Και στο μεταξύ τι γίνεται; Θα αφεθούν όλοι αυτοί να κλοτσούν το καρδάρι και να χύνουν το γάλα, καταστρέφοντας ό,τι πετείχαμε οι πολλοί, αυτό που διεθνώς επαινείται ως ελληνικό θαύμα; Αν αποδεχθούμε τη λογική του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Χαρίτση, πρέπει να τους αφήσουμε να κάνουν το… κέφι τους. Διότι κάθε προσπάθεια περιορισμού τους συνιστά «καταστολή» που «παραπέμπει σε άλλα καθεστώτα». Ετσι ακριβώς αντιμετωπίζει αυτά τα κρούσματα «επαναστατικής αντίδρασης» στους περιορισμούς από ομάδες νεαρών, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι ευθύνεται για αυτά, διότι «έχει ήδη στείλει ένα πάρα πολύ άσχημο μήνυμα με την απόφαση για το άνοιγμα των σχολείων. Κάτι τέτοιο οδηγεί σε φαινόμενα όπως αυτά που είδαμε».
Μόνο που δεν κατάλαβα τι ακριβώς προτείνει το κόμμα του, πέρα από το να… το κουβεντιάσουμε. «Χρειάζεται νηφαλιότητα, σοβαρή συζήτηση και δημόσιες παρεμβάσεις», είπε. Αλλά τι είδους «παρεμβάσεις» δεν ξεκαθάρισε. Μήπως να αντιγράψουμε το σουηδικό μοντέλο, όπου με ίσο αριθμό κατοίκων με την Ελλάδα, έφτασαν πλέον τους 3.000 νεκρούς; Δηλαδή είναι σε χειρότερη θέση ακόμη και από την «πρωταθλήτρια» σε θανάτους, τις ΗΠΑ, όπου αναλογούν 219 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων, ενώ στη Σουηδία 291; Την ίδια ώρα εμφανίζονται οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης να… επιχαίρουν, διότι η Ελλάδα θα έχει το 2020 τον μεγαλύτερο συντελεστή ύφεσης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Μεγαλύτερο από χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, που έχουν πληγεί περισσότερο από την πανδημία, παριστάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν πού οφείλεται αυτό και αποδίδοντάς το «στην πολιτική του Μητσοτάκη». Ναι, αυτοί θα έχουν λιγότερο δραματικές οικονομικές συνέπειες, διότι έχουν ισχυρή βιομηχανική παραγωγή. Η δική μας «εθνική βιομηχανία» είναι μόνο ο τουρισμός. Και έχουμε την ελπίδα ότι θα γίνει πράξη αυτό που γράφουν όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Οτι θα έχουμε ροή τουριστών, επειδή η Ελλάδα αναδείχθηκε πιο ασφαλής χώρα στην τουριστική ζώνη της Μεσογείου. Αν όμως αφεθούν οι ηλίθιοι να δρουν ανενόχλητοι, αυτό ακριβώς το πλεονέκτημα θα καταστραφεί. Αυτό θέλουν όσοι χαϊδεύουν τους ηλίθιους;
Γ.Π. Μασσαβέτας
