Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου 2021 10:26

«Ολοι ξέρουμε» αλλά μετέχουμε στην «ομερτά»

Γράφτηκε από τον
«Ολοι ξέρουμε» αλλά μετέχουμε στην «ομερτά»

 

Εκείνο που κυρίως αποκομίσαμε από τη συζήτηση μεταξύ πολιτικών αρχηγών, ήταν η κυβερνητική πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ανοικτού ιστότοπου, όπου θα μπορεί καθένας να καταγγέλλει ό,τι έχει υποπέσει στην αντίληψή του για εγκλήματα που σχετίζονται με τη γενετήσια παρενόχληση, ιδίως εις βάρος ανηλίκων.

Κάτι που φαντάζει πολύ ωραίο ως πρόθεση, αλλά που δεν ξέρω πόσο μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα. Αν αρκεί αυτό για να σπάσει ένα καθεστώς μαφιόζικης «ομερτά», που φαίνεται να λειτουργούσε, αλλά και να λειτουργεί ακόμη σε διάφορους χώρους.

Το πρόβλημα εντοπίζεται σε μια φράση με διαφορετικές παραλλαγές, την οποία ακούσαμε ή διαβάσαμε να διατυπώνεται από στόματα «επωνύμων», του θεάματος, του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής. «Τα γνώριζα». «Τα ήξερα». «Ήταν κοινό μυστικό».
Τα γνώριζαν αλλά ακολουθούσαν την πρακτική τού «ου μπλέξεις». Δεν ήθελαν να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα». Να μην χαλάσουν σχέσεις, επαγγελματικές, πολιτικές, κοινωνικές. Ε, αυτό με κάνει εκτός εαυτού. Θα σταθώ σε δυο μόνο σημεία:
1. Ο ηθοποιός και βουλευτής του ΜεΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδης δηλώνει ότι γνώριζε «τα τελευταία 25 χρόνια» για τις έκνομες και ανήθικες επιδόσεις του Δ. Λιγνάδη. Αλλά ακόμη και όταν αυτός ανακοινώθηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, δεν αισθάνθηκε ότι έχει την υποχρέωση να μιλήσει. Αν όχι δημοσίως, έστω στο ους της υπουργού Πολιτισμού. Τώρα, τι αξία έχει η… αποκάλυψή του;
2. Η φίλη μου Έλενα Ακρίτα, μιλώντας στην εκπομπή «Ευτυχείτε» είπε: «Όταν υπάρχει καταγγελία ότι πατέρας μαχαίρωσε τον Λιγνάδη και δεν βγαίνει αυτός ο πατέρας, που μεταξύ μας όλοι ξέρουμε ποιος είναι, είναι ένας πάρα πολύ προβεβλημένος και σοβαρός άνθρωπος που τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε, τι να σου κάνει κι ο δικαστής;».
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε «όλοι». Ξέρουν, γνωρίζουν, είναι κοινωνοί όσοι μετέχουν σε ένα επαγγελματικό κύκλωμα. Του θεάτρου, της ιστιοπλοΐας, της πάλης, της τηλεόρασης κ.λπ. Αλλά αυτοί που «ξέρουν», γιατί σιωπούν τόσα χρόνια; Και πόσο μπορεί να είναι πράγματι «σοβαρός άνθρωπος που τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε» κάποιο δημόσιο πρόσωπο που εξαργύρωσε τη σιωπή του για την κακοποίηση του παιδιού του, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα μηνυθεί για το μαχαίρωμα;
Όταν κάνουν… γαργάρα οι ταγοί, περιμένουμε την κάθαρση από καταγγελίες μόνο των αδύναμων στο metoo.gov.gr;
Κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους, μήπως;

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr

 


NEWSLETTER