Συνεχίζοντας ένα αξιοζήλευτο σερί πολυδιαβασμένων βιβλίων, η ίδια δηλώνει “μάχιμη” όσον αφορά το επόμενο και δηλώνει θαρραλέα πως “Τα βιβλία δεν έχουν φύλο”, αφού “η δυνατότητα που έχει ένα βιβλίο για να σε ταξιδέψει δεν είναι γυναικεία ή αντρική. Είναι ανθρώπινη”. Αξίζει να σημειωθεί πως η κ. Γκίκα-Πετρουλάκη ήταν υποψήφια για τα φετινά Greek International Women Awards στην κατηγορία “Φιλοξενία”.

- Είστε από τους συγγραφείς που έχετε την ευλογία να έχετε διαβαστεί αρκετά, από την πρώτη στιγμή παρουσίας σας στα γράμματα. Τι αποκομίζετε από την επαφή με το κοινό;

Για έναν συγγραφέα, το να έχει την ευκαιρία να μοιραστεί τις σκέψεις του και τα μηνύματά του με το αναγνωστικό κοινό είναι μεγάλη ευλογία. Είναι μια μοναδική μορφή επικοινωνίας που με κάνει να αισθάνομαι μια απερίγραπτη πληρότητα. Κάθε φορά που λαμβάνω ένα μήνυμα από κάποιον αναγνώστη, κάποιο σχόλιο, μια νέα κριτική, νιώθω σαν να παίρνω νέα από αγαπημένα πρόσωπα. Το να ανοίγεις το inbox και να βρίσκεις δεκάδες μηνύματα από ανθρώπους που σε γνωρίζουν μόνο μέσα από τη γραφή σου είναι ανεκτίμητο.   

 
- Εχετε γράψει τα “7+1 καθημερινά αμαρτήματα ηγεσίας”, όπου θίγετε ζητήματα πολύ “καθημερινά”. Πώς αποφασίσατε να γράψετε για θέματα που σχετίζονται με τη συμπεριφορά, τη στιγμή που τα άλλα βιβλία σας ήταν σαφώς πιο “ανθρώπινα”, πιο συναισθηματικά;

Νομίζω πως υπάρχει η κατάλληλη στιγμή για όλα. Ηταν ένα μικρό ρίσκο το να γράψω κάτι διαφορετικό απ’ αυτό με το οποίο έχω συστηθεί στο αναγνωστικό κοινό, αλλά από την άλλη πλευρά πολλοί το θεώρησαν και αναμενόμενο. Τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια έχω μια επαγγελματική ιδιότητα και εμπειρία που μάλλον δεν γινόταν να μην αναδυθεί και μέσα από τη συγγραφή. Ενιωσα την ανάγκη να το κάνω και τελικά το εγχείρημα ήταν επιτυχημένο. Απ’ ό,τι μου είπαν πολλοί αναγνώστες, το «7+1 καθημερινά αμαρτήματα ηγεσίας» τους βοήθησε να δουν τα πράγματα αλλιώς. Τόσο στις συμπεριφορές των άλλων όσο και στις δικές τους.

- Τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν πως το διάβασμα είναι περισσότερο “γυναικεία” ενασχόληση;

Το ίδιο μου έλεγε και η μαμά μου για το μαγείρεμα, αλλά έχω γνωρίσει πολλούς εξαιρετικούς αρσενικούς σεφ. Τα βιβλία είναι το αντίδοτο στη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά. Δεν έχουν φύλο. Μπορεί κάποια αναγνώσματα να έχουν μεγαλύτερο γυναικείο κοινό και κάποια αντρικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Κάθε φορά που ανοίγουμε ένα βιβλίο επιβιβαζόμαστε σε ένα όχημα που κάπου θα μας ταξιδέψει. Σε νέες γνώσεις, σε νέες ιδέες, σε νέες εμπειρίες. Και αυτή η δυνατότητα δεν είναι γυναικεία ή αντρική. Είναι ανθρώπινη.

- Ο ρομαντισμός, ο έρωτας, είναι βασικά “συστατικά” του γραψίματός σας. Αποτελεί αυτό το ύφος, αυτός ο κόσμος, ένα “αντίβαρο” στην καθημερινότητά σας, η οποία είναι γεμάτη υπολογισμούς, αριθμούς και επιχειρηματικές προκλήσεις;

Δεν θα έλεγα πως είμαι άνθρωπος των αριθμών, σε καμία από τις ιδιότητες ή τις ενασχολήσεις μου. Είμαι μάλλον άνθρωπος των συναισθημάτων και πολύ συνειδητά δίνω συναισθηματική χροιά και διάσταση σε ό,τι κι αν κάνω. Κατά μία έννοια, ο έρωτας είναι ο κινητήριος μοχλός στα πάντα. Αν δεν ένιωθα ερωτευμένη με τον σύζυγό μου, θα ήμουν τόσο δυστυχισμένη όσο και αν δεν ένιωθα ερωτευμένη με τη δουλειά μου. Νομίζω πως ο ρομαντισμός είναι απαραίτητος σε ό,τι κι αν κάνουμε, προκειμένου να έχει νόημα και αξία αυτό που κάνουμε.

 
- Μοιράζετε το χρόνο σας σε πολλές ενασχολήσεις. Η φάση της καραντίνας σάς έδωσε μια ανάσα παραπάνω για να κάνετε όσα αγαπάτε;

Δεν άλλαξε κάτι στους ρυθμούς μου. Δεν υπήρξε χρόνος για ξεκούραση ή για χαλάρωση, αλλά ίσως να φταίω κι εγώ γι’ αυτό. Είμαι μάλλον εθισμένη στο να έχω ένα φορτωμένο πρόγραμμα. Δεν ξέρω πώς, αλλά ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω μου, βρίσκω πάντα τρόπο να γεμίζω σχεδόν ασφυκτικά τη μέρα μου. Δεν παραπονιέμαι, μου αρέσει αυτό. Δεν πιστεύω πως ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να χορτάσουμε ύπνο.

- Πώς είναι μέχρι τώρα οι κριτικές για το τελευταίο σας βιβλίο; Παρατηρείτε μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω του ότι ο κόσμος μένει σπίτι και διαβάζει πιο πολύ;

Είμαι ενθουσιασμένη από την ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού και σίγουρα έχω εισπράξει συγκινητικό ενδιαφέρον. Δεν ξέρω αν είναι το συγκεκριμένο βιβλίο ή η γενική κατάσταση που προσφέρεται για διάβασμα, αλλά πραγματικά ήταν έκπληξη για μένα η υποδοχή του βιβλίου από τους αναγνώστες. Μέσα σε ένα μήνα εξαντλήθηκε και ο εκδοτικός οίκος προχώρησε σε ανατύπωση. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω το πόση χαρά μου έδωσε αυτό και πόσο ευγνώμων νιώθω.

- Το επόμενό σας βιβλίο θα είναι βασισμένο στα πάθη και τις… ταλαιπωρίες των ανθρώπων (με μεγαλύτερη τον έρωτα) ή θα αφορά ίσως κάποιο κομμάτι της δουλειάς και των σπουδών σας;

Γράφω και πάλι μυθιστόρημα. Και φοβάμαι πως ναι, οι ήρωές μου δεν θα τη γλιτώσουν την ταλαιπωρία!

Η συγγραφέας γεννήθηκε το 1973. Σπούδασε αρχικά Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων, στη συνέχεια Πολιτικές Επιστήμες και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της φοιτώντας στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σε μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ως διοικητικό στέλεχος και από το 2009 έχει τη θέση της διευθύντριας Ανθρώπινου Δυναμικού στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa Navarino. Εχει ζήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και ταξιδεύει συχνά. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην πόλη της Μεσσήνης με τον σύζυγό της και τα δύο παιδιά τους. Γράφει ερασιτεχνικά από τα μαθητικά της χρόνια, κυρίως διηγήματα, μονόπρακτα θεατρικά έργα και ποιήματα. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της “Καθρέφτες και είδωλα”, καθώς και το βιβλίο “7+1 καθημερινά αμαρτήματα ηγεσίας”.