Το έργο "Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος;" του Τολστόι πραγματεύεται την απληστία και τη ματαιοδοξία του ανθρώπου, εστιάζοντας στην προσπάθεια του αγρότη Παχόμ να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη γη, παρασυρμένος από την ακόρεστη επιθυμία του. Στην νουβέλα "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς", ο Τολστόι σκιαγραφεί τον βίο ενός ανώτερου δικαστικού που, έχοντας πετύχει κοινωνικά, αναρωτιέται αν η ζωή του είχε πραγματικό νόημα ή αν αναλώθηκε σε ψευδαισθήσεις. Και τα δύο έργα, που δημοσιεύθηκαν το 1886, αποδεικνύουν πόσο επίκαιρα παραμένουν τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες ακόμα και σήμερα.