Πρόσφατα απέκτησε φίλους στο φέισμπουκ. Ένα σωρό ανθρώπους που τους έχει καθημερινά κοντά της, αρκεί να πατήσει ένα κουμπί. Τους έχει βαφτίσει γυάλινους φίλους, αφού τους βλέπει μέσα από το γυαλί. Οι περισσότεροι της είναι άγνωστοι, υπάρχουν όμως ανάμεσά τους και φίλοι, άνθρωποι με σάρκα και οστά, που μαζί τους έζησε καταστάσεις σε διαφορετικές φάσεις της ζωής της. Μέσα από αυτούς, που τώρα είναι φίλοι της στο φέισμπουκ, θυμάται και δεκάδες άλλους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή της και πολλοί δεν ζουν πια.
Θυμάται τους χώρους που έζησε, τα σπίτια, τις γειτονιές, τα σχολεία που μαθήτευσε, τα ταξίδια της. Ακόμα, από τις παλιές φωτογραφίες που ανεβάζει θυμάται και αυτήν την ίδια, πώς ήταν τότε, τα φορέματα που φορούσε, τα χτενίσματά της, ως και εκείνο το κοκαλάκι που έβαζε στα μαλλιά της όταν ήταν μαθήτρια στο Γυμνάσιο και της έφερνε πονοκέφαλο καθώς της έσφιγγε τους κροτάφους, τις τεράστιες κορδέλες που της έδεναν στα μαλλιά της παλιότερα στο Δημοτικό, τα φουλάρια που φορούσε στο λαιμό φοιτήτρια.Θυμάται ένα πολύ όμορφο μεταξωτό σε φωτεινό πράσινο χρώμα, τα βιβλία που διάβασε και αγάπησε, που κάποια τα έχει ακόμα, προσπα­θεί να ξαναζήσει τα δυνατά συναισθήματα της εφηβείας της απόλυτη χαρά και μετά καταβαράθρωση στα πιο σκοτεινά και άραχλα βάθη.