Από την Πρωτομαγιά και μετά έρχονται όχι εκατοντάδες, όχι χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες κατασχέσεις και πλειστηριασμοί, με πλήρη κατάργηση κάθε προστασίας της πρώτης κατοικίας όσων οφείλουν στις τράπεζες, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κανένα απολύτως κοινωνικό κριτήριο, ούτε η ανεργία, ούτε η βαρύτατη ασθένεια είτε και αναπηρία του δανειολήπτη. Η διατύπωση σε όλα τα ρεπορτάζ είναι ξεκάθαρη: «Η κατάργηση κάθε περιορισμού στους πλειστηριασμούς ακινήτων θα ισχύει καθολικά για όλους τους οφειλέτες, ακόμη και αν πρόκειται για την πρώτη κατοικία του οφειλέτη, ανεξαρτήτως εμβαδού και εάν πρόκειται για δανειολήπτες με χαμηλά εισοδήματα».
Είναι βεβαίως γνωστό ότι οι «θεσμοί», όπως ονομάζεται πλέον ευσχήμως η «τρόικα», πιέζουν από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια προς αυτήν την κατεύθυνση. Αλλά όλες οι ως τώρα κυβερνήσεις, άλλη περισσότερο άλλη λιγότερο, πρόβαλλαν κάποιες αντιστάσεις, ώστε να μην ξεσπάσει κάπου καταιγίδα κοινωνικών δραμάτων. Και δεν το έκαναν μόνο από… φιλάνθρωπες διαθέσεις απέναντι στα εκατομμύρια των οφειλετών, αλλά επειδή διέβλεπαν τον κίνδυνο να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και να έχουμε έξαρση του λεγόμενου «αντάρτικου των πόλεων» που συντηρούν οι πάσης φύσεως «αντιεξουσιαστές».
Τώρα, κ. Πρόεδρε, η κυβέρνησή σας, προκειμένου να πάρει καλό βαθμό στην αναμενόμενη περιοδική «αξιολόγηση» της οικονομικής σας πολιτικής από τους «θεσμούς», εμφανίζεται να υποκύπτει στις πιέσεις τους και να αποδέχεται την κατάργηση, από 1ης Μαΐου, κάθε προστασίας των δανειοληπτών. Με το επιχείρημα ότι έτσι θα μπορέσουν να «καθαρίσουν» οι τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους από τα «κόκκινα» δάνεια και άρα θα μπορούν να ρίξουν πάλι χρήμα για να κινηθεί η οικονομία.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά φοβάμαι ότι πραγματικά ανοίγετε τους ασκούς του Αιόλου. Οτι θα ζήσουμε μια εφιαλτική έξαρση αντικαθεστωτικών και αντικοινωνικών εκδηλώσεων, από πυρπολήσεις τραπεζών έως φαινόμενα αυτοδικίας.
Πώς φαντάζεσθε ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα αν γεμίσουν οι δρόμοι από χιλιάδες άστεγες οικογένειες; Στις οποίες η μόνη «διέξοδος» που αφήνει στο σχέδιο των δανειστών, το οποίο φαίνεται να αποδέχεσθε, είναι να καταφεύγουν στη διαδικασία της πτώχευσης, όπως συμβαίνει με τις επιχειρήσεις;
Αυτή η «λύση» θα λειτουργήσει ως η μήτρα που θα γεννήσει νέους Κουφοντίνες και, το χειρότερο, με ένα είδος «κοινωνικής αποδοχής». Αυτό θέλετε;
Γ. Π. Μασσαβέτας
