Είναι συνηθισμένη τακτική πλέον των κυβερνητικών στελεχών, να αποποιούνται τις όποιες ευθύνες τους για πράξεις ή παραλείψεις τους και να ισχυρίζονται δημόσια πως πάντα κάποιος άλλος ευθύνεται. Η πολιτική ανευθυνότητα που επιδεικνύεται έχει σημείο αναφοράς και αυτό έχει να κάνει με την πολιτική που ακολούθησαν οι  κυβερνητικοί εταίροι, προκειμένου να ανέλθουν στην εξουσία.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να επενδύει στο αφήγημα της σκληρής διαπραγμάτευσης και να κατηγορεί τις προηγούμενες κυβερνήσεις για ανεντιμότητα και ανεπάρκεια, ωστόσο πλέον δεν μπορεί να γίνει πιστευτή από τη μεγαλύτερη μάζα των ψηφοφόρων της, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ αρχίζουν να της γυρίζουν την πλάτη. Το βλέπουμε αυτό άλλωστε σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το επαληθεύσαμε και με τη συμμετοχή 210.000 στις εκλογές της Κεντροαριστεράς. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται να αναπτύξει σύντομα μια ρητορική σκανδαλολογίας και υποτιθέμενης μάχης κατά της διαπλοκής, προσπαθώντας να συσπειρώσει όσους περισσότερους ψηφοφόρους της.

Είναι ηλίου φαεινότερη η μετάλλαξη των δύο κυβερνητικών εταίρων κατά την τελευταία τριετία. Από κόμματα διαμαρτυρίας στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έγιναν κόμματα εξουσίας. Ωσπου να εξελιχθούν όμως ως τέτοια και να συγκυβερνήσουν τη χώρα μας, έπρεπε να αποδεχτούν κάποιους συμβιβασμούς. Την περίοδο που οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ήταν αντιπολίτευση, ακολούθησαν μια σαφή επικοινωνιακή τακτική επενδύοντας στην προπαγάνδα, ώστε να αποδομήσουν την εκάστοτε κυβέρνηση. Η συνταγή ήταν γνωστή, για κάθε ατύχημα, για κάθε τραγωδία, για κάθε φυσική καταστροφή, υπήρχε ένας υπεύθυνος, η κυβέρνηση.

Από την ημέρα όμως που έγιναν συγκυβέρνηση, οι πνιγμοί, οι φυσικές καταστροφές και οι αυτοκτονίες έπρεπε να ξαναγίνουν ατυχήματα ή έστω τραγικές επιλογές. Ωστόσο, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν ξεχνούν την προπαγανδιστική τακτική που είχαν ακολουθήσει και πάντα φοβούνται πως η ίδια μέθοδος θα χρησιμοποιηθεί εναντίον τους. Τραγική επιβεβαίωση η καταστροφή και η απώλεια τόσων ανθρώπων στη Μάνδρα Αττικής. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έζησαν με το σπαθί της προπαγάνδας, δεν μπορούν να ζητούν να τους χαριστούν, οχυρωμένοι πίσω από την τραγωδία. Οι ίδιοι ήταν που καταλόγιζαν ευθύνες στην αδίστακτη και αντιλαϊκή Δεξιά, που δεν ενδιαφέρεται για το αν θα επιβιώσουν  τα «λαϊκά στρώματα». Οι ίδιοι είναι και τώρα που αποδεικνύονται ανίκανοι να τα προστατεύσουν.

Είναι πιθανόν η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να μην ευθύνεται για την καταστροφή. Σίγουρα ευθύνεται όμως για την προπαγάνδα που χρησιμοποίησε για να ανέβει στην εξουσία και τρέμει ότι θα κληθεί να την αντιμετωπίσει. Αυτό ίσως αποτελεί μεγαλύτερο πρόβλημα, ακόμη και από την ανεπάρκειά της. Βέβαια, στο μεσοδιάστημα προσπαθεί να γαντζωθεί στην εξουσία. Η κλεψύδρα τους όμως είναι αδίστακτη. Ο χρόνος που τους απομένει είναι πολύ λιγότερος από αυτόν που έχουν ήδη ξοδέψει. Η επιστροφή στο παρελθόν και διάλυσή της στα εξ ων συνετέθη, δείχνει να είναι πορεία δίχως επιστροφή...