Την ερχόμενη Δευτέρα παραδίδεται τελικά στην κυκλοφορία το τμήμα Αλλαγή - Θουρία του νέου αυτοκινητόδρομου. Μετά από διαδοχικές αναβολές και διάφορες φήμες για τις καθυστερήσεις, πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στην παράδοση του συγκεκριμένου τμήματος, που αναμφισβήτητα θα δώσει περαιτέρω ώθηση στην περιοχή μειώνοντας χρονικά την απόσταση και εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη ασφάλεια στους οδηγούς. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε, διότι ακόμα παραμένει άγνωστο το πότε θα δοθεί και το τελευταίο τμήμα του δρόμου, το  “αμαρτωλό” Παραδείσια - Τσακώνα. Από την πλευρά του υπουργείου και της κατασκευάστριας κοινοπραξίας δίδονται συχνά πυκνά στον “αέρα” διάφοροι χρόνοι παράδοσης, οι οποίοι λίγο αργότερα καταρρίπτονται και δίδονται καινούργιοι. Αυτό το... παραμυθάκι έχει ασφαλώς κουράσει όλους τους Μεσσήνιους, οι οποίοι σε καθημερινή βάση και με διάφορους τρόπους απευθύνουν ερωτήματα προς την “Ε” (και προφανώς και προς τα υπόλοιπα τοπικά ΜΜΕ). Προσωπικά για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι ούτε όταν ολοκληρωθεί πλήρως ο αυτοκινητόδρομος θα πρέπει να τολμήσουν οι πάσης φύσεως "μαϊντανοί" να εκφωνήσουν... πανηγυρικούς διεκδικώντας η φάτσα τους να ποζάρει σε ιστορικές φωτογραφίες. Οποια κι αν ήταν η συμβολή τους μετά από τόσα χρόνια θα έπρεπε να ντρέπονται που επί των ημερών τους σημειώθηκαν τέτοιες καθυστερήσεις. Μπορεί φυσικά να έχουν ως πρότυπο τη γέφυρα Ρίο - Αντίρριο την οποία οραματίστηκε ο Χαρίλαος Τρικούπης και παραδόθηκε σε κυκλοφορία 115 χρόνια μετά!
Ο νέος αυτοκινητόδρομος πάντως επί της ουσίας δεν ανήκει ούτε στο κράτος, ούτε στην κατασκευάστρια κοινοπραξία, ούτε σε κανέναν απολύτως πολιτικό, όποια κι αν ήταν η συμβολή του διαχρονικά στο έργο. Ανήκει σε όλους αυτούς που έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω της τραγικής κατάστασης του δρόμου τόσα χρόνια, σε αυτούς που έχουν υποφέρει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών, σε αυτούς που έχουν “ματώσει” οικονομικά και σε αυτούς που... έκαναν το σταυρό τους πριν ξεκινήσουν το ταξίδι από και προς Αθήνα.

Δημήτρης Πλεμμένος