Εκτιμώντας ότι ο Ερντογάν, αγχωμένος από την κατρακύλα της τουρκικής οικονομίας και την συνεχή υποτίμηση της λίρας, επιδίδεται σε κινήσεις μεγαλομανίας, ανοίγοντας όμως πολλά μέτωπα ταυτοχρόνως.
* Ανοικτό πολεμικό μέτωπο με την Συρία, αλλά και με τους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, αυτούς που κατάφεραν να νικήσουν τους άλλους παράφρονες, τους τζιχαντιστές τους Ισλαμικού Κράτους. Μέτωπο το οποίο του στοιχίζει καθημερινώς αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια τούρκικες λίρες.
* Ανοικτό πολεμικό μέτωπο στην Λιβύη, όπου στέλνει όλο και περισσότερους στρατιωτικούς και πολεμικό υλικό. Το οποίο του κοστίζει επίσης πολύ σοβαρά, καθώς εκτός από τα «αναλώσιμα» έχει να πληρώνει και τους ισλαμιστές μισθοφόρους από την Συρία τους οποίους έχει μεταφέρει εκεί.
* Ανοικτό πολεμικό και πολιτικό μέτωπο στο εσωτερικό της Τουρκίας, με τους Κούρδους αυτονομιστές που δείχνουν να ανασυντάσσονται, χωρίς πάντως, αυτή την ώρα, να του προκαλούν μεγάλα προβλήματα.
* Ανοικτό πολιτικό μέτωπο με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το οποίο, για την ώρα, δείχνει να τον απασχολεί ελάχιστα, καθώς αισθάνεται ότι κρατά τον ισχυρό άσο στο μανίκι. Δηλαδή την απειλή να ανοίξει τα σύνορα και να «ξαμολήσει» εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες προς τις χώρες της Ε.Ε. Πράγμα που γνωρίζει ότι «μετράει» περισσότερο για τους Ολλανδούς ή τους Αυστριακούς από την υποχρέωση κοινοτικής αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και την Κύπρο.
* Ανοικτό, αλλά ιδιαιτέρως θολό, πολιτικό μέτωπο με τις ΗΠΑ, λόγω της μεγάλης πρόσδεσής του σε έναν άτυπο «συνεταιρισμό» με τη Ρωσία του Πούτιν, κυρίως δε λόγω των S-400. Αλλά το «κουμαντάρει» με την τακτική επικοινωνία του με τον Ντόναλντ Τραμπ, με τον οποίο φαίνεται να έχει πολλά κοινά.
* Ανοικτό πολιτικό μέτωπο, που από ένα λάθος μπορεί να εξελιχθεί σε πολεμικό, με τις δυο κρατικές οντότητες του Ελληνισμού. Για την συντήρηση του οποίου δαπανά αρκετά, αλλά εξαναγκάζει και εμάς σε αντίστοιχες δαπάνες.
* Ανοικτό πολιτισμικό μέτωπο με όλη την πολιτισμένη δημοκρατική Δύση, λόγω της Υβρεως απέναντι στο μεγαλύτερο μνημείο της χριστιανοσύνης, την Αγία Σοφία. Αλλά αυτόν τον ενδιαφέρει να συσπειρώσει γύρω του τους φανατικούς μουσουλμάνους ψηφοφόρους, καθώς εκτιμά ότι οι κεμαλιστές κοσμικοί συρρικνώνονται.
Ο «σουλτάνος», όπως λέει ο λαός μας, «πηδάει πολλά παλούκια». Κάπου θα την πάθει.
Γ. Π. Μασσαβέτας
