Με νωπές τις μνήμες από τα κωμικοτραγικά που διαδραματίστηκαν στο εσωτερικό της προηγούμενης περιφερειακής αρχής μετά τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, οι τοπικοί άρχοντες φοβούνται τα χειρότερα, καθώς έχουν μπροστά τους μια ολόκληρη πενταετία και σβησμένη τη διαχωριστική γραμμή που χώριζε τη Δεξιά από την Αριστερά. Ειδικά ο κ. Τατούλης μετά την αποτυχία της κόρης του Εύης στις βουλευτικές εκλογές, θα έχει -εκτός όλων των άλλων- απέναντί του τόσο το νεοεκλεγέντα βουλευτή Αρκαδίας Κώστα Βλάση όσο και τον πρώην βουλευτή Ανδρέα Λυκουρέντζο. Το ίδιο ισχύει και για τον τ. βουλευτή Μεσσηνίας Γιάννη Λαμπρόπουλο που πάντα στήριζε τον περιφερειάρχη με τον οποίον η σχέση κλονίζεται σοβαρά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Τατούλης έκανε δριμείες παρατηρήσεις στον περιφερειακό σύμβουλο Απ. Γκούνη για την στήριξη που έδωσε στον Γιάννη Λαμπρόπουλο στην κόντρα του με τον Σαμαρά.

Αυτό όμως που τρέμει κυριολεκτικά ο κ. Τατούλης, είναι τυχόν επικράτηση των καραμανλικών δυνάμεων στον κεντροδεξιό χώρο, αφού τότε δύσκολα θα βγάλει τη πενταετία. 

Ομως και οι "γαλάζιοι" δήμαρχοι της Μεσσηνίας φοβούνται ότι τυχόν διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες μετακινήσεις συμβούλων προς άλλα κόμματα και γιατί όχι και προς άλλες δημοτικές  παρατάξεις. Ετσι κι αλλιώς συνεργασίες που φάνταζαν πριν την κρίση αδιανόητες, έγιναν πραγματικότητα και γι' αυτό κανένας δεν θα εντυπωσιαστεί αν αλλάξει παράταξη ένας ή περισσότεροι δημοτικοί ή περιφερειακοί σύμβουλοι. 

Βεβαίως τόσο οι δήμαρχοι όσο και ο περιφερειάρχης θα προσπαθήσουν να κρατήσουν ενωμένες τις ομάδες τους με το “καρότο” των αμοιβών, αλλά κανένας δεν γνωρίζει αν το… χιλιάρικο είναι ικανό να συγκρατήσει το ορμητικό ρεύμα των πολιτικών αναταράξεων που προκαλεί η οικονομική κρίση. Σε κάθε περίπτωση μετρούν και ξαναμετρούν ποιοι σύμβουλοι παραμένουν στο στρατόπεδο του Σαμαρά και ποιοι φλερτάρουν με Καραμανλή και Ντόρα ώστε να μην πιαστούν στον ύπνο από τις εξελίξεις.