Ισως γιατί από μικρό παιδί έβλεπε να πηγαινοέρχονται στο σπίτι του σημαντικοί άνθρωποι της τέχνης, της διανόησης. Ετσι κι αλλιώς γεννήθηκε από σπουδαίους γονείς: τον Γιώργο Χειμωνά, μια έντονη προσωπικότητα της επιστήμης και τον γραμμάτων, νευρογλωσσολόγο ψυχίατρο και λογοτέχνη, και τη Λούλα Αναγνωστάκη, τη μεγάλη θεατρική συγγραφέα, αδερφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Ολα αυτά μάλλον ακόνισαν με πολύπλοκους τρόπους τα αισθητήρια και τα κριτήριά του, για το τι είναι αληθινό, πού κρύβεται η ουσία των πραγμάτων, από πού πηγάζουν οι χυμοί της ζωής και -κυρίως- πώς ο ίδιος θέλει να τους γεύεται.

Κατά τα άλλα, σπούδασε Φιλολογία αλλά και Κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, καθώς επίσης δημοσιογραφία στο Λονδίνο. Είναι πολιτικά δραστήριος (σήμερα είναι γραμματέας του Τομέα Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ) και μέχρι τώρα έχει γράψει 9 μυθιστορήματα, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές συλλογικές εκδόσεις κι έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση.

Το τελευταίο του βιβλίο, το "Αίτημα φιλίας", παρουσιάζεται απόψε στις 7 στο "Public" Καλαμάτας (πεζόδρομος Αριστομένους) - και με αυτή την αφορμή μιλήσαμε μαζί του:

- Το "Αίτημα φιλίας", το τελευταίο βιβλίο σας, ανοίγεται σε μεταφυσικές διαδρομές με αφετηρία το Facebook. Θα μπορούσαμε όμως να πούμε ότι και το δίκτυο αυτό καθαυτό λειτουργεί σαν "παράλληλο σύμπαν" για τους χρήστες του - εμένα, εσάς, εκατομμύρια ανθρώπους;

«Σε μεγάλο βαθμό αποτελεί "παράλληλο σύμπαν". Αυτό φαίνεται και στην περίπτωση που κάποιος πεθάνει: Συνήθως, το προφίλ του συνεχίζει να "ζει" κανονικά. Πολλοί γράφουν στον "τοίχο" του - ενώ, όταν έρχονται τα γενέθλια και η γιορτή του, κάποιοι (που προφανώς δεν έχουν πληροφορηθεί τον θάνατό του) του εύχονται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.

Ολα αυτά έπαιξαν έναν ρόλο στη "σύλληψη" του "Αιτήματος φιλίας"».

- Η επιλογή του τίτλου έγινε για να αναδείξει τη γλώσσα του Facebook ή και για να τη σχολιάσει; Αποτελεί μήπως έναν στοχασμό πάνω στη χρήση των συγκεκριμένων λέξεων για τη συγκεκριμένη περίπτωση;

«Η έκφραση "Αίτημα φιλίας" γεννήθηκε με το Facebook. Πριν το Facebook οι δύο αυτές λέξεις δεν είχαν συνδυαστεί ποτέ - δεν θα έβγαζαν νόημα.

Μου αρέσει γενικά να επιλέγω τίτλους που αντιστοιχούν σε πολύ συγκεκριμένους τομείς. Πριν από 15 χρόνια τα "Σπασμένα Ελληνικά" είχαν να κάνουν με μια στερεότυπη έκφραση, η οποία εκείνη την εποχή ταυτιζόταν σε μεγάλο βαθμό με τη ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών στη χώρα μας».

- Στη χώρα του Facebook πάντως, έχετε πάρει μέρος σε πολύ σκληρές μάχες - κάποιες φορές ως πρωταγωνιστής. Ποια συμπεριφορά αλλά και ποιες συνήθειες σας εκνευρίζουν περισσότερο σ' αυτόν τον κοινόχρηστο χώρο;

«Με εξοργίζει η λογική κάποιων να έρχονται απρόσκλητοι στον "χώρο μου" και να με προσβάλλουν σε προσωπικό επίπεδο, μόνο και μόνο επειδή διαφωνούν με τις απόψεις μου.

Επίσης, δεν καταλαβαίνω τη λογική πως είμαι υποχρεωμένος να μην απαντώ στις χυδαίες προκλήσεις του κάθε ανύπαρκτου, μόνο και μόνο επειδή εκπροσωπώ κάποιο κόμμα».

- Εχουν ακουστεί αρκετά γι' αυτό το θέμα, όμως εσείς ο ίδιος πιστεύετε πως αν η οικογένειά σας δεν είχε αυτό το ειδικό βάρος, θα είχατε μια πιο ανεκτική αντιμετώπιση από μερίδα κόσμου που σας επιτίθεται για διάφορες επιλογές σας;

«Οχι. Οι περισσότεροι από αυτούς που με βρίζουν δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι γονείς μου. Απλώς άκουσαν από κάπου πως είναι "σπουδαίοι" και τους χρησιμοποιούν για να μου επιτεθούν. Αν οι γονείς μου δεν ήταν αυτοί που είναι, θα χρησιμοποιούσαν κάτι άλλο».

- Η λογοτεχνία και η πολιτική μοιάζουν σαν δύο αντίθετοι πόλοι που ανάμεσά τους κυκλοφορεί όλη σας η ενέργεια. Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο γι' αυτή την “μπαταρία” που τροφοδοτεί -ανάμεσα σε άλλες, πιθανόν- τη ζωή σας;

«Η αλήθεια είναι πως έχω κι άλλα "πάθη" - όπως η μουσική, το πινγκ πονγκ, το ποδόσφαιρο...

Δεν θεωρώ πως η λογοτεχνία και η πολιτική είναι αντίθετοι πόλοι. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα συγγραφέων που υπήρξαν ενεργοί πολιτικά, κάτι που άλλωστε λίγο-πολύ συνέβη και με τα μέλη της οικογένειάς μου».

- Συμπορεύεστε με ένα πρώην μεγάλο κόμμα το οποίο κατέρρευσε εκλογικά και αναζητά την επανάκαμψη, όπως και ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς. Ποια θεωρείτε κομβικά λάθη του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 5 χρόνια και γιατί δεν ανταμείφθηκε ούτε για τις σωστές του επιλογές;

«Πιστεύω πως τα σημαντικότερα λάθη του ΠΑΣΟΚ δεν έγιναν τα τελευταία 5 χρόνια, αλλά την περίοδο 1981-2009. Από το ’10 και μετά θεωρώ πως το ΠΑΣΟΚ ήταν το πιο συνεπές και έντιμο κόμμα της χώρας.

Η τραγική ειρωνεία είναι πως τα ποσοστά του δεν συρρικνώθηκε λόγω των λαθών του, αλλά επειδή πήρε κάποιες σωστές αποφάσεις, τις οποίες κανείς άλλος δεν τολμούσε».

- Πώς βλέπετε να εξελίσσεται το ελληνικό πολιτικό σκηνικό το επόμενο διάστημα; Τι τίτλο θα του δίνατε και τι είδους επίλογο πιστεύετε πως μας επιφυλάσσει αυτή η εποχή;

«Δεν βλέπω κανένα φως στο βάθος του τούνελ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ανίκανη και επικίνδυνη, και σύντομα θα καταρρεύσει. Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ένα συντηρητικό παλαιολιθικό κόμμα που δεν είναι ικανό ούτε εσωκομματικές εκλογές να κάνει. Ο Μεσαίος Χώρος είναι κατακερματισμένος και χρειάζεται συσπείρωση και ανανέωση άμεσα.

Θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο του προηγούμενου βιβλίου μου: "Ζούμε τις τελευταίες μας μέρες"».

ΓΙΑ ΤΟ "ΑΙΤΗΜΑ ΦΙΛΙΑΣ"

Ενα μυθιστόρημα κινηματογραφικά γραμμένο, για το παρελθόν και τα φαντάσματά του, από τα οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει όσο καλά κι αν κρυφτεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

«Ακουσες αυτό το φριχτό που συνέβη; Μια νεαρή κοπέλα, πρωταθλήτρια του πινγκ πονγκ, τη χτύπησε λεωφορείο στην παραλιακή. Ήταν τόσο όμορφη». Ο Στέφανος Μανωλάς, διάσημος συγγραφέας που δυσκολεύεται να γράψει το επόμενο βιβλίο του, σοκάρεται από την είδηση του θανάτου της Μαριαλένας Χαλκίδου. Ο ξαφνικός χαμός της κοπέλας τού γίνεται εμμονή. Διαβάζει τα πάντα γι' αυτήν, μπαίνει στο προφίλ της στο Facebook, κάνει like στις φωτογραφίες της. Οταν όμως της στείλει κατά λάθος αίτημα φιλίας, ποιος είναι αυτός που θα του κάνει accept; Και ποια είναι η «Marialena Xalkidou» που μόλις του έστειλε μήνυμα;