Με το έργο του Ξενόπουλου «Κόκκινος βράχος» σε σκηνοθεσία της Ρούλας Πατεράκη, ξεκινάει τη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο η Γιούλικα Σκαφιδά, ερμηνεύοντας τη 17χρονη Φωτεινή Σάντρη, που ένας μεγάλος έρωτας θα της αναστατώσει τη ζωή.
«Με μεγάλη αγάπη για τη φύση, αυτό το αγοροκόριτσο, το αγρίμι, θα χάσει την ανεμελιά του με την έλευση του εξαδέλφου από την Αθήνα. Ενας έρωτας, ένα πάθος που δημιουργεί προσδοκίες και εν τέλει μια προδοσία θα την οδηγήσουν στο τέλος της» λέει η ηθοποιός μιλώντας στο "Βήμα της Κυριακής":
«Εχω κι εγώ μια αθωότητα στη ζωή μου, όχι όμως σαν της Σάντρη, που αποδεικνύεται εγκληματική. Εχω κι εγώ μια ηρεμία. Την αφέλεια όμως και την αγνότητά της έπρεπε να τις κατανοήσω και να τις τραβήξω στα άκρα. Εψαξα να βρω πώς είναι το να πρωτοερωτεύεσαι». Οσο για την αυτοκτονία, «ίσως επειδή είμαι λίγο ρομαντική, δεν τη βρίσκω ακραία κίνηση. Η ηρωίδα μου αυτοκτονεί από προδοσία και από ντροπή. Σήμερα δεν ξέρω αν φέρονται έτσι οι άνθρωποι. Δεν πεθαίνει κανείς από αγάπη. Ισως ελάχιστοι. Είμαστε μάλλον ξεδιάντροποι».
Επειτα από δύο σεζόν στο Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, η ηθοποιός (που έκλεισε χθες τα 30 της χρόνια) συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Εθνικό. «Ξέρω ότι η προβολή από το "Νησί" με βοήθησε, αλλά δεν ξέρω αν η κυρία Ρούλα Πατεράκη με διάλεξε λόγω της σειράς. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να δουλέψω μαζί της. Ισως από τη Μαρία του "Νησιού" να φαντάστηκε τη Φωτεινή Σάντρη- ακόμα στον δρόμο "Μαρία" με φωνάζουν. Πρέπει όμως να την αφήσω πίσω μου. Δεν πρέπει να μένει κάποιος στο παρελθόν, γιατί μπορεί να τον τραβήξει πίσω. Πρέπει να ζήσουμε τα καινούργια πράγματα και να μπούμε στο μέλλον. Κρατάω πολλά μέσα μου, στιγμές, αναμνήσεις, αλλά σαν δουλειά τελείωσε» τονίζει.
«Το θέμα για μένα είναι να βρίσκομαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Αυτό συνέβη το 2002, όταν ο Κώστας Κουτσομύτης, που τον είχα δάσκαλο στη σχολή, με πήρε μέσα από οντισιόν για "Τα παιδιά της Νιόβης"». Επειτα ακολούθησε η επόμενη και στη συνέχεια έπρεπε να πάρω τα ηνία της εξέλιξής μου» λέει η Γιούλικα Σκαφιδά, η οποία στράφηκε στο θέατρο ύστερα από κάποιες παραστάσεις- όπως ο «Γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου στο Εμπρός. «Νιώθω τυχερή που μπορώ να κάνω τη δουλειά που σπούδασα και να ζω από αυτήν» καταλήγει στη συνέντευξή της στο "Βήμα της Κυριακής".
Η παράσταση βασίζεται σε μια σύνθεση της νουβέλας «Κόκκινος βράχος» του Ξενόπουλου, του θεατρικού που ο ίδιος διασκεύασε για την Κυβέλη με τον τίτλο «Φωτεινή Σάντρη», και με στοιχεία από την αυτοβιογραφία του «Ζωή σαν μυθιστόρημα».
Παράλληλα με τις παραστάσεις της ξεκινά γυρίσματα για την τηλεοπτική σειρά του Μega «Είναι μακριά ακόμα Μπαμπαστρούμφ;», που θα προβληθεί τη νέα χρονιά.