Απλός, γειωμένος, ρεαλιστής αλλά και αισιόδοξος, ο φιλότεχνος ιατροδικαστής Γιάννης Δούζης ήταν μια επιλογή έκπληξη του δημάρχου Παναγιώτη Νίκα για τη συγκεκριμένη θέση - και έναν μόλις μήνα μετά την ορκωμοσία του ως δημοτικού συμβούλου καλείται να αναλάβει έναν καίριο τομέα, τον οποίο παραλαμβάνει από την κατά γενική ομολογία εργατικότατη και άρτια οργανωμένη Αναστασία Μπελογιάννη.

Δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι η “Φάρις”, για πολλούς λόγους οι οποίοι διαμορφώθηκαν στο πέρασμα τριών τουλάχιστον δεκαετιών, αποτελεί την “ψυχή” της πολιτιστικής Καλαμάτας και της φήμης της. Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διανύουμε μια άτυπη μακρά προεκλογική περίοδο, εν μέσω μάλιστα μιας χρόνιας οικονομικής ύφεσης και πολλαπλών ανακατατάξεων. Ολα αυτά συνθέτουν μία… αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσα εξίσωση για όλους μας - και φυσικά για τον Γιάννη Δούζη, με τον οποίο επιχειρούμε εδώ μια πρώτη γνωριμία μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.

- Είστε πολύ καινούργιος δημοτικός σύμβουλος και ήδη αναλαμβάνετε ένα σημαντικό πόστο ως υπεύθυνος της “Φάρις”, η οποία έχει μεγάλο ειδικό βάρος για το Δήμο της Καλαμάτας. Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την πύκνωση του χρόνου - και την πρόκληση;

Είναι γεγονός ότι ο Δήμος Καλαμάτας πολλά χρόνια τώρα καταβάλλει αξιότιμες προσπάθειες και -το σημαντικότερο- με άριστα αποτελέσματα, να έχει ως μία από τις προτεραιότητές του τον πολιτισμό. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι η θετική ανταπόκριση, σε κάθε μας πρόσκληση, επιτυχημένων καλλιτεχνών στην πόλη μας: τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Πράγματι αποτελεί μια πρόκληση για εμένα, αλλά είναι από αυτές που με χαροποιούν, γιατί ξέρω ότι μπορώ να αντεπεξέλθω - και γι’ αυτό θέλω να ευχαριστήσω το δήμαρχο κ. Νίκα, για την εμπιστοσύνη που δείχνει στο πρόσωπό μου.

- Στους λίγους μήνες που απομένουν έως τη λήξη της θητείας του Δημοτικού Συμβουλίου, θα επιχειρήσετε να βάλετε τη σφραγίδα σας στην περιοχή ευθύνης σας ή απλώς να τη διαχειριστείτε με επάρκεια;

Η μακροχρόνια ενασχόλησή μου με τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας μου έδωσε την ευκαιρία να συναναστραφώ με ανθρώπους που ασχολούνται με αυτά κι έχουν σκοπό ζωής τη διάδοση και την εξέλιξη του πολιτισμού. Αυτό με κάνει να είμαι αισιόδοξος και να πιστεύω ότι, μαζί με την ομάδα της “Φάρις” και τους παραπάνω ανθρώπους ως αρωγούς στην προσπάθειά μας, θα βάλουμε τη σφραγίδα μας, τόσο μέχρι τη λήξη της θητείας μας όσο και μετά.

- Είστε ιατροδικαστής στο επάγγελμα, και αρκετοί ίσως αναρωτηθούν πόσο “σχετικό” είναι αυτό με μια δημοτική επιχείρηση του πολιτιστικού, κυρίως, και του κοινωνικού τομέα. Τι θα τους λέγατε;

«Η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο, μπορεί να απλώσει ένα πέπλο ζωής πάνω στο τραπέζι εργασίας ενός νεκροτομείου, να δώσει δύναμη» είχε πει κάποτε ένας συνάδελφός μου ιατροδικαστής, και θα συμφωνήσω μαζί του. Στο πέρασμα των αιώνων άλλωστε πολλοί καλλιτέχνες θέλησαν να προσωποποιήσουν το Θάνατο: να μεταφράσουν το άγνωστο τέλος των ανθρώπινων όντων σε μια εικόνα που να γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις και το μυαλό μας. Οι δε εξελίξεις στον πολιτισμό κάθε τόπου και εποχής έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της όψης του Θανάτου. Οσο για τον κοινωνικό τομέα, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η Ιατροδικαστική είναι ο μοναδικός κλάδος της Ιατρικής που υπηρετεί ταυτοχρόνως τη Δικαιοσύνη, τα συμφέροντα του πολίτη ή της οικογένειάς του, το δημόσιο συμφέρον και την επιστήμη.

- Ποιες επαγγελματικές αλλά και προσωπικές σας αρχές θα θέλατε να εισαγάγετε και στη νέα σας θέση;

Θα τολμήσω να πω ότι αυτά που με χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο και επαγγελματία είναι η αντικειμενικότητα, η αναζήτηση της αλήθειας, το πνεύμα συνεργασίας, η ευγένεια, η επιμονή και η υπομονή. Νομίζω ότι είναι αρκετά χρήσιμα και για τα νέα μου καθήκοντα.

- Ποιοι είναι οι πιο άμεσοι στόχοι σας σχετικά με τη “Φάρις” και τους διαφορετικούς τομείς της;

Η μύηση στον πολιτισμό θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα πιο βασικά πράγματα στη ζωή μας, άρα και προτεραιότητα για εμάς στη “Φάρις”. Οι νέοι πρέπει να καλυτερεύουν τη ζωή τους, να ελπίζουν, να συμμετέχουν, να προσπαθούν... και νομίζω ότι η Τέχνη βοηθάει σε αυτό, με όλες τις μορφές της.

Στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, το επιθυμητό αποτέλεσμα για εμάς και για τους πολίτες του δήμου έρχεται μέσα από καλό συντονισμό και πολλή δουλειά.

- Πού θα θέλατε να εστιάσετε κυρίως την προσοχή σας όσον αφορά τη διοίκηση της επιχείρησης, αλλά και τη συνεργασία σας με τους διευθυντές;

Προτεραιότητά μου είναι έρθω σε επαφή με τα στελέχη της επιχείρησης, με όλους τους διευθυντές, όλους τους συντελεστές, και να αφουγκραστώ τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους. Από αυτές τις επαφές θα γίνει σαφές το πού πρέπει να εστιάσουμε κυρίως τη φροντίδα μας.

- Τι ρόλο παίζουν οι τέχνες στην καθημερινή ζωή σας, ως πολίτη; Αγαπάτε κάποια ιδιαιτέρως;

Πολλοί θα έλεγαν ότι δεν είμαι άνθρωπος “των τεχνών”, αλλά έχω μάθει να φιλτράρω τη ζωή μέσα από τις τέχνες και να διδάσκομαι από τα μηνύματά τους. Το να μάθεις, για παράδειγμα, να τραβάς καλές φωτογραφίες δεν είναι χρήσιμο μόνο για να κάνεις μια έκθεση φωτογραφίας, αλλά και για να καταλάβεις ότι ένα πράγμα έχει πολλές οπτικές γωνίες για να το προσεγγίσεις… Δεν θα σας κρύψω ότι ο χορός και η φωτογραφία είναι οι αγαπημένες μου δραστηριότητες, πάντα σε ερασιτεχνικό επίπεδο.

- Μετά την άτυπη χρεοκοπία της χώρας το 2010 οι δημόσιες δαπάνες για τη χρηματοδότηση του πολιτισμού φθίνουν. Τι ρόλο θεωρείτε ότι καλείται να διαδραματίσει ο ιδιωτικός τομέας μέσω χορηγιών, στο νέο οικονομικό τοπίο;

Η ύφεση συντέλεσε στη δραματική μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων στον πολιτιστικό τομέα, με αποτέλεσμα αυτός να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Ο θεσμός της ιδιωτικής πολιτιστικής χορηγίας δεν είναι βέβαια νέος. Στην αρχαιότητα αποτελούσε υποχρέωση του πλούσιου πολίτη να καταβάλλει τα έξοδα του χορού που θα συμμετείχε σε θρησκευτικές εκδηλώσεις ή παραστάσεις δραματικών αγώνων.

Μέσω της χορηγίας, οι πολιτισμικές μονάδες κερδίζουν μια ακόμη πηγή χρηματοδότησης, καθώς και ανεξαρτησία - μιας και με τις χορηγίες διευκολύνονται ποικίλες πολιτιστικές δράσεις τις οποίες η κρατική επιχορήγηση αδυνατεί να αναλάβει στο σύνολό τους.