Η κοινωνία, αλλά και δομές της Πολιτείας, ασκούν ένα ιδιότυπο bullying στους ανθρώπους με ψυχικές διαταραχές, οι οποίοι πέφτουν θύματα αποκλεισμού, βίας, έλλειψης στέγης, έλλειψης στοιχειωδών παροχών, βίας εντός μεταφορικών μέσων, αλλά και από υπηρεσίες, αφού οι κρατικοί φορείς συμβαίνει να μην παίρνουν σοβαρά το αίτημα ενός ατόμου με προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι διακρίσεις που συχνά αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά, αποτελούν άλλωστε τις βασικές αιτίες για την άνιση πρόσβασή τους σε τομείς, όπως αυτοί της υγείας, της εκπαίδευσης, της εργασίας και της κοινωνικής ζωής.

Την περασμένη Κυριακή γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας και η πρωτοβουλία “Σβήνουμε το στίγμα. Στο λόγο μας” με την Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π. Σακελλαρόπουλος έστειλαν ένα πολύ σημαντικό μήνυμα: “Οι ταμπέλες δεν προορίζονται για τους ανθρώπους”. Οι μύθοι και τα στερεότυπα γύρω από τις ψυχικές διαταραχές δυστυχώς οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο τους ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας επιβαρύνοντας την κατάστασή τους. Επιπλέον, αποτρέπουν την αποκατάσταση των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και ενισχύουν τις ανισότητες. Αντίθετα, η κοινωνική αποδοχή, η πρόσβαση σε δωρεάν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, οι ευκαιρίες για εκπαίδευση, επαγγελματική αποκατάσταση και συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, αποτελούν προϋποθέσεις για την ισότιμη αντιμετώπισή τους.

Η ευθύνη για την καταπολέμηση του στίγματος της ψυχικής νόσου δεν είναι μόνο ατομική, είναι και κοινωνική. Ομως δεν είναι και τόσο μεγάλο το χρονικό διάστημα που η Ψυχιατρική εντάχθηκε στη σωματική Ιατρική και παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για την καταπολέμηση του στίγματος με την ίδρυση δομών ψυχικής υγείας μέσα στην κοινότητα, η κοινωνία βλέπει ακόμα και σήμερα με προκατάληψη όσους αντιμετωπίζουν ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Αν και θα μπορούσε να είναι αλλιώς εφόσον υπήρχε η διάθεση στήριξης κοινοτικών δομών, όπως είναι τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας.