Για την κυβέρνηση οι επόμενοι έξι μήνες θα είναι η πιο κρίσιμη περίοδος από το 2015. Θα αρχίζει να ξετυλίγεται, στην τελική του μορφή, το «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο θα ξεπερνά τα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Είναι καλό να έχουμε όνειρα και θεωρίες, αλλά βασικός προσανατολισμός είναι η βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, πέρα από την ευημερία των αριθμών. Πράγματι, σε επίπεδο απλής λογιστικής λογικής τα επιτεύγματα μόνο αδιάφορους δεν μπορούν να μας αφήνουν. Πιο συγκεκριμένα:
Η ανάπτυξη του πρώτου εξαμήνου του 2017 ξεπερνά το 0,8% με πρόβλεψη πάνω από 2% έως το τέλος του έτους.
Η ανεργία των νέων υποχώρησε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2012 (από 55,4% σε 43,3%).
Η ανεργία υποχώρησε από το 26,7 του 2014 στο 21,2 με προοπτική να πέσει κάτω από το 20% αμέσως μετά το 2017.
Αυξήθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις κατά 1 ΔΙΣ το 2017 (αύξηση 25%)
476.000 νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν στα 2,5 χρόνια της κυβέρνησης.
Εξασφαλίζεται η καθολική και ισότιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλων των πολιτών ανεξάρτητα από εργασία, ασφάλιση και εισόδημα
Υλοποιείται το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης ύψους 760 εκ. για πάνω από 700.000 δικαιούχους.
Την περίοδο 2015-2017, 220.000 χιλιάδες άνεργοι υποστηρίχθηκαν από τον ΟΑΕΔ, 14.500 νοικοκυριά σε 47 νησιά μας και 72.000 πρωτοετείς φοιτητές αποκτούν Internet υψηλών ταχυτήτων, δωρεάν ή με σημαντική επιδότηση.
Επεκτείνεται ο Νόμος Κατσέλη και πέρα από το 2017 προστατεύοντας την πρώτη κατοικία.
Επιτυγχάνεται υπεραπόδοση των πρωτογενών πλεονασμάτων έναντι των στόχων (2015: +0,2% έναντι στόχου -0,25% και 2016: +4,2% έναντι στόχου +0,5%).
Τα σχολικά γεύματα γίνονται θεσμός με πάνω από 120.000 μαθητές δημοτικών σχολείων να έχουν ζεστό γεύμα κάθε μέρα.
Στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο, κατά το χρονικό διάστημα Γενάρη του 2015 με Αύγουστο του 2017 συστήθηκαν 80.745 επιχειρήσεις και διαγράφηκαν 79.596 διαγράφοντας θετικό ισοζύγιο κατά 1.149 νέων επιχειρήσεων όταν την αντίστοιχη περίοδο 2011-2014 καταγραφόταν αρνητικό ισοζύγιο ύψους 64.113 επιχειρήσεων.
Για πρώτη φορά ο εισερχόμενος τουρισμός έσπασε το φράγμα των 30.000.000 τουριστών.
Ο βασικός στόχος μας είναι η έξοδος της Ελλάδος από το μνημόνιο και την αυστηρή επιτροπεία, καθώς και η αναπτυξιακή πορεία της χώρας, με όρους βιωσιμότητας και δικαιοσύνης. Η συμφωνία με τους δανειστές αποσαφηνίζει την προοπτική εξόδου. Με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο εκφράζεται και από τους Ευρωπαίους εταίρους.
Σε 10 μήνες από τώρα θα μπορούμε να μιλάμε για τη νέα σελίδα της χώρας. Στον επίλογο των μνημονίων, θα πρέπει να επιδιωχθεί η ανάλυση όλων εκείνων των παραμέτρων, που αφορούν την μετάβαση στη νέα εποχή. Θα πρέπει να υπάρξει διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς για συγκεκριμένους τρόπους στήριξης της αναπτυξιακής προσπάθειας.
Θέλουμε ένα κράτος που να υπάρχει και να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών. Πρέπει να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα και να ανακτήσουμε τη χαμένη σχέση κράτους-πολίτη. Πρωτοβουλίες κοινωνικής οικονομίας, δομές αλληλεγγύης, σχήματα μικροπιστώσεων, ομάδες παραγωγών, πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί, στόχο έχουν να καταστεί πρωταγωνιστής ο άνθρωπος και οι πραγματικές του ανάγκες. Η αναγκαία προσέλκυση ξένων επενδύσεων πρέπει να επιδιώκεται σε ένα περιβάλλον στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και ενίσχυσης των τοπικών οικονομιών.
Στα Αναπτυξιακά Συνέδρια απαιτείται σοβαρή μελέτη και εκπόνηση ενός σχεδιασμού για την παραγωγική ανασυγκρότηση, ανά περιφέρεια, με κύριο συμμετέχοντα την ίδια την κοινωνία. Σε αυτή την προσπάθεια κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς (τοπική αυτοδιοίκηση, επαγγελματικά σωματεία, επιμελητήρια, ομάδες συμφερόντων, πανεπιστημιακά ιδρύματα, καθώς και μεμονωμένοι πολίτες που διαθέτουν γνώση του εκάστοτε αντικειμένου), με σκοπό... όχι να βγάλουν τα μάτια τους αλλά να συμβάλουν στη συγκρότηση του απαραίτητου υλικού βάσης, που θα αποτελεί την παρακαταθήκη για τη χαρτογράφηση των αναγκών και των προοπτικών της Ελλάδος. Η πρόσφατη ελληνική κρίση δεν είναι κυκλική αλλά δομική. Επομένως, η αύξηση απλώς του ΑΕΠ και η ευημερία των στόχων, στο πλαίσιο του υφιστάμενου μοντέλου ανάπτυξης, δεν αρκεί. Απαιτείται η «φυγή προς τα εμπρός», με αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο, τις εργασιακές σχέσεις και τη δημόσια διοίκηση.
Το βασικό εργαλείο που διαθέτει μια κυβέρνηση είναι αυτό των χρηματοδοτικών εργαλείων, η δυνατότητα δηλαδή να κατευθύνει πόρους προς συγκεκριμένους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Στο συγκεκριμένο κομμάτι, τόσο η διαχείριση του ΕΣΠΑ και των κοινοτικών πόρων, όσο όμως και ο προσανατολισμός του Αναπτυξιακού Νόμου, δείχνουν την κατεύθυνση που έχουμε επιλέξει να κινηθούμε, με γνώμονα την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των μορφών της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, χωρίς να είμαστε αποκλειστικά προσανατολισμένοι στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα.
Οι νέες πολιτικές πρέπει να ξεκινούν από τα κάτω, από κάθε γειτονιά, πόλη ή περιφέρεια και να ενώνονται στα μισά του δρόμου με τα σχέδια του κέντρου.
