Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2019 08:09

Γιάννης Ηλιάδης: Ο πρώτος αθλητής ρυθμικής γυμναστικής στην Ελλάδα!

Γράφτηκε από την
Γιάννης Ηλιάδης: Ο πρώτος αθλητής ρυθμικής γυμναστικής στην Ελλάδα!

 

Ενα θετικό πρότυπο για όλους τους εφήβους αποτελεί ο Μεσσήνιος Γιάννης Ηλιάδης, καθώς είναι ο μοναδικός αθλητής που κάνει ρυθμική γυμναστική σε όλη την Ελλάδα.

Εσπασε μόνος του το ταμπού του φύλου, που ήθελε ως τώρα να αγωνίζονται στο άθλημα μόνο κορίτσια, ξεκίνησε σε σχετικά μεγάλη ηλικία, έχασε κιλά και πλέον εκπροσωπεί με περηφάνια τη χώρα μας. Προτείνει έτσι καθημερινά με τη στάση του, σε όλους τους ανθρώπους να μην πάψουν ποτέ να κυνηγούν το όνειρό τους, να μην χάνουν το στόχο τους και τέλος… να αγαπούν τα ζώα και να τα προστατεύουν!

 

Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

 

- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την ρυθμική γυμναστική; Ακούγεται κλισέ ως ερώτηση, αλλά εσύ αποφάσισες να ξεκινήσεις... μια κατηγορία μόνος σου!

Ξεκίνησα σε ηλικία 17 ετών και αφορμή στάθηκε ένας αγώνας που μεταδιδόταν στην ΕΡΤ. Τον είδα αργά το βράδυ, δεν είχα κάτι να κάνω και την ώρα που άνοιξα την τηλεόραση έπεσα πάνω στη μετάδοση. Ηταν η ώρα που αγωνιζόταν η Βαρβάρα Φίλιου, μου τράβηξε το ενδιαφέρον και την παρακολούθησα μέχρι το τέλος. Την επόμενη μέρα σκέφτηκα να δοκιμάσω. Αρχικά ξεκινήσαμε με ασκήσεις σώματος, καθώς μου είχαν τραβήξει περισσότερο το ενδιαφέρον. Αργότερα όμως, σκέφτομαι να δοκιμάσω και τα όργανα.

 

- Δεν μπορείς να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα, καθώς δεν υπάρχει κάποιο σωματείο ρυθμικής γυμναστικής για άντρες. Πώς νιώθεις που εκπροσωπείς την Ισπανία; Θα αλλάξει κάτι σχετικά με αυτό στο μέλλον;

Στην Ελλάδα είμαι ο πρώτος και μοναδικός άντρας που ασχολείται με τη ρυθμική γυμναστική, αλλά δεν μπορώ να έχω δελτίο εδώ, οπότε έχω δελτίο σε σύλλογο στο εξωτερικό. Τώρα μάλιστα θα κάνω και μεταγραφή σε άλλο σύλλογο. Παρόλα αυτά μένω εδώ στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Καλαμάτα, όπου σπουδάζω στο Τμήμα της Γεωπονίας. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο δεν θα με απασχολήσει καθώς εγώ κάνω αυτό το οποίο αγαπώ και μου αρέσει και δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα να με κρατήσει πίσω. Πόσο μάλλον να με εμποδίσει να προχωρήσω. Δεν ξέρω ακόμα πότε θα σταματήσω το κομμάτι του πρωταθλητισμού, αλλά θα ήθελα να ασχοληθώ με το προπονητικό κομμάτι. Είχα προτάσεις από το εξωτερικό και αυτό είναι ακόμα υπό σκέψη.

 

- Αναγκάζεσαι να πηγαίνεις στο εξωτερικό πολλές φορές το χρόνο; Τα καταφέρνεις με τις σπουδές σου;

Στο εξωτερικό πηγαίνω τουλάχιστον 3 φορές το χρόνο για αγώνες. Επόμενο ταξίδι είναι στην Ισπανία 17 Νοεμβρίου στο Euskalgym και εκεί θα συμμετέχω ως Ελληνας αθλητής. Του χρόνου όμως έχω σχεδιάσει περισσότερους αγώνες. Τώρα μπαίνω στο 4ο έτος που είναι και το τελευταίο έτος φοίτησης μου και συγκεκριμένα κάνω προπόνηση στο Αθλητικό Σύλλογο Καλαμάτας “Η Νίκη”. Είναι αρκετά δύσκολο, καθώς προσπαθώ να είμαι συνεπής στη σχολή μου. Τα καταφέρνω να μην αφήνω τις προπονήσεις μου. Μέσα σε αυτό το αρκετά δύσκολο και πιεστικό πρόγραμμα “υιοθέτησα” και ένα σκύλο που κάποιος άλλος εγκατέλειψε...

 

- Τι άλλαξε αυτό το άθλημα στη ζωή σου;

Είναι πολλά αυτά τα οποία έχω κερδίσει. Γενικά μέσα από τη ρυθμική έχει αλλάξει ολόκληρη η ζωή μου, το πώς σκέφτομαι το πώς ζω, πώς αντιμετωπίζω προβλήματα και καταστάσεις. Ηταν σαν να ξεκινάω τη ζωή μου από την αρχή, αναθεώρησα πολλά πράγματα σχετικά με το ποιους θα έχω δίπλα μου, ποιους πρέπει να εμπιστεύομαι, ποιοι αξίζουν να στέκονται δίπλα σου....

 

- Ησουν αρκετά προετοιμασμένος θεωρείς για τα θετικά, αλλά και για τα αρνητικά σχόλια – που ενδεχομένως υπάρχουν;

Γενικά είμαι ένα άτομο που δεν κοιτάει ποτέ τι κάνουν οι άλλοι. Δεν με απασχολεί και δεν είναι δικιά μου δουλειά να ασχολούμαι με τις ζωές των άλλων για αυτό και δεν με απασχολούσαν και τα αρνητικά σχόλια τα οποία σαφώς και ακούγονταν είτε λόγω χαρακτήρα, είτε λόγω ζήλιας των άλλων. Εντάξει ζήλια υπάρχει και θα υπάρχει και σε τεράστιο βαθμό, καθώς πολλοί άνθρωποι δεν χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων πόσο μάλλον όταν αυτός ξεχωρίζει. Απλά κρατάω μόνο τα θετικά και αυτά τα οποία μπορούν να με βοηθήσουν να προχωρήσουν και δεν αφήνω κανέναν να με κρατάει πίσω ή να μου δημιουργεί ανασφάλειες. Το μόνο “σχόλιο” που είχα δεχτεί ήταν σχετικά με το βάρος μου, που παλιά ήταν μεγαλύτερο. Με τα σημερινά δεδομένα ήταν bullying με το τότε ήταν απλώς … μαγκιά των άλλων.

 

- Τι κερδίζεις μέσα από όλο αυτό τον αγώνα;

Πιστεύω ότι πλέον στη ζωή μου έχω όλα αυτά που ήθελα πάντα από μικρός. Ηθελα ένα σκύλο, καλούς φίλους που με στηρίζουν και με βοηθούν σε κάθε στιγμή και είναι εκεί όταν τους χρειάζομαι. Η μητέρα μου είναι δίπλα μου σε ό,τι κι αν χρειαστώ και με βοηθάει και αυτή με τον τρόπο της ασφαλώς. Βέβαια φοβάται τους τραυματισμούς και φοβόταν ότι θα μείνει πίσω η σχολή μου, αλλά στην πορεία είδε ότι είμαι άτομο που έχω επικεντρωθεί σε αυτά τα δύο πράγματα και δεν αφήνω τίποτα να με επηρεάζει. Πάντως η αθλητική παιδεία, αν δεν ξεκινήσει από μικρή ηλικία, είναι αρκετά πιο δύσκολο να υιοθετηθεί μετά.

 

- Πώς είναι γενικά τα πράγματα στο χώρο του αθλητισμού;

Θέλω να σχολιάσω το ότι πολλοί μπερδεύουν αθλητισμό με τον πρωταθλητισμό. Δηλαδή θεωρούν ότι το να κάνεις πρωταθλητισμό στη ρυθμική είναι το ίδιο με το να πηγαίνεις στο γυμναστήριο. Δεν υπάρχει καμία σχέση. Είμαστε σε μία χώρα που έχει θεοποιήσει το ποδόσφαιρο. Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι είναι το τέλειο άθλημα. Υπάρχουν όμως τόσα πολλά αθλήματα και τόσοι επιτυχημένοι αθλητές που απλά … βρίσκονται κάτω από αυτή την “κουκούλα” του ποδοσφαίρου. Ακόμα και στις νεαρές ηλικίες υπάρχουν πολλά παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή. Στον πρωταθλητισμό δίνεις τον εαυτό σου, το είναι σου, την ψυχή σου, τα πάντα. Δεν υπάρχουν όρια. Από εκεί και πέρα το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να μείνεις στην κορυφή, να καταλάβεις ότι είσαι αθλητής και ότι ως άνθρωπος έχεις ξεπεράσει τα όριά σου και θα τα “πατάς” συνέχεια.


NEWSLETTER