Το βραβευμένο έργο του Κώστα Λεϊμονή «Εκτός ύλης» -που παρουσιάζεται αύριο Κυριακή στο ΔΗΠΕΘΕΚ σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Θεατρική Ανοιξη στην Καλαμάτα»- δίνει την αφορμή για μια σύντομη συζήτηση με τον γνωστό πρωταγωνιστή, περί πολιτικής, απαισιοδοξίας και υποκριτικής.

- Ενας πολιτικός προβαίνει «Εκτός ύλης» σε μια «απολογία», κατά την τελευταία του παρουσία στη Βουλή. Πόσο συνηθισμένη είναι, ή θα θέλατε να είναι, αυτή η εικόνα;  

«Δυστυχώς δεν είναι καθόλου συνηθισμένη εικόνα - γι' αυτό και έγινε  θεατρικό έργο από τον συγγραφέα! 

Η εξουσία έχει την ικανότητα να κάνει τους πολιτικούς συνένοχους και να μην αφήνει τέτοιες κρίσεις να βγουν στην επιφάνεια. Διαθέτει επίσης, πιστεύω, ένα σύστημα αυτοπροστασίας ώστε να πνίγει τέτοιες φωνές πριν γίνουν δημόσιες εξομολογήσεις».

- Πολιτικοί από τη μια, πολίτες απ' την άλλη: Η κότα έκανε το αβγό του πελατειασμού... ή το αυγό την κότα; 

«Αυτό είναι ένα μεγάλο και σημαντικό ερώτημα, ταυτόχρονα όμως δύσκολο να απαντηθεί. Οι ευθύνες ανήκουν σε όλους, ο καθένας έχει το μερίδιό του. Σίγουρα οι πολιτικοί, ως κορυφή και ηγεσία του τόπου, έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από τη γιαγιά μου για παράδειγμα. Αλλά επειδή είναι δύσκολο να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη που να μας επιτρέπει έναν απόλυτα δίκαιο καταμερισμό, ας κάνουμε μια αρχή αναλογιζόμενος ο καθένας την δική του ευθύνη. Νομίζω πως είναι μια καλή αρχή - και μας προφέρει την πιθανότητα να φτάσουμε πιο γρήγορα στην πολυπόθητη αλλαγή». 

- Τι περιεχόμενο μπορεί να έχει η λέξη «αισιοδοξία» για έναν Ελληνα εργαζόμενο πατέρα, μετά από μια επταετία ύφεσης και εντεινόμενης παρακμής; 

«Ρωτάτε έναν φύσει απαισιόδοξο άνθρωπο! Δίνω καθημερινά αγώνα για να μειώσω την επιρροή αυτής της απαισιοδοξίας στην καθημερινή μου ζωή. Είναι εξαιρετικά μαύρη η σκέψη ότι αφήνω στα παιδιά μου έναν κόσμο χειρότερο από αυτόν που παρέλαβα».

- Ποια είναι τα συστατικά των αγαπημένων σας ρόλων; Σε τι είδους χαρακτήρες διεισδύετε ευκολότερα και ποιοι αποτελούν για εσάς μια πρόκληση;

«Ποτέ δεν επιλέγω “είδη”ρόλων: Με ενδιαφέρουν οι καλογραμμένοι ρόλοι, ό,τι άνθρωποι κι αν είναι αυτοί! Οι ρόλοι που σου δίνουν την ευκαιρία για μεγάλη έρευνα, που εμφανίζουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης και εναλλακτικές λύσεις. 

Πιστεύω ότι ο καθένας από μας έχει μέσα του κρυμμένα όλα τα συναισθήματα που ζητούνται από κάποιον ρόλο. Διάφοροι όμως παράγοντες δεν μας επιτρέπουν να τα βγάζουμε στην επιφάνεια. Ο ηθοποιός έχει την ευλογία να μπορεί και να πρέπει να το κάνει, χωρίς αυτό να έχει συνέπειες». 

- Η συζήτηση για την τηλεόραση φούντωσε πάλι με αφορμή το πρόσφατο «σίριαλ» για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά και τα ριάλιτι που σπάνε τα ταμεία... Τι αισθήματα τρέφετε για αυτό το μέσο, στο οποίο έχετε κάνει τόσες αξιόλογες δουλειές;

«Η τηλεόραση είναι ένα μέσο στο οποίο μπορώ να ασκήσω τη δουλειά που αγαπώ. Αρα τη σέβομαι και την εκτιμώ, ως τέτοια. Εχει την ιδιαιτερότητα να εξαρτάται πολύ από το χρήμα και τους εμπορικούς νόμους. Ετσι πολλές φορές αυτά είναι που καθορίζουν την ποιότητά της, και συχνά δεν έχουν καμιά σχέση με την τέχνη και τον πολιτισμό. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί σε ένα μεγάλο ποσοστό έχω ευτυχήσει να κάνω τηλεοπτικές δουλειές που τις υπογράφω και αισθάνομαι καλά με αυτές» 

- Η Καλαμάτα έχει ένα πάλαι ποτέ κραταιό και πρωτοπόρο ΔΗΠΕΘΕ, που όμως σήμερα φυτοζωεί. Υπάρχουν προϋποθέσεις επιβίωσης του θεσμού; Ή ξεπεράστηκε και πρέπει πιθανόν να αντικατασταθεί από μια νέα μορφή οργάνωσης; 

«Πιστεύω πολύ στα περιφερειακά, δημοτικά -ή όπως αλλιώς θέλετε να τα πείτε- θέατρα! Δεν νοσταλγώ το δοξασμένο παρελθόν αλλά νομίζω ότι, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου, το θέατρο δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι προνόμιο των πρωτευουσών. Ειδικά στον τόπο που γέννησε το θέατρο και που η επαρχία μας είναι γεμάτη από αρχαία η νεότερα θέατρα, θεωρώ απαράδεκτο να μην υπάρχει τοπική θεατρική ζωή και παραγωγή!

Αν θεωρήσουμε ότι η μορφή των ΔΗΠΕΘΕ παρήκμασε, ας αλλάξουμε μορφή! Η επαρχία όμως δικαιούται και πρέπει να έχει δική της υπόσταση στα θεατρικά δρώμενα της χώρας». 

«ΕΚΤΟΣ ΥΛΗΣ»

ΔΗΠΕΘΕΚ • Κυριακή 

23 Απριλίου, 9 μ.μ.

Με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Μαγδαληνή Παλιούρα, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Τάσος Κονταράτος.

Εισιτήρια: 13 € και 10 € / δωρεάν για ΑΜΕΑ

Προπώληση: Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας (27210 87902) 

και «Ολα Χαρτί» (27210 63690)

Το θεατρικό έργο «Εκτός Υλης» ή «Ο μονόλογος ενός καθ’ ομολογία παράλογου» του συγγραφέα Κώστα Λεϊμονή (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Kριτική») είναι βραβευμένο από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης εκφωνεί εδώ τον τελευταίο του πολιτικό λόγο στη Βουλή, πριν παραιτηθεί. Η παράσταση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα καθίσουν στα έδρανα της Βουλής ως συνάδελφοι πολιτικοί ή θα παρακολουθήσουν από τα θεωρεία ως αγανακτισμένοι πολίτες. Αλλωστε η πολιτική και η ορθή άσκησή της κεντρίζει το ενδιαφέρον του κόσμου, ως η σημαντικότερη ίσως βάση για την ευημερία ενός κράτους και του λαού του. Ιδιαίτερα δε σήμερα, που οι πολίτες της Ελλάδας -και όχι μόνο- δεινοπαθούν λόγω της οικονομικής κρίσης η οποία έχει γίνει και κρίση αξιών.