Συμφωνίες απολύτως συμβατές με το Δίκαιο της Θάλασσας. Στο ίδιο πλαίσιο νομιμότητας, με αυτοπεποίθηση και χωρίς εκπτώσεις, είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με όλους τους γείτονές μας”.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τρία δεδομένα:
- Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι αρκετά... ώριμη, για να αντιληφθεί ότι εκείνη έχει τη λύση στα χέρια της. Να προχωρήσει δηλαδή στο αυτονόητο. Να καθορίσει τον χάρτη της δικής της Ανεξάρτητης Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), στο σύνολο των θαλασσίων συνόρων της περιλαμβανομένης της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.
- Οτι ακόμη και εκεί που επέδειξε ωριμότητα, όχι συνολικώς ως Ενωση αλλά ως ένα σύνολο δορυφόρων της Γερμανίας, δηλαδή στην υπόθεση της Λιβύης, με την περίφημη “πρωτοβουλία Βερολίνου” και τη συνακόλουθη φιλόδοξη επιχείρηση που πήρε το ελληνικό όνομα “Irini”, δεν έχει καταφέρει τίποτε περισσότερο από αυτό που ο λαός μας λέει “μια τρύπα στο νερό”.
- Οτι το πώς θα οριοθετηθούν συμφώνως προς το Διεθνές Δίκαιο και το ειδικότερο Δίκαιο των Θαλασσών τα “χωράφια” στον θαλάσσιο και υποθαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, δεν είναι αποκλειστικώς ελληνοτουρκική διαφορά. Συμφέροντα στην περιοχή έχουν εννέα γείτονες, που είναι κατά σειρά, κατά την κίνηση των δεικτών του ρολογιού, οι εξής: Ελλάδα, Τουρκία, Συρία, Λίβανος, Ισραήλ, Αίγυπτος, Λιβύη, Μάλτα, Ιταλία.
Αφού λοιπόν και ο Ερντογάν και ο Ακάρ παριστάνουν, με τις παράλληλες δηλώσεις τους, ότι είναι οπαδοί του “διαλόγου” και της “καλής γειτονίας” και ότι θέλουν να συμμορφωθούν προς τη νομιμότητα του Διεθνούς Δικαίου, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να συγκληθεί μια διάσκεψη όλων των άμεσα ενδιαφερομένων, δηλαδή των εννέα χωρών που προανέφερα, ώστε να επιχειρηθεί μια συνολική συναινετική συμφωνία για το πώς μπορεί να εφαρμοσθεί το Δίκαιο των Θαλασσών, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αδικείται κανείς και να αποκλείονται οι παράνομες “μαγκιές” οποιουδήποτε.
Τέτοια πρόσκληση είναι δύσκολο να προέλθει από εμάς. Αλλά, τουλάχιστον, αυτήν την υπηρεσία μπορεί να την προσφέρει ο ύπατος εκπρόσωπος της Ενωσης, ο Ζοζέ Μπορέλ, ενεργώντας ως εκείνος που προσκαλεί και έχοντας εξασφαλίσει την αιγίδα και του ΟΗΕ. Να συναντηθούν όλοι π.χ. στη Μάλτα, που είναι ο μικρότερος γείτονας.
Γ. Π. Μασσαβέτας
