Ο παλαιοκομματισμός με τα «κατόπιν ενεργειών μου» παραμένει παρών και δίνει καθημερινά μάχες. Τις προηγούμενες ημέρες ζήσαμε μια ωραία σύγκρουση στο προσκήνιο για το ποιος δικαιούται να πανηγυρίζει για την ανακατασκευή ενός σταδίου -με λεφτά, βεβαίως, των φορολογουμένων! Στο παρασκήνιο οι μάχες είναι ακόμη πιο σκληρές και η κλωτσοπατινάδα δίνει και παίρνει. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν ότι το ρουσφέτι και η εξυπηρέτηση είναι δουλειά του βουλευτή και του δημάρχου. Επιβραβεύουν την πολιτική που δεν σχεδιάζει και δεν υλοποιεί με βάση αντικειμενικά δεδομένα, αλλά με το ποιο έργο έχει τη μεγαλύτερη ανταπόδοση σε ψήφους.
Ένα αλισβερίσι που ξεκίνησε από την ίδρυση του ελληνικού κράτους και συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας χωρίς διακοπή και χωρίς καμία ντροπή. Θεωρείται μαγκιά και εξυπνάδα να παρεμβαίνει ο ένας και ο άλλος και να διοχετεύουν τους πόρους του κράτους εκεί όπου εξυπηρετούνται καλύτερα τα εκλογικά συμφέροντα. Μετά τη χρεοκοπία του 2010 γράφτηκαν ολόκληροι τόμοι με αναλύσεις για τον παλαιοκομματισμό και τις εξυπηρετήσεις που έφεραν τη χρεοκοπία. Μικρές εξυπηρετήσεις σε χαμηλό επίπεδο, μεγάλες στην κορυφή. Ένα ατέλειωτο αλισβερίσι, που διαλύει τα πάντα και οδηγεί στην απόλυτη αναξιοπιστία του συνόλου των δομών του κράτους.
Ποια υπηρεσία να λειτουργήσει και ποιος να σχεδιάσει όταν όλα είναι πολιτική απόφαση με πελατειακά κριτήρια; Ποιος να σπουδάσει και τι, για να αναλάβει μια θέση, αφού αυτή θα κριθεί από τη γνωριμία και το σωστό σπρώξιμο; Ποιος να επιχειρήσει και σε ποιον τομέα όταν οι καλές δουλειές είναι κλεισμένες από τους νταραβερτζήδες, που παριστάνουν τους επιχειρηματίες και αμείβονται από τον κρατικό προϋπολογισμό; Όλο αυτό που συμβαίνει δεν είναι απλώς θλιβερό, αλλά η απόδειξη ότι πολύ σύντομα θα έρθει η νέα, μεγαλύτερη χρεοκοπία. Αυτή τη φορά δεν θα είναι μόνο οικονομική· θα αφορά τα πάντα και τους πάντες, ακόμη και την υπόσταση της χώρας.
Κανένας δεν ντρέπεται και ελάχιστοι ενδιαφέρονται, με πρώτους από όλους τους πολίτες, που παρακολουθούν αμέτοχοι όλα αυτά που συμβαίνουν, και όταν δεν αδιαφορούν θεωρούν ότι «έτσι γίνεται». Όσο συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο αυτοί που λειτουργούν και νταραβερίζονται με ρουσφέτια και διευκολύνσεις, με τα «κατόπιν ενεργειών μου έβρεξε» και με το «θα έρθουν οι αποζημιώσεις από τον ασφαλιστικό φορέα, επειδή επισκέφθηκα τον διοικητή», η χώρα θα συνεχίσει να βουλιάζει. Αν μέχρι το 2010 υπήρχαν δικαιολογίες, τώρα πλέον δεν υπάρχει καμία. Συνειδητά ανεχόμαστε και επιβραβεύουμε την καταστροφή από τον παλαιοκομματισμό.
panagopg@gmail.com
