Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το θέμα της βίας, απ' όπου αυτή κι αν προέρχεται. Η βία δεν προέκυψε ξαφνικά, είναι ένα θέμα που απασχολεί διαχρονικά και παρουσιάζει εξάρσεις κατά διαστήματα, όπως τώρα στην πολιτική ζωή.

Η βίαιη συμπεριφορά δεν έχει δικαιολογία και η έξαρση που παρουσιάζει έχει δημιουργήσει εκρηκτικό κλίμα σε πολλά επίπεδα. Πυρά δέχονται πολιτικά πρόσωπα και πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά στοχοποιείται ακόμα και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και η δικαστική εξουσία από ομάδες γνωστές, με εμφανή στοιχεία ταυτοποίησης.

Οι συντονισμένες επιθέσεις “ακτιβιστικού χαρακτήρα” όπως τις χαρακτηρίζει η κυβέρνηση, μόνο ακτιβιστικό χαρακτήρα δεν έχουν, αλλά είναι πράξεις βίας. Και συμπληρώνονται με τις καθιερωμένες κάθε «σαββατόβραδο» επιθέσεις με γκαζάκια και μολότοφ σε γνωστή συνοικία του κέντρου της Αθήνας, όπου η ανοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχει φέρει τους κατοίκους σε απόγνωση.

Η κυβέρνηση οφείλει να μην ενθαρρύνει αυτές τις επιθέσεις που ο μόνος σκοπός τους είναι ο εκφοβισμός πολιτών, πολιτικών και δικαστών, όπως πρόσφατα είδαμε. Οι ζημιές που προκαλούνται από τις επιθέσεις σε δημόσια κτήρια βαραίνουν τις τσέπες των πολιτών. Η πρόληψη και η ετοιμότητα ενός κράτους και των μηχανισμών του θεωρούνται πρωτεύοντα κατασταλτικά μέτρα. 

Είναι εύλογο να αναρωτιέται κανείς πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει σήμερα ο Ελληνας πολίτης μέσα στο κοινωνικό σύνολο, σε δρόμους της γειτονιάς του, αλλά και στις καθημερινές του συναναστροφές, ειδικά όταν η Ελληνική Αστυνομία «φρενάρεται» στο να επιτελέσει το έργο της και δυσκολεύεται να ανταποκριθεί σε αυτό λόγω ελλείψεων σε υλικά και μέσα.

Να δοθεί εντολή στην Ελληνική Αστυνομία να αντιμετωπίσει αποφασιστικά όλους αυτούς που στοχοποιούν, προκαλούν, υποκινούν, ασκούν και υποθάλπουν τη βία.

Η βία απ' όπου κι αν προέρχεται και όποια κι αν είναι η αιτία της είναι απόλυτα καταδικαστέα.

Είναι επιτακτική η ανάγκη η κυβέρνηση να ακούσει τις φωνές της λογικής, όπως αυτή του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη και να αντισταθεί σε όλα, χωρίς εξαίρεση, τα φαινόμενα βίας. Πρέπει όλοι να αναλογιστούμε πώς θα προλάβουμε τις επόμενες πράξεις βίας και πώς θα φροντίσει το κράτος την έγκαιρη πρόληψη τέτοιων φαινομένων. Αλλωστε, πολιτικά η βία αποτελεί αδυναμία ύπαρξης διαλόγου, που οδηγεί σε επιθετικές πράξεις.

Η ιστορία μας δεν μας έχει διδάξει ότι με επιθέσεις λύνονται τα προβλήματά μας, αλλά αντιθέτως ο πολιτικός δημοκρατικός διάλογος πάντα καταλήγει σε λύση οποιουδήποτε ζητήματος.