Αυτό λέει η συγγραφέας Παναγιώτα Φλεβάρη μιλώντας στην “Ε” και το eleftheriaonline.gr με αφορμή το νέο της βιβλίο «Το κρυστάλλινο αγγελούδι» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "Μιχάλη Σιδέρη» με την εικονογράφηση του Παναγιώτη Γαρδικιώτη.
Στο βιβλίο «Το κρυστάλλινο αγγελούδι», η Παναγιώτα Φλεβάρη, επικοινωνεί το μήνυμα της αγάπης και μας μαθαίνει την αξία των οικογενειακών δεσμών και του μοιράσματος των συναισθημάτων.
"Αυτό που θα ήθελα να εισπράξουν οι αναγνώστες από την ιστορία του, είναι όμορφα συναισθήματα, που είναι ικανά να σταλάξουν ομορφιά στις ψυχές", συμπληρώνει.
Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου, στις 11.30 π.μ. στο χώρο του βιβλιοπωλείου Δημητριάδη, Αριστοδήμου 89 στην Καλαμάτα, η συγγραφέας θα διαβάσει αποσπάσματα από το νέο της βιβλίο, θα παίξει με τους μικρούς φίλους (και γιατί όχι και με τους μεγαλύτερους) παιχνίδια διάδρασης, βασισμένα στο βιβλίο και θα υπογράψει αντίτυπά του.
Αχ, αυτό ναι! Αυτό το στολίδι πρέπει οπωσδήποτε να το ψάξουμε κι εμείς! Άλλωστε, κι εμείς οι ενήλικες κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας!
Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου
- Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από το «Κρυστάλλινο αγγελούδι» και τι θέλετε να εισπράξουν οι μικροί αναγνώστες από αυτή την ιστορία;
«Το Κρυστάλλινο αγγελούδι» υπήρξε ένα δώρο, το οποίο μου προσέφερε, πριν από κάποια χρόνια, μια πρώην εντολέας μου από τη Νορβηγία, με την οποία έχουμε ολοκληρώσει τη συνεργασία μας και έχουμε παραμείνει φίλες. Η φίλη αυτή, η Αννε Γκρέτε, μου χάρισε ένα αγγελούδι –για την ακρίβεια, γυάλινο και όχι κρυστάλλινο- που αποτελεί χαρακτηριστικό νορβηγικό, χριστουγεννιάτικο στολίδι (γι’ αυτό, άλλωστε, περιλαμβάνεται στο βιβλίο και αναφορά στη Νορβηγία). Καθώς, λοιπόν, περιεργαζόμουν αυτό το όμορφο δώρο, εμπνεύστηκα την ιστορία του βιβλίου μου και συνέλαβα την ιδέα να βασίσω την πλοκή του πάνω σε ένα αγγελούδι, στο οποίο απέδωσα ιδιότητες και χαρακτηριστικά που το καθιστούν ξεχωριστό!
Αυτό που πρωτίστως θα ήθελα να εισπράξουν οι νεαροί (και, γιατί όχι, και οι μεγαλύτεροι αναγνώστες), μέσω του βιβλίου μου, είναι μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση ότι η ιερή εορτή των Χριστουγέννων έχει -ή, τουλάχιστον, πρέπει να έχει- κατά κύριο λόγο πνευματικό χαρακτήρα, εν αντιθέσει προς τον αμιγώς υλικό χαρακτήρα, που της έχουμε προσδώσει τα τελευταία χρόνια. Θα ήθελα, δηλαδή, να σταθεί το βιβλίο μου αφορμή, ώστε να επαναξιολογήσουμε όλοι μας τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε να εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και να αποφασίσουμε να δίνουμε περισσότερη έμφαση στο πραγματικό νόημα της σπουδαίας αυτής γιορτής.
Πρώτα και κύρια, όμως, αυτό που θα ήθελα να εισπράξουν οι αναγνώστες από την ιστορία που παραθέτω στο βιβλίο μου είναι αγαλλίαση, ευφροσύνη, ζεστασιά, γλυκύτητα, τρυφερότητα, αγάπη! Με έναν λόγο, όμορφα συναισθήματα, που είναι ικανά να σταλάξουν ομορφιά στις ψυχές, να τις πλημμυρίσουν με φως και να χρωματίσουν τις καρδιές με χρώματα!
- Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο που να ταξιδεύει τους αναγνώστες στο πνεύμα των γιορτών;
Δε θα έλεγα ότι η χριστουγεννιάτικη θεματολογία του βιβλίου αυτού υπήρξε αποτέλεσμα κάποιας απόφασης. Νομίζω πως περισσότερο ήταν η έμπνευση, δηλαδή εκείνη η ξαφνική, αυθόρμητη και ασυνείδητη ιδέα που ωθεί κάποιον στη δημιουργία ενός συγκεκριμένου έργου, που με έσπρωξε κι εμένα στο να επιλέξω χριστουγεννιάτικο θέμα για το βιβλίο μου.
Δράττομαι, δε, της ευκαιρίας να κάνω το εξής σχόλιο: έχω την αίσθηση ότι, ιδιαίτερα στο νεανικό βιβλίο, είναι σύνηθες να προαποφασίζεται το θέμα, με βάση το κατά πόσον αυτό θα μπορέσει να δημιουργήσει εμπορική επιτυχία, το κατά πόσον είναι της μόδας, είναι “πιασάρικο”, όπως λέμε, και εν συνεχεία χτίζεται η υπόθεση του βιβλίου πάνω σε αυτό το προεπιλεγόμενο θέμα, Προσωπικά, νομίζω πως δε θα μπορούσα να το κάνω αυτό. Προτιμώ να μην προαποφασίζω, αλλά να επιλέγω το θέμα ενός βιβλίου και να στήνω την υπόθεσή του με βάση τη έμπνευσή μου.
Αυτό ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση του Κρυστάλλινου Αγγελουδιού. Ήταν η έμπνευση της στιγμής που με ώθησε να συγγράψω ένα χριστουγεννιάτικο βιβλίο, μέσα από το οποίο να παρουσιάσω τη δική μου οπτική και αντίληψη, την προσωπική μου θεώρηση και άποψη για το ποιο είναι το αληθινό πνεύμα των γιορτών και το ουσιαστικό νόημα των Χριστουγέννων.
- Τα Χριστούγεννα ήταν μια ιδιαίτερη περίοδος για εσάς ως παιδί;
Ναι, βεβαίως! Ως παιδί αγαπούσα πολύ την περίοδο του Χριστουγέννων και εξακολουθώ, βεβαίως να την αγαπώ! Από παιδί, ένιωθα όλη αυτή τη θαλπωρή, την αγάπη, την ελπίδα, την αλληλεγγύη που ξεχύνονται, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, στον κόσμο μας, με μεγαλύτερη ορμή, και τον κάνουν ομορφότερο και γλυκύτερο και ανθρωπινότερο! Αυτό το “επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία” των Χριστουγέννων το έβρισκα από παιδί άκρως αναζωογονητικό κι ελπιδοφόρο και θεωρούσα ότι συμβάλλει καθοριστικά στο να ανατείνονται οι ψυχές και να ζεσταίνονται οι καρδιές! Με μια κουβέντα, αντιλαμβανόμουν ανέκαθεν τα Χριστούγεννα ως μια περίοδο πνευματικής ομορφιάς, ως μια περίοδο κατά την οποία μπορούμε να γίνουμε όλοι αυτό που πολύ απλά λέμε “καλύτεροι άνθρωποι”. Γι’ αυτό τα Χριστούγεννα τα αγαπούσα ως παιδί και τα λατρεύω ως ενήλικη.
- Έχετε κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση, ιστορία ή παράδοση που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Επειδή, όπως προείπα, τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος αγάπης και αλληλεγγύης, όπως, άλλωστε, θα έπρεπε να είναι η κάθε μέρα του χρόνου ολόκληρου, μια ιδιαίτερη και πολύ έντονη ανάμνηση, που έχω από την παιδική μου ηλικία, σχετίζεται με μια δράση που διοργανωνόταν από τους Προσκόπους της Καλαμάτας, το λεγόμενο “Καλάθι της Αγάπης”. Η δράση αυτή κατέτεινε στην προσφορά και καλλιεργούσε την ενσυναίσθηση, την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη, την κατανόηση, την αγάπη, όλα αυτά, δηλαδή, που στην ουσία είναι τα Χριστούγεννα.
Άλλη μια ζωηρή ανάμνηση που διατηρώ από τα παιδικά μου χρόνια είναι να καλαντίζω μαζί με τα ξαδέλφια μου (ο αδελφός μου ως μεγαλύτερος δεν μας ακολουθούσε πλέον) στο χωριό της μητέρας μου, τον Κάμπο Αβίας Δυτικής Μάνης. Θυμάμαι πολύ ξεκάθαρα να περιφερόμαστε στα στενορύμια του παλιού χωριού, ανάμεσα, στα επιβλητικά, πέτρινα σπίτια με τη χαρακτηριστική μανιάτικη αρχιτεκτονική, πριν ακόμη χαράξει ο ήλιος, και, πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, να τραγουδάμε το «Καλήν εσπέραν, άρχοντες». Όλο αυτό, όμως, το κάναμε με μια αίσθηση καθήκοντος, με μια αίσθηση χρέους, σαν να είχαμε τον ρόλο των αγγελιαφόρων, που έφερναν την είδηση της Γέννησης του Χριστού. Και γι’ αυτό νιώθαμε περηφάνια και χαρά που ήμαστε καλαντιστές! Σημειωτέον ότι από αυτή τη συγκεκριμένη ανάμνηση έχω εμπνευστεί και μια σκηνή του βιβλίου μου.
Οικογενειακή μας παράδοση, όταν ήμουν παιδί, την οποία παράδοση τη διατηρούμε και μέχρι σήμερα και με τη δική μου οικογένεια, ήταν το να παρευρεθούμε στην χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Θυμάμαι ότι, κατά την επιστροφή μας στο σπίτι μας, ένιωθα (και νιώθω) μια πρωτόγνωρη αγαλλίαση.
- Πάντα αγαπούσατε τις ιστορίες και το διάβασμα;
Ναι, πάντα!
Μια από τις πρώτες αναμνήσεις που διατηρώ, η οποία πρέπει να προέρχεται από την ηλικία των τριών - τεσσάρων ετών, είναι να ξεφυλλίζω και να προσποιούμαι ότι διαβάζω ένα βιβλίο με μύθους του Αισώπου. Επίσης, στις φωτογραφίες από τα παιδικά μου χρόνια απεικονίζομαι συχνά να κρατάω ένα βιβλίο στο χέρι μου. Η αγαπημένη μου δραστηριότητα ήταν σαφώς να απολαμβάνω την ανάγνωση λογοτεχνίας. Χαιρόμουν όταν έπαιρνα βιβλία ως δώρο. Και πρέπει να αναφέρω ότι όχι μόνο διάβαζα ως παιδί, αλλά και σκάρωνα η ίδια ιστορίες και ποιηματάκια. Τα παραπάνω ισχύουν και για την ενήλικη ζωή μου. Πάλι το βιβλίο έχει έναν ξεχωριστό ρόλο. Εξακολουθώ να απολαμβάνω τη λογοτεχνία, αλλά, πλέον, επιλέγω συχνά και ιστορικά βιβλία. Γενικά, το βιβλίο κατέχει μια σημαντική θέση στη ζωή μου.
- Τι απολαμβάνετε περισσότερο στα Χριστούγεννα και ποιο δώρο ελπίζετε να λάβετε φέτος;
Κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, απολαμβάνω τις όμορφες οικογενειακές στιγμές, τη θαλπωρή, τα γλυκά συναισθήματα που κατακλύζουν το είναι μας και την ύπαρξή μας ολόκληρη, τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο που μπορούμε με τον σύζυγό μου να διαθέσουμε στα παιδιά μας.
Όσον αφορά το δώρο που ελπίζω να πάρω, αυτό είναι το πιο σπουδαίο: υγεία! Υγεία για τα παιδιά μου, για όλους τους δικούς μου, για εμένα και για όλον τον κόσμο.
- Πείτε μας για την "Πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη", ποια είναι η αρχή;
Το βιβλίο μου παιδικής λογοτεχνίας «Η Πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη και οι μαγικές της δυνάμεις» είναι το πρώτο μου έργο που εξεδόθη, εν έτει 2020, Κυκλοφορεί και εκείνο από τις εκδόσεις «Μιχάλη Σιδέρη», όπως και το «Κρυστάλλινο αγγελούδι».
Το συνέγραψα το 2012, έναν – δυο μήνες πριν γεννήσω την κόρη μου, θέλοντας να δημιουργήσω ένα βιβλίο που δε θα υπήρχε έως τότε στα ράφια των βιβλιοπωλείων, ειδικά για το μωρό που θα ερχόταν. Με αφορμή, λοιπόν, αυτή τη σκέψη, εξέφρασα με πιο σαφή τρόπο την ροπή που πάντοτε υπήρχε μέσα μου προς το γράψιμο. Για αρκετά χρόνια κράτησα το έργο αυτό στα στενά όρια της οικογένειάς μου, ώσπου οι γονείς μου, ο σύζυγός μου, αλλά και μια φίλη μου, άρχισαν να με παροτρύνουν να το υποβάλω σε κάποιον εκδοτικό οίκο για αξιολόγηση. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η διαδικασία έκδοσης της «Πριγκιπονεραϊδούλας Μελίτης», που συνεχίζει ακόμη το ταξίδι της και μου έχει προσφέρει πολλή, πολλή ηθική ικανοποίηση!
- Εσείς αν μπορούσατε να διαλέξετε μια υπερδύναμη, ποια θα ήταν αυτή;
Νομίζω πως θα ήταν η «εκτόξευση αγάπης» με μια κίνηση του χεριού μου.
- Τι θα κάνατε με αυτή την υπερδύναμη;
Φαντάζομαι ότι θα προσπαθούσα να εκτοξεύσω αγάπη προς τον εαυτό μου και τον κάθε έναν από εμάς, ώστε ολόκληρη η ύπαρξη του κάθε ανθρώπου να κυριευθεί από αγάπη, με αποτέλεσμα να ενεργεί την κάθε του πράξη με γνώμονα την αγάπη προς τους συνανθρώπους τους, προς τα ζώα, προς το περιβάλλον, προς κάθε τι που συναπαρτίζει τον κόσμο μας.
- Γιατί πιστεύετε ότι είναι σημαντικό τα παιδιά να αναπτύξουν αγάπη για το διάβασμα;
Μέσω της αγάπης για την ανάγνωση βιβλίων, της φιλαναγνωσίας, δηλαδή, τα παιδιά αναπτύσσονται πνευματικά, διευρύνουν τους γνωσιακούς τους ορίζοντες, αποκτούν εκφραστική δεινότητα, εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, καλλιεργούνται ψυχικά, μαθαίνουν να σκέπτονται.
Με έναν λόγο, το βιβλίο είναι Πολιτισμός, το βιβλίο είναι Παιδεία. Κι αυτός ο πολιτισμός, κι αυτή η παιδεία, δεν αποτελούν κάποια αόριστα μεγέθη, χωρίς απτά αποτελέσματα. Αντιθέτως, όταν ο άνθρωπος μπολιάζεται με πολιτισμό και παιδεία, γίνεται καλύτερος για τον εαυτό του και συνακολούθως για τους γύρω του. Ως εκ τούτου, το βιβλίο, ως μία πηγή πολιτισμού και παιδείας, μπορεί να αφήσει το θετικό του αποτύπωμα σε κάθε έναν από εμάς, επ’ ωφελεία του ατόμου και ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου.
- Χριστούγεννα στην Καλαμάτα ή κάπου άλλου;
Μπορεί αυτό που θα πω να ακουστεί τετριμμένο και κλισέ, αλλά συνιστά μια πραγματικότητα: θεωρώ πως δεν έχει σημασία το πού θα είναι κάποιος τα Χριστούγεννα, αλλά το να είναι με τους αγαπημένους του! Επίσης, σημασία έχει, κατά τη γνώμη μου, το να δούμε τα Χριστούγεννα ως μια αφορμή για πνευματική καλλιέργεια και ψυχική ανάταση.
- Πώς μπορούν οι αναγνώστες να έρθουν σε επαφή μαζί σας και πού μπορούν να βρουν τα βιβλία σας;
Οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνούν μαζί μου, μέσω του λογαριασμού μου στα κοινωνικά δίκτυα Facebook (https://www.facebook.com/panagiotaevflevari) και Instagram (https://www.instagram.com/panayiota_flevari/), όπως, επίσης και μέσω της ηλεκτρονικής μου διεύθυνσης (panagiotaevflevari@gmail.com). Χαίρομαι πάρα πολύ όταν κάποιοι άνθρωποι, που έχουν διαβάσει τα βιβλία μου, επικοινωνούν μαζί μου και μου εκφράζουν τη γνώμη τους για αυτά! Το αίσθημα ηθικής ανταμοιβής είναι τεράστιο!
Τα δύο βιβλία μου διατίθενται σε βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, ετοιμοπαράδοτα ή και κατόπιν παραγγελίας. Διατίθενται, επίσης, μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop) των εκδόσεων «Μιχάλη Σιδέρη», όπως και μέσω όλων των μεγάλων ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων και λοιπών ηλεκτρονικών καταστημάτων.
Στην Καλαμάτα, τα βιβλία μου διατίθενται ετοιμοπαράδοτα σε έξι βιβλιοπωλεία και, κατόπιν παραγγελίας, σε όλα.
Στη Μεσσήνη διατίθενται ετοιμοπαράδοτα σε δύο βιβλιοπωλεία και κατόπιν παραγγελίας σε όλα, όπως και στον υπόλοιπο νομό.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλα τα βιβλιοπωλεία και τους ανθρώπους τους στην Καλαμάτα, τη Μεσσήνη και την υπόλοιπη Ελλάδα και Κύπρο, που με τόσο φιλόξενη διάθεση έχουν υποδεχθεί τα βιβλία μου!
Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία την «Ε» και το eleftheriaonline.gr και εύχομαι καλή συνέχεια με προσφορά στην ενημέρωση και τον πολιτισμό.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Παναγιώτα Φλεβάρη γεννήθηκε και κατοικεί στην θαλασσόεσσα και ταϋγετοφιλημένη Καλαμάτα. Κατάγεται εκ πατρός, Ευαγγέλου Φλεβάρη, από την πανάρχαια Αργολίδα και εκ μητρός, Βασιλικής Κλείδωνα – Φλεβάρη, από την σκληροτράχηλη Μάνη. Είναι παντρεμένη με τον Φώτη Μουργή, Διπλωματούχο Πολιτικό Μηχανικό. Με τον σύζυγό της έχει αποκτήσει δύο παιδιά, την Αγγέλικα και τον Σαράντο, που είναι το φως των ματιών της και το χαμόγελο στα χείλη της. Έχει σπουδάσει τη Νομική Επιστήμη στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και διατηρεί δικό της δικηγορικό γραφείο στην Καλαμάτα. Ως Δικηγόρος μάχεται για το δίκιο των ανθρώπων. Μυστικά της όπλα είναι τα Δικόγραφα της Αλήθειας και οι Ιεροί Πολυκώδικες της Νομικής Γνώσης.
Εκτός από την οικογένειά της και τη δουλειά της, αγαπά πολύ και τη συγγραφή, εστιάζοντας πρωτίστως στη νεανική λογοτεχνία. Μέσω της ενασχόλησής της αυτής, ευελπιστεί να επιτελεί το σπουδαιότερο καθήκον ενός ενήλικα που γράφει για παιδιά και εφήβους: να σκορπίζει ουράνια χρώματα στις καρδιές τους και να πλημμυρίζει τις ψυχές τους με φως.
Από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο της «Η πριγκιπονεραϊδούλα Μελίτη και οι μαγικές της δυνάμεις» (έτος εκδόσεως 2020) και το παιδικό/εφηβικό βιβλίο της «Το Κρυστάλλινο Αγγελούδι» (έτος εκδόσεως 2022).
Στοιχεία επικοινωνίας: panagiotaevflevari@gmail.com
