Αριστούχος απόφοιτος της δραματικής σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου, ο Λεωνίδας κατέχει επίσης την ελληνική νοηματική γλώσσα, έχει παρακολουθήσει αξιόλογα σεμινάρια και σπούδασε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο και χορό στη σχολή της Νάντιας Θεοδωρίδου. Ο ίδιος μίλησε μεταξύ άλλων στην "Ε" για τη σειρά που τον έκανε ευρέως γνωστό, για τα γυρίσματα στη Μεσσηνία, αλλά και για τη συμμετοχή του στη συγγραφική ομάδα του "Ελα στη θέση μου".

Συνέντευξη στον Τάσο Ανδρικόπουλο

- Στη σειρά "Πέτα τη Φριτέζα" υποδύεστε τον γιο του Γιάννη Μπέζου. Μιλήστε μας για την συνεργασία σας...

Η συνεργασία μου με τον Γιάννη Μπέζο είναι εξαιρετική και ξεπερνάει αυτό που μπορεί να φανταζόμουν. Και σε δημιουργικότητα και σε κλίμα. Είναι συγκινητική η εμπιστοσύνη που δείχνει στους νεότερους ηθοποιούς. Δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό όταν παίζεις μαζί του γιατί σε εμπνέει, όχι λόγω της πορείας του αλλά λόγω της στάσης που έχει απέναντι στην τέχνη μας και στα πράγματα.

- Περιμένατε ότι η σειρά θα αγαπηθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό από το κοινό;

Περίμενα ότι θα αγαπηθεί αλλά δεν ήξερα το πόσο. Υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις: εξαιρετικό σενάριο με ανατροπές και σπαρταριστούς διαλόγους, πεντακάθαροι χαρακτήρες, ο ένας πιο ιδιαίτερος απ' τον άλλον, και φυσικά ένα καλό team ηθοποιών και τεχνικών.

- Πώς αντιμετωπίσατε την ιδιαιτερότητα του ρόλου σας;

Από την αρχή δεν το πολυσκέφτηκα και το έκανα λιγάκι επί τούτου. Θέλω να πω, επειδή το θέμα της αναπηρίας είναι ευαίσθητο και ιδιαίτερο, δεν θέλησα να το δραματοποιήσω μέσα μου ούτε στιγμή. Αλλωστε μιλάμε για μία κωμωδία και έναν χαρακτήρα γεμάτο αισιοδοξία για τη ζωή, που του άξιζε να τον αντιμετωπίσω ακριβώς όπως αντιμετωπίζει και εκείνος τα πράγματα... με τρυφερότητα, τρέλα και λίγη ανεμελιά. Τα μηνύματα που λαμβάνω από ανθρώπους με αναπηρία -κάποιες φορές παρόμοια με του Σωκράτη- μου αποδεικνύουν ότι έπραξα σωστά.

- Με τον Σωκράτη είστε κοντά σαν χαρακτήρες;

Οχι, δεν είμαστε ιδιαίτερα κοντά. Ενα κοινό σημείο που βρίσκω είναι αυτή η δύναμη που έχει ο Σωκράτης στα δύσκολα, παρά τη δειλία του. Σ' αυτό μοιάζουμε, ναι. Κι εγώ όταν βρίσκομαι σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση ανακαλύπτω μία δύναμη μέσα μου που με εκπλήσσει, σαν να μην ήξερα καν ότι υπάρχει.

- Πολλά από τα γυρίσματα έχουν γίνει στη Μεσσηνία. Πώς σας φαίνονται τα μέρη;

Ηρθα για πρώτη φορά στη Μεσσηνία χάρη στα γυρίσματα, και ομολογώ ότι μαγεύτηκα. Πήγαμε σε πολλά μέρη: Καλαμάτα, Φοινικούντα, Στούπα, Καρδαμύλη... Η Κορώνη, όμως, είναι πανέμορφη και σκοπεύω να την επισκεφτώ ξανά σύντομα. Για διακοπές, ίσως. Γυρίσαμε στην Κορώνη μια υπέροχη σκηνή στο πρώτο επεισόδιο εγώ και ο Γιάννης, πατέρας και γιος πάνω στο Κάστρο. Ηταν μία πολύ τρυφερή σκηνή.

- Συχνά αναφέρεστε στη σειρά στην Καλαμάτα. Θα δούμε γυρίσματα και πάλι στο μέλλον;

Μακάρι, το εύχομαι. Υπάρχει βέβαια και ο καιρός, που είναι πάντα ένας αστάθμητος παράγοντας. Αν μας το επιτρέψει ο καιρός και βγαίνουν οι χρόνοι, σίγουρα θα χαρούμε πολύ να ξανάρθουμε.

- Παράλληλα με το ρόλο σας στη σειρά, γράφετε και διαλόγους για το «Ελα στη θέση μου». Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζονται και τα δύο;

Πέρυσι ήταν πιο εύκολο, φέτος υπάρχει και το θέατρο στο πρόγραμμά μου. Με καλό προγραμματισμό και καλή διάθεση συνδυάζονται όλα. Αρκεί να μην κάνεις εκπτώσεις στον τρόπο δουλειάς σου.

- Ο κόσμος σάς γνώρισε ως "κακό" στα "Κλεμμένα όνειρα". Από πέρυσι μας έχετε συστηθεί τελείως διαφορετικά. Θεωρείτε πως σας ταιριάζει κάποιο συγκεκριμένο ύφος;

Κάνω αυτή τη δουλειά ακριβώς γι' αυτό: για να αλλάζω ''ύφος'' κάθε τόσο. Καταλαβαίνω πόσο μπορεί να βοηθήσει έναν ηθοποιό η μανιέρα και δεν την υποτιμώ καθόλου, προσωπικά όμως βρίσκω γοητεία στην αλλαγή από ρόλο σε ρόλο. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι μου ταιριάζει κάποιο ύφος. Μπορώ όμως να καταλάβω ότι κάποιοι ρόλοι από αυτούς που παίζουμε είναι πιο αγαπητοί από άλλους. Και αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του ρόλου και μόνο. Οταν υπηρετείς τον ρόλο, όχι όταν ο ρόλος υπηρετεί εσένα.

- Υπάρχουν ηθοποιοί, Ελληνες ή ξένοι, που έχετε ως πρότυπο;

Οχι. Υπάρχουν ερμηνείες που με εμπνέουν, σίγουρα, αλλά αυτό έχει να κάνει με την προσέγγιση του ηθοποιού προς τον συγκεκριμένο ρόλο. Πρότυπα δεν έχω, δεν θέλω να έχω.

- Στο παρελθόν σας έχουμε δει να υποδύεστε τον ποδοσφαιριστή. Ποια είναι η σχέση σας με τον αθλητισμό;

Σ' αυτή τη φάση της ζωή μου, μακρινά ξαδέρφια. Πολύ μακρινά. Από αυτά που δεν θυμάσαι ούτε το όνομά τους! Αν και εδώ που τα λέμε, η δική μας η δουλειά απαιτεί μία στοχοπροσήλωση και μία ακρίβεια παρόμοια με του αθλητή, οπότε από αυτή την άποψη μία σχέση την έχω.

- Πώς εισπράττετε την αγάπη του κόσμου στο δρόμο;

Με πολύ μεγάλη χαρά. Δεν είναι το γεγονός ότι ο κόσμος σε αναγνωρίζει από τη σειρά και σου μιλάει, αλλά το τι σου λέει! Η αγάπη που νιώθουν για τους χαρακτήρες, το γεγονός ότι τους έχουν βάλει στο σπίτι τους, που λέμε. Η αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω.

- Υπάρχει κάποια συνεργασία η οποία να σας έχει σημαδέψει στην πορεία σας στην τηλεόραση;

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να είναι καμία άλλη πέρα από τη "Φριτέζα". Οσες σειρές κι αν έρθουν στο μέλλον, η "Φριτέζα" θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

- Αγαπημένες ασχολίες εκτός ηθοποιίας;

Πλέξιμο, βελονάκι... Αστειεύομαι. Δεν έχω ελεύθερο χρόνο φέτος, απολαμβάνω πού και πού όμως μία βραδινή έξοδο σε ένα ταβερνάκι με φίλους. Επίσης, μ' αρέσει πολύ να φοράω τα ακουστικά μου και να ξεχνιέμαι για λίγο με τη μουσική.

- Εχετε κάποια σχέδια για το μέλλον; Μπορεί να σας δει το κοινό κάπου εκτός σειράς;

Δεν κάνω ποτέ σχέδια για το μέλλον. Αφήνω τα πράγματα να έρθουν μόνα τους, έχει μια γλύκα αυτή η προσμονή. Είμαστε στο Θέατρο "Προσκήνιο", με το έργο "Ράφτης κυριών" του Φεντώ, μία φαρσοκωμωδία που εξερευνά την υποκρισία και την σεμνοτυφία στις συζυγικές σχέσεις. Από Τετάρτη ως Κυριακή, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου και μουσική-τραγούδια Φοίβου Δεληβοριά.