“Παρά πάσαν πρόβλεψιν ο καιρός δεικνύει σημεία ανησυχητικά. Τα γύρω βουνά είναι χιονισμένα και ο κίνδυνος παγοπληξίας των κτημάτων είναι επικείμενος. Συνιστώμεν εις τους σταφιδοπαραγωγούς ν αγρυπνούν και όταν βεβαιωθούν ότι η θερμοκρασία κατέρχεται εις το μηδέν, πρέπει απαραιτήτως διά συναγερμού γενικού να προλάβουν τον κίνδυνον διά τεχνητών νεφών με καπνόν. Οι Κοινοτικοί Πρόεδροι ιδίως πρέπει να παρακολουθούν τας εναλλαγάς της θερμοκρασίας και να ειδοποιούν εν καιρώ τους κατοίκους.
Είναι αποδεδειγμένον ότι ο κίνδυνος της παγοπληξίας προλαμβάνεται, αρκεί μόνον τα μέτρα της προκλήσεως τεχνητών νεφών με καπνούς να είναι γενικά. Περί όλων τούτων η Νομογεωπονική υπηρεσία του Νομού έχει εκδώσει οδηγίας προς τας οποίας πρέπει απαραιτήτως να συμμορφωθούν οι αγρόται μας. Ο κίνδυνος είναι τρομερός. Ας πεισθούν οι σταφιδοκτήμονες ότι μια νέα παγοπληξία θα έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα, και ότι το κράτος θα είναι ανίκανον να τους προστατεύση. Ας αγρυπνούν λοιπόν και ας προσέχουν (692).
Μπορεί ο πάγος τελικά να μην κάνει ζημιά, αλλά σειρά έχουν οι ελλείψεις σε θειικό χαλκό ως αποτέλεσμα αισχοκέρδειας και απόκρυψης των διαθέσιμων ποσοτήτων:
“Εις την Νομαρχίαν ελήφθησαν τηλεγραφήματα πολλών Κοινοτήτων της Επαρχίας Πυλίας, διαμαρτυρομένων διά την παρατηρουμένην έλλειψιν θειϊκού χαλκούν τον οποίον οι σταφιδοπαραγωγοί έχουν απόλυτον ανάγκην δια τον ραντισμόν των κτημάτων τους.
Κατόπιν τούτων ο κ. Νομάρχης απηύθυνεν χθες και νέο τηλεγράφημα προς τας κατά τόπους αστυνομικάς αρχάς, εντελόμενος όπως γνωρίσουν το συντομώτερον δυνατόν τα εν τη περιφερεία των υπάρχοντα αποθέματα θειϊκού χαλκού, αν εφαρμόζεται η διατίμησις, αν παρατηρούνται ελλείψεις κλπ.”.
Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρονται πληροφορίες για ανάλογες ελλείψεις σε όλες τις επαρχίες (693).
Καθώς η κατάσταση γίνεται εκρηκτική, συνέρχεται και πάλι η επιτροπή διατιμήσεων η οποία ορίζει χαμηλώτερη τμή για το θειικό χαλκό:
“Κατόπιν αιτήσεως την οποία υπέβαλον προχθές εις τον κ. Πρόεδρον Πρωτοδικών οι κ. κ. Ρακόπουλος Αντιεισαγγελέας και Γιαλουράκος Διοικητής της Αγορανομίας, συνήλθε και πάλιν χθες την πρωίαν η επιτροπή των διατιμήσεων.
Αυτη παραδεχθεείσα τους λόγους οίτινες συνηγορούν υπέρ της μειώσεως της τιμής του θειικού χαλκού όστις εκομίσθη προχθές υπό του ατμοπλοίου “Μαρώνεια” όρισεν την τιμήν αυτού εις 10 δραχμάς κατ οκάν. Η ισχύς της διατιμήσεως ήρξατο ήδη από της χθες.
Κατόπιν τούτου οι έμποροι θειικού χαλκού οι οποίοι ήσαν επιφυλακτικοί εις την αύξησιν, ήρχισαν από της χθες να χορηγούν θειικόν χαλκόν σύμφωνα με τας σχετικάς οδηγίας της Αγορανομίας Καλαμών” (694).
Ετσι πλέον η διανομή γίνεται με “δελτίο” και μάλιστα με προσωπική εντολή του Διοικητή της Αγορανομίας στην οποία σπεύδουν οι παραγωγοί από όλες τις γωνιές της Μεσσηνίας και την Αρκαδία αλλά οι ποσότητες δεν επαρκούν:
“Σύμπας ο σταφιδοπαραγωγικός κόσμος των Νομών Μεσσηνίας και Αρκαδίας διατελεί εν αναστατώσει εξ αφορμής της ανεπαρκείας θειικού χαλκού απαραιτήτου τας ημέρας αυτάς διά το ράντισμα των αμπέλων. Πλήθη κόσμου εκ της υπαίθρου Μεσσηνίας αλλά και εκ της Αρκαδίας η οποία προμηθεύεται χαλκόν εκ της αγοράς Καλαμών, κατακλύζουν καθημερινώς το γραφείον του επόπτου της αγορανομίας κ. Γιαλουράκου όστις κατόπιν σημειωμάτων του χορηγεί χαλκόν και θείον ζητούντα ολίγας οκάδας τούτου. Αλλ' η υπάρχουσα ποσότης εν Καλάμαις δεν επαρκεί ούτε διά το πρώτο ράντισμα των σταφιδαμπέλων του Νομού Μεσσηνίας. Τα 700 βαρέλια θειικού χαλκού άτινα αφίχθησαν προ ημερών εις τον λιμένα Καλαμών διετέθησαν ήδη εις τας επαρχίας Καλαμών και Μεσσήνης. Ολοι δε αι άλλαι περιφέρειαι του Νομού Μεσσηνίας και η ύπαιθρος του Νομού Αρκαδίας στερούνται θειϊκού χαλκού. Η κατάστασις παρουσιάζεται εκτάκτως θλιβερά και τα πνεύματα διατελούν εν εξάψει. Πολλοί παραγωγοί της περιφέρειας Μεγαλουπόλεως, Λεονταρίου κλπ. κατέφυγαν εις την Νομαρχίαν και εζήτησαν την επέμβασιν του κ. Νομάρχου ο οποίος αφού τους καθησύχασε τους υπεσχέθη ότι θα διατάξη την εξαγωγήν χαλκού εις Μεγαλόπολιν και Αρκαδίαν. Πράγματι δε ο κ. Κρεββατάς διέταξε την εκεί εξαγωγήν ποσότητος χαλκού” (695).
Σε άρθρο της η “Σημαία” αποκαλύπτει ότι το πρόβλημα οφείλεται στο γεγονός ότι τη διαχείριση του θειικού χαλκού έχουν οι έμποροι, ενώ κατά το παρελθόν παρά την προβληματική διαχείριση από τους συνεταιρισμούς, δεν παρουσιάστηκαν ελλείψεις. Ενώ προειδοποιεί ότι αν συνεχιστεί η κατάσταση η διαχείριση θα περάσει πάλι στους συνεταιρισμούς:
“Θέλομεν να πιστεύομεν ότις το Πλημμελειοδικείον μας δεν θα λάβη αφορμήν ν' ασχοληθή με υποθέσεις αισχροκερδείας, διότι δεν φανταζόμεθα ότι είναι δυνατόν ν αποκρυβούν είδη πρώτης ανάγκης. Αλλ έχομεν να υπενθυμίσωμεν κάτι πολύ σπουδαίον, κατά την κρίσιν μας. Οτι εις το μέλλον ο θειικός χαλκός και το θείον θα εκφύγη πλέον της δικαιοδοσίας του εμπορίου. Κατά το παρελθόν έτος εξεδηλώθη ζωηρά αγανάκτησις κατά των συνεταιριστικών οργανώσεων, μέσω των οποών διενέμετο ο θειικός χαλκός. Αλλ ενθυμούμθα όλοι ότι, ασχέτως προς τα παράπονα τα διατυπωθέντα κατά των συνεταιρικών οργανώσεων, δεν παρετηρήθη έλλειψις χαλκού. Οι μη συνεταιρισμένοι παραγωγοί κατέφυγον εις τας Ενώσεις παρά των οποίων ηγόραζον τον περισσεύοντα χαλκόν αντί τιμήματος ηυξημένου κατα 75 λεπτά κατ' οκάν, όστις ήτο ο εισαγωγικός δασμός. Δυνατόν να εγένοντο καταχρήσεις, δυνατόν να ωφέλησαν αι Ενώσεις και αυτοί ακόμη οι παραγωγοί -ελάχιστοι ευτυχώς- να μεταπώλησαν επί κέρδους τον χαλκόν που δεν τους εχρειάζετο. Αλλά δεν ευρέθη κανείς παραγωγός να διατυπώση παράπονον, ότι δεν εύρισκε χαλκόν.
Εφέτος όμως, ενώ η εισαχθείσα ποσότης χαλκού είναι ίση προς την κατά τα προηγούμενα έτη εισαχθείσαν, πλείστοι παραγωγοί ευρίσκονται εις απόγνωσιν. Εκκινούν από το χωρίον τους και καταφεύγουν εις την Αστυνομίαν Καλαμών διά να εύρουν χαλκόν. Υποβάλλονται εις δαπάνας μεγάλας, εις τοιαύτας μάλιστα περιστάσεις, παρακαλούν, ικετεύουν και εις το τέλος δεν αγοράζουν όσον τους χρειάζεται. Η Αστυνομία βέβαια καταβάλλει υπερανθρώπους προσπαθείας διά ν' ανταποκριθεί εις τας αξιώσεις των μη συνεταιρισμένων παραγωγών. Αλλά το κακόν δεν θεραπεύεται πλήρως. Τα παράπονα συνεχίζονται και οι παραγωγοί διαμαρτύρονται.
Δεν γνωρίζομεν τι θα γίνη μέχρι τέλους. Αλλά αι τρομεραί δυσχέρειαι τας οποίας συνήντησαν και συναντούν οι σταφιδοπαραγωγοί διά την προμήθειαν θειικού χαλκού είναι τοιαύται, ώστε μελλοντικώς θα εκφύγη των χειρών του εμπορίου ο θειικός χαλκός και το θείον. Θα προτιμήσουν οι σταφιδοπαραγωγοί να επαναληφθούν τα άτοπα του παρελθόντος εκ μέρους ευαρίθμων συνεταιρικών οργανώσεων, παρά να επαναληφθή η φετεινή τραγωδία, κατά την οποίαν οι παραγωγοί κατέφευγον εις την Αστυνομίαν δια να λάβουν θειικόν χαλκόν. Αυτό το κατάντημα δεν θα το ανεχθούν οι παραγωγοί μελλοντικώς. Οι σταφιδοπαραγωγοί οι οποίοι είναι οι τροφοδόται μας, οι οποίοι εργάζονται διά να συντηρηθούν όλαι αι άλλαι τάξεις, ήταν άξιοι καλυτέρας τύχης” (696).
(692) “Σημαία” 16/4/1932
(693) “Θάρρος” 19/4/1932
(694) “Σημαία” 20/4/1932
(695) “Θάρρος” 21/4/1932
(696) “Σημαία” 24/4/1932
