Δεν είναι η πρώτη και δε θα είναι η τελευταία φορά που γράφουμε για τους αστέγους που είχαν βρει κατάλυμα σε οικόπεδο στην οδό Ψαρών. Εικόνες εξαθλίωσης που ο καθένας μπορεί να δει από τη δική του οπτική γωνία αλλά η ουσία είναι πως δεν υπάρχει κοινωνική πολιτική σε κανένα επίπεδο, ενώ δε φαίνεται να υπάρχει και η βούληση για την πάταξη των κυκλωμάτων που τους εκμεταλλεύονται. Ετσι, σιωπηρά συντηρείται μια κατάσταση χωρίς ελπίδα ν' αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ούτε προς όφελος αυτών των ανθρώπων ούτε προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Ο δήμος τους ανακαλύπτει, τους διώχνει και καθαρίζει το χώρο, αφού οι ανθρώπινες ακαθαρσίες έχουν δημιουργήσει επικίνδυνες εστίες μόλυνσης για τους περίοικους και τους ίδιους τους ταλαίπωρους. Ακόμα όμως δεν έχει… ανακαλυφθεί ο τρόπος με τον οποίο θ' αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των άστεγων μεταναστών, ενώ συχνά  διαβάζουμε κι ακούμε για πρωτοβουλίες δήμων με στόχο να μετριάσουν το πρόβλημα και ν' αντιμετωπίσουν το ζήτημα μέσα από προγράμματα έκτακτης ανάγκης, με παροχή βοήθειας ακόμα και στο δρόμο.
Το να βρεθεί οριστική λύση είναι μάλλον απίθανο και πιθανότερο θεωρείται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο ο αριθμός των αστέγων, που προφανώς δε θα περιοριστεί μόνο σε μετανάστες.
Οσον αφορά τα θετικά των… επιδρομών καθαριότητας από το δήμο σε στέκια αστέγων: Οι ταλαίπωροι που έμεναν επί μήνες κάτω από τη γέφυρα του Νέδοντα γλύτωσαν από βέβαιο πνιγμό όταν τους έδιωξαν λίγες ημέρες πριν τη νεροποντή κι επιπλέον καθαρίστηκε ένα από τα οικόπεδα της πόλης που είχε γίνει… ζούγκλα κι εστία μόλυνσης δίπλα από χώρους που παίζουν παιδιά. Το… πρόβλημα όμως έχει σίγουρα "μετακομίσει" σε άλλη γειτονιά.