Παρόμοια φυσικά και στις άλλες πόλεις της Περιφέρειας που έγιναν Λευκές Νύχτες. Και μετά κατήφεια, πολύς ο κόσμος, μικρός ο τζίρος. Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τις Λευκές Νύχτες; Σίγουρα κάποιες μεγάλες πολυεθνικές τρίβουν τα χέρια τους! Οχι τόσο για την αύξηση του τζίρου όσο για την πλήρη ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων στις περιβόητες Λευκές Νύχτες. Παράπονα από τους μικροεπαγγελματίες, κακός σχεδιασμός, κακό timing κ.λπ. 

Και ο κόσμος; Από την εποχή του Καίσαρα κιόλας το κόλπο ήταν γνωστό (άρτος και θεάματα), μόνο που σήμερα κοντεύει να λείψει εντελώς ο άρτος και να μείνουν μόνο τα θεάματα! Κοινώς, φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο. Οσο και να προσπαθείς να αρμέξεις μια αρμεγμένη αγελάδα μόνο κάτι σταγόνες γάλα θα της βγάλεις. Σιγά-σιγά λοιπόν γινόμαστε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) χωρίς δικαιώματα στους εργαζόμενους και με κέρδη μόνο για τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Οι Λευκές Νύχτες συμβάλλουν με τον τρόπο τους σε αυτό. Η υπόλοιπη κοινωνία όμως δεν κατανοεί ότι μετά τις Λευκές Νύχτες, χωρίς ωράριο, χωρίς ασφάλιση, χωρίς υπερωρίες, χωρίς εργασιακά δικαιώματα γενικά στους εργαζόμενους των καταστημάτων που μένουν όλη νύχτα ανοικτά, έρχονται σιγά-σιγά και οι λευκές μέρες με τις ίδιες συνθήκες. Δεν κατανοεί επίσης ότι ο άκρατος καταναλωτισμός δεν είναι καν διασκέδαση. Ποιος κερδίζει από όλα αυτά; Φυσικά το μεγάλο κεφάλαιο... όσο και αν νομίζουν κάποιοι μικροεπαγγελματίες ότι κερδίζουν και αυτοί κάτι, αυτό είναι πρόσκαιρο και προσωρινό. Αλλωστε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο μας το είπαν ξεκάθαρα: Δεν είμαστε ανταγωνιστικοί... πότε θα γίνουμε; Οταν στη χώρα έρθει η απέραντη λευκή νύχτα - μέρα των πλήρως ισοπεδωμένων εργασιακών σχέσεων.

Ας μην περιμένουμε λοιπόν να μας ισοπεδώσουν, ας εξεγερθούμε να ισοπεδώσουμε εμείς τα μνημόνια και όλους τους εφαρμοστές - εκφραστές τους. 

Για την "Ανταρσία στο Μωριά"

Παναγιώτης Κάτσαρης