Σημείωσε ότι «χωρίς άμεση και συμμετοχική δημοκρατία, αξιοκρατία, ανάπτυξη και αλληλεγγύη η κοινωνία μας δεν έχει κανένα μέλλον». Παρατήρησε πως «πρέπει άμεμπτοι, αμόλυντοι και άσπιλοι και νέοι στην πολιτική άνθρωποι να βγουν μπροστά. Και αυτό γιατί η κοινωνία έχει ξεπεράσει τα περισσότερα κόμματα και τις διαχρονικές πρακτικές τους. Ζούμε μία καινούργια πολιτική εποχή, όπου το παλιό παραχωρεί σιγά-σιγά την θέση του στο νέο και αυτό γιατί το παλαιοκομματικό και αναχρονιστικό δεν πείθει πλέον κανέναν υγιώς σκεπτόμενο πολίτη. Οι κομματικοί σωλήνες των περισσότερων κομμάτων στέρεψαν από οξυγόνο».

Ο κ. Μπούκλης επεσήμανε ότι «θέλουμε έναν προεκλογικό αγώνα επιχειρημάτων και όχι διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, μέσω ενός γόνιμου δημοκρατικού διαλόγου, που θα έχουμε με όλες τις διαστρωματώσεις της κοινωνίας. Εναν προεκλογικό αγώνα δημιουργικής αντιπαράθεσης ρεαλιστικών προτάσεων και όχι πυροτεχνημάτων και χτυπημάτων κάτω από την μέση, που ενδεχομένως να αποπροσανατολίσουν το εκλογικό σώμα, από τα πραγματικά προβλήματα και τις εφικτές λύσεις».

Επικρίνοντας τους κυβερνώντες ανέφερε πως «όσο ο απλός λαός παρέχει απλόχερα την αλληλεγγύη του, άλλο τόσο δυστυχώς όσοι κυβέρνησαν και εξακολουθούν να κυβερνούν δεν μπορούν να διασφαλίσουν -και πώς θα μπορούσαν άλλωστε- αυτό που δεν έκαναν ποτέ: άμεση δημοκρατία και διαρκή συμμετοχή της κοινωνίας στη λήψη αποφάσεων, αξιοκρατία και αντικειμενικότητα στις δράσεις -επιλογές τους, βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική αλληλεγγύη».

Σε ερώτηση σχετικά με την παραίτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου και άλλων μελών των Οικολόγων Πράσινων δήλωσε: 

«Αυτές τις παλαιοκομματικές τακτικές μίας μικρής ομάδας που με κάθε τρόπο, μοναδική επιδίωξη έχει να ελέγχει το κρατικά επιδοτούμενο κόμμα, τις έχω καταγγείλει πολύ νωρίτερα, από το Νίκο, δημόσια. Οι πραγματικοί Πράσινοι και η Πολιτική Οικολογία έχουν πολλά να δώσουν και θα δώσουν στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. Εμείς κρατήσαμε διακριτές αποστάσεις από αυτές τις πρακτικές, δεχθήκαμε αήθεις επιθέσεις αλλά παραμείναμε αταλάντευτα προσηλωμένοι σε αυτό που προστάζει το συνειδησιακό μας καθήκον και δεν είναι άλλο από την υπεράσπιση των συμφερόντων των πολιτών».