Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τη σειρά συνεντεύξεων των πρώην δημάρχων, η οποία ολοκληρώνεται σήμερα. Σε μια προσπάθεια να μπουν οι βάσεις ενός ουσιαστικού διαλόγου για τις δράσεις που θα πρέπει να αναπτυχθούν ώστε να αντιμετωπιστούν τα εν λόγω ζητήματα, η σειρά των συνεντεύξεων θα συνεχιστεί με τους σημερινούς δημοτικούς παράγοντες (δήμαρχο, επικεφαλής παρατάξεων) και εκείνους που θα έχουν ανακοινώσει υποψηφιότητα μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος.
Στο πλαίσιο της έρευνας, σε όλους τους πρώην δημάρχους τέθηκε μεταξύ άλλων το ερώτημα "ποια μεγάλα προβλήματα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις επόμενες δεκαετίες οι δήμαρχοι Καλαμάτας" - και στη συνέχεια καταχωρίζουμε τις απαντήσεις:
Παναγής Κουμάντος: "Η ανεργία θα είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι δήμαρχοι Καλαμάτας τις επόμενες δεκαετίες. Γι’ αυτό το λόγο οι αιρετοί, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, θα πρέπει να ενεργοποιήσουν εγκαίρως τους μηχανισμούς κοινωνικής στήριξης και να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα κοινωνικά προγράμματα, εντάσσοντας τους ''έχοντες ανάγκη'' στα ετήσια προγράμματα στήριξης ανέργων.
Η φτώχεια θ’ απειλήσει, εκτός από την εργατική, και την αστική τάξη. Η ποιότητα ζωής των πολιτών θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο. Τα άλυτα προβλήματα των απορριμμάτων, του νέου νεκροταφείου, του σχεδίου πόλης της Βέργας, της Μικρής Μαντίνειας, του Ασπροχώματος, της ανάπλασης της παραλιακής ζώνης, της μη αξιοποίησης του ορεινού όγκου του Ταϋγέτου, δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας.
Ανησυχώ, επίσης, μήπως η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών λάβει τη μορφή εφόδου, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η παγκοσμιοποιημένη υποκουλτούρα θα απειλήσει ανοιχτά την ελληνική ταυτότητα και την ελληνική γλώσσα".
Χρήστος Μαλαπάνης: "Η παρατεταμένη ύφεση και η τρομακτική ανεργία, ιδίως των νέων, δημιουργούν ισχυρούς τριγμούς στην κοινωνία. Η ανασφάλεια, ο αυταρχισμός και η βία απειλούν σήμερα ακόμη και τους "σχετικά λιγότερο πάσχοντες".
Η αυτοδιοίκηση, ως α΄ βαθμός εξουσίας και πιο κοντά στον πολίτη, πρέπει να βρίσκεται εκεί και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Και βέβαια, δεν μπορεί να βρει δουλειά για όλους τους δημότες. Μπορεί, όμως, να εργαστεί προς αυτήν την κατεύθυνση, βοηθώντας την παραγωγή, αξιοποιώντας προγράμματα, αναπτύσσοντας τον εθελοντισμό, αναδεικνύοντας και προβάλλοντας την αλληλεγγύη, με στόχο να διατηρήσει τη συνοχή της κοινωνίας.
Της μέριμνάς της πρέπει να τύχουν και οι μετανάστες, ιδίως αυτοί που είναι πλέον μόνιμα εγκατεστημένοι οικογενειακά, με στόχο την κοινωνική τους ένταξη. Οι Ελληνες έχουν ζήσει στο πετσί τους τα προβλήματα των μεταναστών.
Τα υπόλοιπα προβλήματα, όσο μεγάλα και αν είναι, δεν συγκρίνονται με τα κοινωνικά. Αναφέρω όμως ενδεικτικά τις εκκρεμότητες στο σχέδιο πόλης του 1986 και των σχεδίων Βέργας, Μικρής Μαντίνειας και Ασπροχώματος από το 1994, τη διαχείριση των απορριμμάτων (με την τραγική εξέλιξη για την πόλη, που το 1998 ήταν πρωτοπόρα), την ανάγκη ενίσχυσης της πρωτογενούς παραγωγής, τον ορεινό όγκο του Ταϋγέτου, την ανάδειξη και αξιοποίηση των πολιτιστικών χώρων, τη διατήρηση του πολιτιστικού στίγματος της πόλης, τις αθλητικές εγκαταστάσεις, τα σχολεία, την ευταξία και ευμορφία των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων.
Αυτές πρέπει να αποτελούν αέναες δράσεις που κάθε δημοτική αρχή πρέπει να τις υπηρετεί και να τις εμπλουτίζει".
Γιώργος Κουτσούλης: "Κυρίαρχο είναι το κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, το οποίο προανέφερα, καθώς και το αξιακό έλλειμμα που, δυστυχώς, όλο και διευρύνεται. Πέραν αυτών όμως, όπου ο Δήμος και η Πολιτεία πρέπει να συνεργαστούν για την επίλυσή τους, υπάρχουν κι άλλα στα οποία η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει κυρίαρχο ρόλο στη λύση τους. Τέτοια είναι η καθαριότητα (απορρίμματα και ΜΟΛΑΚ), το κυκλοφοριακό -με δεδομένο ότι ο δήμος διευρύνεται και αυξάνεται πληθυσμιακά- καθώς και τα θέματα των επεκτάσεων και εφαρμογών των σχεδίων πόλης (Ασπρόχωμα, Βέργα, Μικρά Μαντίνεια).
Ολα πρέπει να έχουν κεντρικό άξονα μια πόλη που θα αναπτυχθεί και θα προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στους δημότες της και τους επισκέπτες".
Σταύρος Μπένος: "Την οικιστική πίεση, τη διατήρηση της ταυτότητας και των μεγάλων κεκτημένων της".
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Στη σειρά των συνεντεύξεων κατατέθηκαν ενδιαφέρουσες προτάσεις και έγιναν σημαντικές επισημάνσεις. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η πρόταση του Στ. Μπένου ο οποίος τόνισε με έμφαση την ανάγκη μιας νέας πολεοδομικής οργάνωσης, σημειώνοντας ότι "στο επίκεντρο αυτής της νέας Καλαμάτας θα πρέπει να κυριαρχεί η απόδοση στους πολίτες του δυτικού παραλιακού μετώπου από το Νέδοντα έως τα Ζιγκιρέικα, με την πρόβλεψη ήπιων τουριστικών επενδύσεων και βιοκλιματικών κτηρίων. Ολα αυτά σε συνδυασμό με τη δημιουργία μεγάλου οικολογικού κήπου σε όλο τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Καλαμάτας και Μεσσήνης, που θα αντικαταστήσει τους μικρούς κήπους που χάθηκαν και θα είναι ο τροφοδότης των τοπικών και υπερτοπικών αγορών".
ΠΥΛΩΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Από όλες τις τοποθετήσεις προκύπτει μια σύγκλιση σε ό,τι αφορά τους πυλώνες ανάπτυξης. Η αγροτική οικονομία, ο τουρισμός και ο πολιτισμός θεωρούνται τομείς και δραστηριότητες που απαιτούν κατάλληλες πολιτικές αξιοποίησης.
Η διαφορετικότητα προσεγγίσεων και προτεραιοτήτων, καθώς και κάποιες πιο συγκεκριμένες σκέψεις που κατατέθηκαν, δείχνουν έναν διαφορετικό δρόμο δημοτικών δραστηριοτήτων σε συνθήκες κρίσης και θεσμικών αλλαγών. Και θέτουν τη βάση ενός αναγκαίου διαλόγου, για τη συγκεκριμενοποίηση των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών. Οι προτεραιότητες για το Δήμο Καλαμάτας που έθεσαν οι πρώην δήμαρχοι σχετίζονται κυρίως με την ανάληψη και υποστήριξη τέτοιων πρωτοβουλιών.
