“Γράψε κάτι, βοήθα και συ, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα ενοίκια στην Καλαμάτα”, με προέτρεψαν και μου επεσήμαναν συμπολίτες μας, που ζουν στιγμές αγωνίας και αβεβαιότητας για τη στέγασή τους. Σημείωσαν ότι οι ιδιοκτήτες τούς ζητούν μεγάλες και παράλογες αυξήσεις και τους εξαναγκάζουν να ψάξουν για καινούργιο σπίτι, αλλά τα πράγματα είναι τραγικά, το απόλυτο αδιέξοδο.

Οπως μας εξήγησαν, για ένα δυάρι σε περιοχή που δεν είναι κοντά στο κέντρο της πόλης η φθηνότερη τιμή είναι 400 ευρώ. Για τριάρι, όποιος βρει με 500 ευρώ είναι τυχερός. Όλα αυτά ενώ οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι από την εποχή των μνημονίων, με αποτέλεσμα για τη στέγασή του ένας συμπολίτης μας να χρειάζεται να καταβάλει το μισό ή το 1/3 του μισθού του.

“Σκέψου και να έχεις παιδί να σπουδάζει σε άλλη πόλη, η απόλυτη τρέλα. Σκέφτεσαι μήπως πρέπει να το φέρεις πίσω και να σταματήσεις τις σπουδές του, για να μην πας φυλακή”, τόνισε χαρακτηριστικά ένας συνομιλητής μου.
Αναζητώντας ρεπορτάζ σε πανελλαδικό μέσο ενημέρωσης για τη σοβαρότητα του στεγαστικού ζητήματος, έπεσα στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο” που σημειώνει: “Σε απόγνωση φτάνουν χιλιάδες οικογένειες που αναζητούν ένα σπίτι για να νοικιάσουν, με τις τιμές να έχουν πάρει «φωτιά», καθώς έχουν αυξηθεί σε κάποιες περιοχές ακόμη και κατά 40%. Η ανεύρεση στέγης έχει εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα για ζευγάρια, οικογένειες με παιδιά, αλλά και για φοιτητές. Οι αυξήσεις την τελευταία πενταετία είναι αλλεπάλληλες, την ώρα που τα περισσότερα εισοδήματα συρρικνώνονται”.

Αλήθεια, την κατάσταση αυτή την έχει υπόψη της η κυβέρνηση, τη γνωρίζει ο πολιτικός κόσμος της πατρίδας μας; Γιατί μέχρι τώρα καταγράφεται πλήρης αδιαφορία και ας ήταν προεκλογική υπόσχεση η δημιουργία υπουργείου Στεγαστικής Πολιτικής.

Το ζήτημα της στέγασης είναι πολύ σοβαρό και απαιτεί ευαισθητοποίηση και γενναίες αποφάσεις. Οσο η Πολιτεία κλείνει τα μάτια, τόσο πιο πιθανό είναι το πρόβλημα να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις στην ελληνική κοινωνία.