Δύο μέρες μετά τα Χριστούγεννα ο «Μπετόβεν» ξυλοκοπήθηκε από έναν ηλικιωμένο με μαγκούρα στην κατάμεστη από κόσμο κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, χωρίς κανείς να αντιδράσει.
Ο «Μπετόβεν», όπως γράφει ο Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας στη δημόσια καταγγελία του για την κακοποίηση του ζώου, είναι “ένας σκύλος μασκότ για την πόλη μας, που κυκλοφορεί και σκορπάει χαμόγελα σε όλους ζητιανεύοντας φαγητό και αγάπη”. Όμως σε μια πλατεία γεμάτη με κόσμο, “κανείς δεν έγινε η φωνή του «Μπετόβεν»”, αλλά και ο ίδιος “δεν έδειξε δόντια, δεν αμύνθηκε, δεν προσπάθησε να προστατεύσει τον εαυτό του… Γιατί ο «Μπετόβεν» και ο κάθε «Μπετόβεν» εκεί έξω το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να προσφέρει αγάπη…”.
Αυτός ο αγαθός γίγαντας που περιφέρεται 15 χρόνια αδέσποτος στην Καλαμάτα, όχι μόνο έμεινε αβοήθητος απέναντι στο μένος ενός ανθρώπου, αλλά υπήρξαν και χρήστες στα κοινωνικά δίκτυα που υπερασπίστηκαν την… τιμή του βασανιστή του. Με επιχειρήματα ότι είναι μια γενιά που έζησε πόλεμο και κακουχίες και έμαθε να επιβιώνει στην ύπαιθρο. Πως για αυτή τη γενιά κάποιες πρακτικές αναγνωρισμένες ως κακοποίηση σήμερα από το νόμο και την κοινωνική συνείδηση, ήταν θεμιτές στα χρόνια τους, στα χωριά όπου ζούσαν. Ό,τι πιο προσβλητικό δηλαδή και ανερμάτιστο για όλους εμάς που μεγαλώσαμε με έναν παππού, ο οποίος έζησε στην ύπαιθρο με ζώα και βίωσε τις σκληρές συνθήκες της Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου.
Μόνο που ο δικός μου παππούς, αντίθετα με ό,τι πρεσβεύουν οι υπερασπιστές του ηλικιωμένου ο οποίος κακοποίησε τον «Μπετόβεν», δεν θα έκανε ποτέ τέτοιου είδους βαρβαρότητες. Αντίθετα, ήταν αυτός που ενέπνευσε με τη στάση και το παράδειγμά του σε εμένα και τον αδελφό μου την αγάπη και το σεβασμό προς τα ζώα και κατ’ επέκταση σε κάθε ύπαρξη. Η βαναυσότητα, η βία και η βαρβαρότητα είναι ίδιον του χαρακτήρα, δεν καθορίζεται από τις εποχές και ούτε σηκώνει δικαιολογίες.
