Η κοινωνική συναναστροφή μέσα από τα social media είναι μια σύγχρονη εμμονή της ανθρωπότητας. Είναι εκατομμύρια οι άνθρωποι οι οποίοι χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να δημιουργήσουν νέες σχέσεις ή για να διατηρήσουν επικοινωνία με παλιούς φίλους, συγγενείς και αγαπημένους που ζουν μακριά.

Τη Δευτέρα το Facebook και τα συνδεόμενα με αυτό κοινωνικά δίκτυα WhatsApp και Instagram, αλλά και το Messenger βρέθηκαν εκτός λειτουργίας για πολλές ώρες. Η αδυναμία σύνδεσης σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα έφερε ποικίλες αντιδράσεις. “Φίλοι” για παράδειγμα στο Facebook όταν αποκαταστάθηκε η λειτουργία του, έσπευσαν να γράψουν τι καλά που ήταν γι’ αυτούς αλλά και τα παιδιά τους που συνάντησαν φίλους και τα είπαν από κοντά και πώς έχουμε αποξενωθεί από όλους μένοντας συνδεδεμένοι στον ψηφιακό μας κόσμο. Αλλοι πάλι εστίασαν σκωπτικά στην αναστάτωση που προκάλεσε στη ζωή πολλών ανθρώπων ότι δεν μπορούσαν να συνδεθούν. Περιέγραψαν πως αισθάνθηκαν ξεκομμένοι από ό,τι συνέβαινε γύρω τους, ενώ έπρεπε να υποστούν τον εκνευρισμό στο σπίτι από τα έφηβα παιδιά τους, αλλά και τη δική τους δυσαρέσκεια, καθώς ανυπόμονα τσέκαραν κάθε… 5 λεπτά μέχρι να αποκατασταθεί το τεχνικό πρόβλημα και νιώσουν ξανά ηρεμία.

Ολοι πάντως, από όποια πλευρά και αν το προσέγγισαν, ξέχασαν κάτι πολύ σημαντικό: Οτι ναι, μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς social media, αλλά το κατά πόσο θα μας έκανε αυτό καλύτερους ανθρώπους είναι ένα θέμα προς διερεύνηση. Γιατί το Διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι ούτε κάτι το… απάνθρωπο, ούτε κάτι απρόσωπο. Είναι η ψηφιακή πραγμάτωση μιας ανθρώπινης ανάγκης για σύνδεση και επικοινωνία. Η χρήση που κάνει ο καθένας και το ψηφιακό αποτύπωμα που αφήνει στον κυβερνοχώρο, διαμορφώνει την ψηφιακή μας κοινωνία με τα καλά και τα άσχημά της.

Στο χέρι μας λοιπόν είναι να επιλέξουμε τι σημαίνει για εμάς το Διαδίκτυο και τα σόσιαλ και πώς διαχειριζόμαστε την ελευθερία που μας προσφέρεται μέσα από αυτά.