Οπως γράφει ο ίδιος, «στην πορεία της δουλειάς και με τη σχετική πείρα που είχα δημιουργήσαμε ένα καλούτσικο επιτελείο αποτελούμενο από μένα - Θοδ. Κορμά - Χρ. Κουβελιώτη - Ζαχαρία Κουρέτα - Στέλιο Διακουμογιαννόπουλο και Σωτήρη Κανελλόπουλο (Χαλαζόνι Φιλιατρών), δουλέψαμε χωριό-χωριό και βγάλαμε αντιπροσώπους για το συνέδριο. Δίπλα στο επιτελείο αυτό δραστηριοποιήσαμε και πολλούς άλλους που πήραν μέρος στο συνέδριο αλλά και βοήθησαν γενικότερα - όπως ο Δάλλας Γεωργ. Δικηγόρος Θουρία - Γιάννης Παπαμικρούλης - Θεοδ. Καυκαλάς (Χαρακοποιό) - Γεωργ. Αργυράκης (Πύργος) - ο γιατρός Τζενάκης (;) (Γαργαλιάνοι) - Γεωρ. Μαστοράκης (Γαργαλιάνοι) - ο γέρο Λουπινάς Κυπαρισσία φιλελεύθερος βουλευτής και τίμιος άνθρωπος και άλλοι πολλοί» (1154).

Οπως φαίνεται από την αφήγηση, έχει δημιουργηθεί μια συμμαχία ανάμεσα σε κομμουνιστές και αγροτιστές τους οποίους “απελευθέρωσε” η στάση και η αυτοκτονία του Τσικλητήρα. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην υπόθεση πρωταγωνιστεί ο Ζαχαρίας Κουρέτας, “δεξί χέρι” του Τσικλητήρα στις αγροτικές πολιτικές οργανώσεις της Πυλίας, αλλά και ο Θόδωρος Κορμάς που είχε συγκρουσθεί σφοδρά με τον Τσικλητήρα. Η επιλογή των Γαργαλιάνων δεν είναι τυχαία καθώς από τη μια πλευρά στη Δυτική Μεσσηνία έχει οργανωθεί αξιόλογα το ΚΚΕ και με μαχητικά στελέχη όπως ο Κανελλόπουλος και οι αγροτιστές διαθέτουν ένα ισχυρό δίκτυο στα χωριά της περιοχής. Ενώ παράλληλα υπήρχαν σε κοντινή απόσταση συγκριτικά μεγάλες πόλεις στις οποίες η σταφίδα είναι μοναδικό εισόδημα και με παράδοση κινητοποιήσεων (Πύλος, Γαργαλιάνοι, Φιλιατρά, Κυπαρισσία). Οι Γαργαλιάνοι βρίσκονται στο κέντρο αυτής της περιοχής και μπορούν να “σηκώσουν το βάρος” από την άποψη των ανθρώπων που υποστηρίζουν το εγχείρημα.
Οι διεργασίες κορυφώνονται στα τέλη Ιουνίου με σύσκεψη που γίνεται στο Μεσοχώρι στην οποία συμμετέχουν πολλοί συνεταιρισμοί ενώ συμμετέχει και εκπρόσωπος της Σταφιδικής Επιτροπής Τριφυλίας:
«Εν Μεσοχωρίω σήμερον την 28ην Ιουνίου ημέραν Παρασκευήν και ώραν 9ην π. μ. συνήλθον οι συνεταιρισμοί των περιφερειών Μεθώνης, Καινούργιου Χωριού, Πηδάσου, Μεσοχωρίου, Χωματάδας κλπ. Παρισταμένου και αντιπροσώπου της Σταφιδικής Επιτροπής Τριφυλίας, εν των Γραφείω του Γεωργικού Ταμείου Μεσοχωρίου προς σύσκεψν και λήψιν αποφάσεων από του σταφιδικού ζητήματος.
Μετά συζήτησιν αποφασίζουσιν ομοφώνως την σύγκλησιν Πανσταφιδικού Συνεδρίου εν Γαργαλιάνοις την 21ην Ιουλίου ε.έ. ημέραν Κυριακήν και ώραν 9 π.μ. προς λεπτομερή εξέτασιν του σταφιδικού ζητήματος και λήψιν αποφάσεων επ’ αυτού.
Καλούμεν όπως αντιπροσωπευθώσιν δι’ αντιπροσώπων τους άπαντες οι Συνεταιρισμοί, Ενώσεις, Κονότητες, χωρία και δήμοι όλων των σταφιδοφόρων περιφερειών Καλαμών, Μεσσήνης, Πυλίας, Τριφυλίας, Ολυμπίας, Πύργου, Πατρών, Αιγίου, Κορίνθου κλπ. διότι πιστεύομεν ότι εις την βάσιν τα συμφέροντα όλου του σταφιδοπαραγωγικού κόσμου είναι τα αυτά. Επίσης καλούμεν τους κ.κ. Νομάρχας και τους κ.κ. πληρεξουσίους βουλευτάς όλων των σταφιδοφόρων περιφερειών. Οι αντιπρόσωποι δέον να είναι εφοδιασμένοι διά πληρεξουσίων υπογεγραμμένων υπό των Ενώσεων ή των Συνεταιρισμών ή Δήμων ή Κοινοτήτων ή υπό δέκα τουλάχιστον υπογραφών σταφιδοπαραγωγών.
Διά την Οργανωτικήν Επιτροπήν
Ο πρόεδρος Ζαχαρίας Κουρέτας» (1155).
Η γνωστοποίηση της οργάνωσης του συνεδρίου θορυβεί ορισμένους κύκλους και με ανυπόγραφο άρθρο η εφημερίδα “Μεσσηνία” επιτίθεται στον Ζαχαρία Κουρέτα για το γεγονός ότι είναι αντιπρόσωπος εταιρείας λιπασμάτων, και εκείνος απαντά με καυστική απαντητική επιστολή που δημοσιεύεται στο “Θάρρος”:
«Εις την εφημερίδα “Μεσσηνία” εδημοσιεύθη άρθρον στρεφόμενον εναντίον μου, διότι ως λέγει ο εν λόγω κ. αρθρογράφος, υπέγραψα το ανακοινωθέν ως πρόεδρος της Επιτροπής διά το συγκληθησόμενον εν Γαργαλιάνοις Σταφιδικόν Συνέδριον. Και απορεί πώς συνέβη αυτό, διότι τυγχάνω αντιπρόσωπος των λιμασμάτων “Αμμο Φως”. Ερωτά δε τι δουλειά έχουν οι πρακτορίσκοι αυτοί με το σταφιδικόν ζήτημα; Μήπως διά να πλασάρουν τα λιπάσματά τους; Συνεχίζει μερικούς από τους γελοίους ξιφουλκισμούς και υπογράφει “σταφιδοπαραγωγός”.
Του απαντώ λοιπόν τα εξής: Υπέγραψα ως πρόεδρος της επιτροπής το ανακοινωθέν διά την σύγκλησιν του σταφιδικού συνεδρίου, εκλεγείς ως τοιούτος από τους συνελθόντες και αποφασίσαντας προς τούτο συνεταιρισμούς.
Το ότι τυγχάνω αντιπρόσωπος των λιμασμάτων “Αμμο Φως” από το 1934 είναι γεγονός, αλλ’ αυτό δεν είναι αρκετό διά να με κατατάξη εις τας τάξεις που ανήκει προφανώς ο κ. αυτός σταφιδοφάγος στην πραγματικπότητα και όχι σταφιδοπαραγωγός ως υπογράφει, αλλ’ είμαι πραγματικός σταφιδοπαραγωγός. Ολος δε ο αγροτικός κόσμος της επαρχίας Πυλίας γνωρίζει κάλλιστα τους αγώνας μας εν τω μέτρω των δυνάμεών μου επάνω εις τα αγροτικά ζητήματα μίαν ολόκληρον δεκαετίαν και είναι εις θέσιν να κρίνη και τους σκοπούς του θρασύδειλου αυτού αρθρογράφου που δεν σέβεται ούτε αυτό το όνομά του, το οποίον είχε υποχρέωσιν να βεβαιώση ότι γράφει και πιο προσεκτικά να συστήση στους σταφιδοπαραγωγούς ως σταφιδοπαραγωγούς που λέει ότι είναι, τι πρέπει να κάνουν διά την υποστήριξιν του προϊόντος των. Μα δεν τολμά να βγάλη την λεοντήν διότι θα φανή τι είναι και τότε αλλοίμονόν του.
Μα και διά τα λιπάσματα, πότε έπαψα να διακηρύττω παντοιοτρόπως εις τους αγρότας την άγριαν εκμετάλλευσιν που υφίστανται παρά των διαφόρων εταιρειών και πολύ περισσότερον παρά της Ελληνικής Εταιρείας Λιπασμάτων, μαχόμενος παρά το πλευρόν των διά την κατάργησιν των δασμών και λοιπών φορολογιών ίνα προμηθεύονται αυτά εις μικροτέρας τιμάς; Ή μήπως δεν συμφέρει και τούτο εις τον κύριον αυτόν;» (1156).
Η κατάσταση στην ύπαιθρο Μεσσηνία είναι δύσκολη και υπάρχουν καταγγελίες για διωγμό οφειλετών του Δημοσίου:
«Κατά πληροφορίας μας εκ της υπαίθρου ο αγροτικός κόσμος της Μεσσηνίας τελεί εν ζωηροτάτη εξεγέρσει αλλά και αγανακτήσει λόγω του απηνούς διωγμού τον οποίον υφίστανται όσοι εξ αυτών καθυστερούν φόρους ή παλαιάς οφειλάς προς το Δημόσιον, υπό των χωροφυλάκων και των δημοσίων εισπρακτόρων. Οι τελευταίοι ούτοι πιέζουν αφορήτως τους ατυχείς αγρότας διά να εξοφλήσουν τα εντάλματά των.
Οι δυστυχεία αγρόται, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι ευρίσκονται εις την εποχήν της καλλιέργειας και συγκομιδής των προϊόντων, φυσικόν είναι να στερούνται χρημάτων και να μην είναι εις θέσιν να εκπληρώσουν τας οικονομικάς υποχρεώσεις των. Διά τον λόγον αυτόν όταν πληροφορούνται την άφιξιν κανενός δημοσίου εισπράκτορος εις τα χωρία των, εγκαταλείπουν τρομοκρατημένοι τας οικίας των και καταφεύγουν εις τους αγρούς των διά να αποφύγουν φυλακίσεις λόγω καθυστερουμένων χρεών.
Εις τα πλείστα ιδίως χωριά του τέως Δήμου Θουρίας, η καταδίωξις των οφειλετών αγροτών γίνεται κατά τρόπον συαστηματικώτερον. Οι εισπράκτορες καταδιώκουν τους οφειλέτας και εις τους αγρούς ακόμη. Η κατάστασις αύτη έχει εξάψει τα πνεύματα των αγροτικών πληθυσμών εναντίον της κυβερνήσεως μέχρι του σημείου ώστε να μην αποκλείεται γενικωτέρα εξέγερσις κατ' αυτής» (1157).

(1154) Βιογραφικό Τάση Κουλαμπά από το αρχείο του
(1155) “Θάρρος” 4/7/1935
(1156) “Θάρρος” 10/7/1935
(1156) “Θάρρος” 12/7/1935