Και τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτό οφείλεται πρωτίστως στη συμπεριφορά μερίδας των συμπατριωτών μας, στις ξεροκεφαλιές και τον ωχαδερφισμό ορισμένων.
Ο φόβος ήταν τι θα γίνει με τους τουρίστες, ιδίως εκείνους που προέρχονται από χώρες με υψηλό ιστορικό σε κρούσματα, όπως π.χ. η Βρετανία. Αλλά στην πραγματικότητα τα «εισαγόμενα» κρούσματα είναι πολύ λιγότερα από τα ενδημικά. Και κυρίως εκδηλώνονται στα δύο μεγαλύτερα πολεοδομικά συγκροτήματα, στην πρωτεύουσα και τη «Νύμφη του Θερμαϊκού», εκεί που εκδηλώνεται η «ανταρσία» μεγάλης μερίδας ατόμων νεαρής ηλικίας, τα οποία γεμίζουν τα μπαράκια και τις καφετέριες σε βαθμό ασφυξίας. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο μέσος όρος ηλικίας των νοσούντων κατεβαίνει συνεχώς.
Στον αντίποδα έχουμε και ηλικιωμένους που νομίζουν ότι η κρίση πέρασε και στριμώχνονται ο ένας κολλητά με τον άλλον στους ναούς, είτε κατά την εκτέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, είτε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως γάμους, βαπτίσεις κ.λπ., χωρίς κανείς να αισθάνεται την ανάγκη να φορέσει μάσκα. Και με την εξοργιστική περίπτωση ιερέως που… τα έψαλε σε πιστή, με τη φράση «εδώ δεν είναι καρναβάλι για να φοράτε μάσκες».
Ολα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναβαθμισθεί και πάλι το επίπεδο ενημέρωσης των πολιτών. Και φοβάμαι πως η «επιστροφή» του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά σε αυτόν τον ρόλο άπαξ της εβδομάδος, δεν είναι αρκετή για να «ταρακουνήσει» εκείνους που εφησυχάζουν. Χρειάζεται κάτι δραστικότερο, για να μην μπούμε το φθινόπωρο σε μια κατάσταση που θα καταστήσει και πάλι αναγκαία την επιβολή σκληρότατων μέτρων, όπως η καραντίνα, που θα κλονίσουν ακόμη περισσότερο την ήδη ευάλωτη οικονομία μας.
Τα πράγματα είναι απλά. Οταν η «ατομική ευθύνη» μιας μερίδας συμπατριωτών μας «πάει περίπατο», το κενό πρέπει να καλυφθεί εκ των άνω, με συγκεκριμένα μέτρα προστασίας του πληθυσμού από τη συμπεριφορά των ανευθύνων. Και το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η επέκταση του μέτρου της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας σε περισσότερες λειτουργίες της καθημερινότητάς μας.
Παραφράζοντας μια λαϊκή παροιμία, είναι ανάγκη να εφαρμοσθεί ο κανόνας όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει πρόστιμο που «τσούζει». Διότι φαίνεται πως μόνο αυτό…συνετίζει αποτελεσματικώς κάποιους από εμάς.
Γ. Π. Μασσαβέτας
