Αυτή την ημέρα, μαζεύονταν στο σπίτι του συμμαθητή μου Γιάννη Καλαϊτζίδη έξι ποντιακές οικογένειες από όλη την Κοκκινιά, με τον Λάζαρο, έναν δεξιοτέχνη της ποντιακής λύρας, του «κεμεντζέ», να ανακαλεί στην μνήμη τα πιο λυπητερά μοιρολόγια για την μεγάλη σφαγή. Περισσότερες από 353.000 ψυχές κόστισε στον ποντιακό ελληνισμό η φασιστική επιχείρηση των Νεότουρκων, που ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να αναγνωρισθεί διεθνώς ως γενοκτονία, όπως έχει αναγνωρισθεί, από πολλές χώρες, το αντίστοιχο μακελλειό σε βάρος των Αρμενίων. Αλλά για να πετύχουμε την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, πρέπει πρωτίστως να καταστεί δικό μας κοινό κτήμα αυτή η αλήθεια. Πράγμα που, δυστυχώς, δεν είναι ιδιαιτέρως εύκολο όταν έχουμε «ιστορικούς» σαν την Ρεπούση, που αποδίδουν την σφαγή στη Σμύρνη σε «συνωστισμό», και σαν τον πρώην υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη, που διαφωνεί «κάθετα» με την χρήση του όρου γενοκτονία και αντιπροτείνει εκείνον της «εθνοκάθαρσης».
Λες και αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Οταν την ίδια στιγμή η επιχείρηση «εθνοκάθαρσης» στην Βοσνία, με σημαντικώς μικρότερο αριθμό θυμάτων, αντιμετωπίσθηκε ακριβώς ως πράξη γενοκτονίας, από πολλούς ευρωπαϊκούς φορείς. Το καθεστώς του «σουλτάνου» της Αγκυρας ασκεί κάθε είδους πίεση, ώστε να αποτρέψει χώρες και διεθνείς οργανισμούς να αναγνωρίσουν τις γενοκτονίες, τόσο των Αρμενίων όσο και των Ποντίων. Διεκδικεί το… δικαίωμα να υπαγορεύει στους άλλους πώς θα διδάσκουν την ιστορία στα παιδιά τους. Ενώ στο εσωτερικό της Τουρκίας, όποιος επιστήμονας, διανοούμενος ή απλός πολίτης τολμήσει να μιλήσει για γενοκτονία, καταλήγει στα τουρκικά μπουντρούμια. Είναι ανάγκη να γνωρίζουν τα παιδιά μας την αλήθεια για την γενοκτονία των Ποντίων. Δεν αρκούν τα μηνύματα των πολιτικών για την θλιβερή αυτή επέτειο.
Πρέπει τα σχολικά βιβλία να έχουν την ανάλογη ύλη. Οταν απέναντι, στα σχολεία, από τα νηπιαγωγεία ως τη μέση εκπαίδευση, όλες οι αίθουσες, αλλά και τα βιβλία, είναι γεμάτα με συνθήματα όπως “Τι χαρά να είσαι Τούρκος”, “Το έδαφος της πατρίδας είναι ιερό και το υπερασπίζουμε με το αίμα μας” αλλά και με ψεύδη για τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους «γκιαούρηδες», η μη καλλιέργεια εθνικής συνείδησης στα δικά μας παιδιά, διά των βιβλίων της Ιστορίας, συνιστά μονομερή αφοπλισμό.
Γ.Π. Μασσαβέτας
