηση, για τον πρώτο αποτέλεσε "κεραυνό εν αιθρία" για το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Σημαντικό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις η απουσία διαδοχής καθώς είχε διαλυθεί κάθε στοιχείο συλλογικότητας και η δραστηριότητα περιοριζόταν σε έναν στενό κύκλο προσώπων που πήραν τελικά και κρίσιμες αποφάσεις. Πολύ σημαντικό στοιχείο για τους λόγους που έκανε περίπατο κ. Νίκας ήταν πως δεν έγινε αυτό που… φοβήθηκε: Στην τελευταία κρίση των σκουπιδιών και ενώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις… ανάκλησης και των δύο από την αποστρατεία, η κίνηση για συνεργασία είχε τους συνήθεις ρυθμούς της αναποφασιστικότητας, τελικά δεν καρποφόρησε. Και αυτό για λόγους που γνωρίζουν κυρίως οι κ. κ. Αλευράς και Κοσμόπουλος καθώς υπάρχει και διαφορετική εκατέρωθεν πληροφόρηση περί των όσων διαμείφθηκαν στη μακρά διαδικασία των συζητήσεων.
5. Στο πολιτικό πεδίο μια ακόμη μετάλλαξη του κ. Νίκα έδωσε τη δυνατότητα της μέγιστης συσπείρωσης γύρω από το πρόσωπό του στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Δεδηλωμένος φίλος της Ντόρας Μπακογιάννη (χάρις στην οποία πήρε το χρίσμα στην αναμέτρηση του 2006 λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί η υποψηφιότητα του Ν. Φωτέα), δεν δίστασε να εξελιχθεί σε "σαμαροφύλακα" και να ενσωματώσει στο δικό του μηχανισμό και εκείνον του Αντ. Σαμαρά. Κατάφερε να αποσπάσει και την υποστήριξη του Γιάν. Λαμπρόπουλου παρά τις κόντρες που είχαν δημιουργηθεί στη διάρκεια της τετραετίας, έχοντας απέναντί του μόνον την Σ. Καλαντζάκου η οποία όμως έχει… αποχαιρετίσει τη Μεσσηνία εδώ και πολύ καιρό με αποτέλεσμα η στάση της στις δημοτικές εκλογές να παίξει ασήμαντο ρόλο στην έκβαση του αποτελέσματος.
6. Η βεβαιότητα ότι έτσι και αλλιώς ο κ. Νίκας θα εκλεγεί, έσπρωξε υπέρ του στην κάλπη ένα τμήμα του κόσμου που πάει με το νικητή είτε επειδή κάτι προσωπικό περιμένει, είτε επειδή έχει αποκτήσει τέτοιου είδους πολιτική κουλτούρα. Και αυτό λειτουργεί ως ρεύμα που φέρνει περισσότερα από αυτό που φέρνει ο καθένας προσωπικά.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Με όλα αυτά στα υπέρ του, ο Παν. Νίκας είχε απέναντι ένα ΠΑΣΟΚ αμήχανο, ταλαντευόμενο, διαιρεμένο και χωρίς τιμόνι. Προφανώς εν γνώσει της κατάστασης αλλά και των προβλημάτων που διαπίστωναν στις επαφές τους, βγήκαν ενωρίς από το παιχνίδι ο Χρήστος Μπούρας και ο Χρήστος Μαλαπάνης. Το εσωκομματικό πεδίο ήταν ναρκοθετημένο, η λογική των βαρόνων στα δημοτικά πράγματα της Καλαμάτας προκαλούσε αντιδράσεις και το παιχνίδι για το ποιος θα… κουμαντάρει τα πράγματα διαίρεσε τις δυνάμεις του κόμματος. Απουσίασε η συλλογική αντιμετώπιση της νέας κατάστασης η οποία δημιουργήθηκε με την ενοποίηση 4 δήμων, το παιχνίδι μεταφέρθηκε στην κορυφή και έτσι πλέον οι επαφές και συνεννοήσεις γίνονταν σε προσωπικό επίπεδο χωρίς να γνωρίζει κανένας τις εξελίξεις των συζητήσεων. Η νέα επένδυση ήταν στην υποψηφιότητα Κοσμόπουλου, οι συζητήσεις τράβηξαν καιρό, η γκρίνια στη βάση και μεταξύ των στελεχών μεγάλωνε και όταν δεν καρποφόρησε ήρθε η σειρά του αυτονόητου, πλην όμως καθυστερημένα. Ο δήμαρχος Θουρίας Γ. Σκαλαίος ήταν αντικειμενικά το καλύτερο χαρτί του ΠΑΣΟΚ για την αναμέτρηση καθώς πέραν της ιδιότητας που είχε, είναι κοινό μυστικό ότι μπορούσε να διαχειριστεί άνετα τα ζητήματα αιχμής για την Καλαμάτα όπως η υπόθεση των σκουπιδιών, τα κοινοτικά προγράμματα κ.λπ. Ηταν ζητήματα με τα οποία είχε διαρκή ενασχόληση και σε συνδυασμό με το χαμηλό κομματικό προφίλ αλλά και τη θητεία του στα δημοτικά πράγματα, θα μπορούσε να συσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ και να δημιουργήσει ρήγματα. Ενα κόμμα που λειτουργούσε με στοιχειώδεις κανόνες, θα έλυνε το ζήτημα σε μια εβδομάδα: Μετά τις διερευνητικές επαφές την άνοιξη με τα πρόσωπα που προαναφέρθηκαν, θα κατέφευγε χωρίς δεύτερη σκέψη στον κ. Σκαλαίο μαζεύοντας παράλληλα και τις φυγόκεντρες τάσεις. Γιατί απλώς δεν είχε άλλη αυτοδιοικητική λύση που θα μπορούσε να σταθεί. Ομως βάρυναν μια σειρά ζητήματα τα οποία "έκαψαν" αυτή τη λύση: Οι δημοτικοί βαρόνοι δεν ήθελαν για υποψήφιο έναν "χωρικό" και μάλιστα χωρίς… πτυχία, οι βουλευτές και οι μηχανισμοί τους του χρέωναν την υποστήριξη του Οδ. Βουδούρη και ορισμένοι αυτοδιοικητικοί παράγοντες έριχναν πυρά για τη θητεία του στο δήμο. Οταν έφθασε ο κόμπος στο χτένι και κλήθηκε να μαζέψει τα πράγματα, διαπίστωσε ότι πλέον η κατάσταση ήταν… σκορποχώρι και γρήγορα αποσύρθηκε, διαπιστώνοντας ότι δεν μπορούσε να συγκροτήσει αξιόμαχο ψηφοδέλτιο, αλλά και την απουσία ουσιαστικής στήριξης από τους μηχανισμούς. Ανάλογη τύχη είχε και η πρόταση για το Δ. Τροχάτο, ο οποίος επιπλέον διαπίστωσε ότι δεν θα έχει και την υποστήριξη όλων των δυνάμεων του χώρου της Αριστεράς από τον οποίο προερχόταν.
Δοθέντων τούτων η επιλογή Μπρεδήμα ήταν και αναγκαστική και καθυστερημένη χρονικά. Δημιούργησε μεγάλες αντιδράσεις οι οποίες αποτυπώθηκαν στο μικρότερο ποσοστό που συγκέντρωσε ποτέ συνδυασμός του ΠΑΣΟΚ στην Καλαμάτα, χωρίς μάλιστα να έχει ισχυρό αντίπαλο και ανταγωνιστή στο χώρο του βεληνεκούς που είχε η υποψηφιότητα Κοσμόπουλου στην προηγούμενη αναμέτρηση. Ο ίδιος ο κ. Μπρεδήμας για χρόνια ήταν στα χαρακώματα με στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία… θέλοντας και μη έσπευσαν να τον συγχαρούν για την επιλογή και να δηλώσουν τη στήριξή τους. Πλην όμως το κλίμα δεν αναστρέφεται από τη μια στιγμή στην άλλη και οι κάλπες έδειξαν διαφορετική εικόνα. Με πολιτικό προφίλ της δεκαετίας του ’80 και παρά το γεγονός ότι υποστηρίχθηκε σθεναρά από μέσα ενημέρωσης στα οποία φιλοξενείται διαρκώς ως ειδικός στις πολιτικές κοκορομαχίες, η υποψηφιότητα Μπρεδήμα δεν κατάφερε παρά να συγκεντρώσει στην κάλπη το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που δηλώνουν "ΠΑΣΟΚ και ξερό ψωμί" και το φιλικό κύκλο των υποψηφίων του. Πέραν τούτων όμως θα πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι ο ίδιος ρισκάρισε εκεί που άλλοι τα βρήκαν σκούρα και τελικά συγκρότησε αξιόμαχο συνδυασμό που έπεσε στη μάχη και διασώθηκαν ο ίδιος και το κυβερνητικό κόμμα από τον… "Τιτανικό" που ήταν επί θύραις. Οι αιχμές του στην τελευταία ανακοίνωση έχουν συγκεκριμένους αποδέκτες και κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η ιστορία θα σταματήσει εδώ. Από εκεί και ύστερα παρά το γεγονός ότι εκ των πραγμάτων ο κ. Μπρεδήμας αποτελεί μεταβατική λύση (αν και σε αυτό τον κόσμο… κανένας δεν γνωρίζει τι γίνεται), είναι βέβαιο ότι θα δυσκολέψει το δήμαρχο Παν. Νίκα στο δυνατό σημείο του: Στην επικοινωνιακή διαχείριση των πραγμάτων. Ο κ. Μπρεδήμας γνωρίζει πολύ καλά το παιχνίδι σε αυτό το πεδίο, αλλά ο κίνδυνος για τα δημοτικά πράγματα βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το σημείο. Να γίνουν σοβαρές υποθέσεις αναλώσιμες σε τηλεοπτικά σώου με επιστροφή σε πρακτικές του παρελθόντος και έναν ιδιότυπο αμοιβαίο "αυριανισμό".
ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ
Χωρίς αμφισβήτηση στους κερδισμένους της αναμέτρησης θα πρέπει να καταταγούν οι μικρότεροι συνδυασμοί. Ο Ν. Διασάκος συγκέντρωσε ποσοστό κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο του 2006 που αντιστοιχεί σε 50% αύξηση (8,51% έναντι 5,66%). Στην αύξηση αυτή υπάρχουν καθαρά πολιτικά χαρακτηριστικά καθώς ο ίδιος δεν είχε αυτοδιοικητική παρουσία στη διάρκεια της τετραετίας. Αντανακλά κυρίως την αύξηση της επιρροής του ΚΚΕ στην κοινωνία η οποία διαπιστώνεται και δημοσκοπικά, ενώ παράλληλα ένα ποσοστό οφείλεται τόσο στον κύκλο των υποψηφίων όσο και στη δυσφορία απέναντι σε άλλες υποψηφιότητες. Και με δεδομένη την γενικότερη πολιτική του κόμματος, η παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο από θέση μειοψηφίας θα κινηθεί στο γνωστό "από εδώ το ΚΚΕ και από εκεί όλοι οι άλλοι". Το ενδιαφέρον της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός αν πέραν τούτου θα υπάρξουν και κάποιες επεξεργασίες ή προτάσεις. Και είναι κάτι που θα διαφανεί στο χρόνο, με την υποσημείωση ότι υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι με αυτοδιοικητική εμπειρία και μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα από τις γενικές τοποθετήσεις. Σε τελευταία ανάλυση να εξειδικεύσουν με δημιουργικό τρόπο τη γενική κατεύθυνση και να ακουμπήσουν στην καθημερινότητα της διαχείρησης των δημοτικών πραγμάτων.
Ο Στ. Μπεχράκης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί από πολλούς ως η έκπληξη των εκλογών. Το "Δίκτυο" δημιουργήθηκε από ανθρώπους που συνέκλιναν σε αυτό μέσω διαφορετικών δρόμων, παρουσίασε φρέσκα πρόσωπα και άρθρωσε αυτοδιοικητικό λόγο με πολιτικά χαρακτηριστικά. Συγκροτήθηκε την τελευταία στιγμή, κινήθηκε για ένα μεγάλο διάστημα με το άγχος της συγκρότησης ψηφοδελτίου και παρά τις σοβαρές ελλείψεις στο σημείο αυτό συγκέντρωσε το αξιοσημείωτο 7,10%. Αποδείχθηκε έτσι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την πόλη (σε αυτήν ουσιαστικά συγκεντρώθηκαν οι ψήφοι), ότι δηλαδή υπάρχει πλέον ένα σημαντικό τμήμα των πολιτών που έχει αυτοδιοικητική αντίληψη και μπορεί να στηρίξει πρωτοβουλίες που αποπνέουν ανανέωση και ενδιαφέρον για την καθημερινότητα της ζωής. Το γεγονός ότι από ένα τμήμα της "Ανθρώπινης και Ομορφης Πόλης" ο συνδυασμός αντιμετωπίστηκε ακόμη και εχθρικά, παρά το γεγονός ότι τα πρόσωπα που τον συγκροτούσαν είχαν δώσει μάχη για να την στηρίξουν το 2006, δίνει μεγαλύτερη αξία στο αποτέλεσμα που έφερε ο συνδυασμός του "Δικτύου". Υπάρχει ανησυχία για ζητήματα της καθημερινότητας και ως εκ τούτου υπάρχουν περιθώρια θετικής συμβολής στα δημοτικά πράγματα, κινητοποιούνται άνθρωποι από διαφορετικές κατευθύνσεις αλλά κλειδί για την πορεία της κίνησης θα αποτελέσει η επαφή με τους απλούς πολίτες που δεν έχουν την… πολυτέλεια της συμμετοχής και επαφής σε κεντρικές δραστηριότητες.
Δεν γνωρίζουμε αν ο Ν. Φωτέας περίμενε περισσότερα πράγματα, το ποσοστό του 5,73% όμως με κόντρα όλο το μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, με το ΛΑΟΣ να στηρίζει Παν. Νίκα και με τους σαμαρικούς να ποιούν τελικά την ανάγκη φιλοτιμία και να τρέχουν για να στηρίξουν υποψηφίους από το συνδυασμό του δημάρχου, θα πρέπει να θεωρηθεί επιτυχία. Στο πλευρό του κινητοποιήθηκε ένας κόσμος με τον οποίο κατά βάση έχει επαφές από την επαγγελματική και κοινωνική δραστηριότητα και ασφαλώς σε αυτό το σημείο βρίσκεται η επιτυχία του. Συγκρίσεις με ανάλογες καταστάσεις του παρελθόντος δεν μπορούν να γίνουν καθώς κινήθηκε μέσα από εντελώς διαφορετικές συνθήκες και κόντρα σε όλα τα συστήματα περί τη Νέα Δημοκρατία. Μπορεί να προσφέρει από τη θέση του δημοτικού συμβούλου, κάτι που διαφάνηκε στην αποδόμηση του συστήματος Σούκου, αλλά τα πάντα θα κριθούν από την επιλογή του ιδίου για το μέλλον του στην αυτοδιοίκηση.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Ασφαλώς σε όσα προαναφέρθηκαν μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Θεωρούμε όμως ότι μια αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων επιβεβαιώνει την "καρδιά" των εκτιμήσεων, από τις οποίες δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο ανθρώπινος υποκειμενισμός. Αλλωστε δεν υπάρχει κανένας που μπορεί να ισχυριστεί πως διαθέτει το "αλάθητο του Πάπα". Από την πλευρά μας, όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες πλέον γιατί… τα χρόνια περνούν, θα παρακολουθήσουμε στενά τα δρώμενα στο Δήμο Καλαμάτας και θα επιδιώξουμε να στηρίξουμε και να προβάλουμε κάθε προσπάθεια που εκτιμούμε ότι θα βοηθήσει στο καλύτερο αύριο της περιοχής.
Γράφει ο Ηλίας Μπιτσάνης
