Αν βεβαίως έλθει η ανάπτυξη και τα συνακόλουθα πλεονάσματα, ουδείς φόβος. Για την ώρα όμως όλα δείχνουν ότι προδιαγράφονται νέες «υστερήσεις». Διότι τα πραγματικά δεδομένα καταγράφουν μια εκτίναξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, προς το Δημόσιο, στα ύψη. Με απλά λόγια αυξάνονται καθημερινώς εκείνοι που δεν πληρώνουν φόρους, προβάλλοντας την ένσταση του Μενίππου: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Προφανώς επειδή εκείνοι που έχουν αδυναμία καταβολής φόρων, όχι μόνον δεν μειώνονται αλλά και αυξάνονται δραματικώς με το συνεχιζόμενο κλείσιμο επιχειρήσεων.

Η τάση αυτή οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα προς την λειτουργία του περίφημου «κόφτη», για την πατρότητα του οποίου ερίζουν οι του «κουαρτέτου» που εκπροσωπεί τους ξένους δανειστές, με τους δικούς μας «εγκεφάλους», με πτυχία οικονομικών σπουδών και περγαμηνές «αριστεροσύνης». Και τι προβλέπει αυτός ο «κόφτης», σε περίπτωση απόκλισης από τους συμφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους;

Το λογικό, το δίκαιο, το ηθικό, αν θέλετε και το «αριστερό», θα ήταν να προβλέπει γενναίες περικοπές στις περίφημες «καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου». Αμ, δε… Το μάρμαρο και πάλι θα το πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι. Διότι η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα «εξοικονομήσει», όσα της λείψουν, κάνοντας τις ακόλουθες περικοπές:

-Από τις συντάξεις κατά 15%

-Από μισθούς και αποδοχές κατά 45%

-Από καταναλωτικές δαπάνες κατά 19,3%.

Οχι και να περικόψουμε, π.χ. τις δαπάνες για τα κινητά και τα αυτοκίνητα των μετακλητών τύπου Καρανίκα, να μειώσουμε τον αριθμό των βουλευτών, να κλείσουμε το κανάλι της Βουλής, να ταξιδεύει ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί με τα δρομολόγια των αερογραμμών για κοινούς θνητούς και όχι με το… βασιλικό αεροσκάφος. Τέτοιες επιλογές θα ήταν… νεοφιλελευθερισμός. Ενώ όταν πληρώνει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος για να περνάνε καλά οι άλλοι, αυτό είναι άκρως σοσιαλιστικό και… ριζοσπαστικό. 

Και δεν κοκκινίζει κανείς τους από ντροπή. Ινα πληρωθεί το ρηθέν «η ντροπή, ντροπή δεν έχει και χαράς τον που την… έχασε νωρίς».

Γ.Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr