Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει αυτό το κρυφτούλι μεταξύ  δημοσίων υπηρεσιών και να ξεκαθαρίσει ο ρόλος της καθεμιάς ως προς τη μέριμνα για ζητήματα που απασχολούν μετανάστες, νόμιμους ή παράνομους, επαίτες, και γενικά όλους εκείνους που έχουν ανάγκη από υπηρεσίες πρόνοιας. Δεν είναι δυνατόν όλα να βασίζονται στο φιλότιμο, και η Αστυνομία αντί να κυνηγάει κλέφτες να ψάχνει τις εξετάσεις των λαθρομεταναστών στο νοσοκομείο!
Τραγικό παράδειγμα αποτελεί η διαχείριση των θεμάτων που αφορούν τους ανήλικους μετανάστες από το Αφγανιστάν, τους οποίους για μια ακόμη φορά ανέλαβαν η Ασφάλεια Καλαμάτας και η ΟΠΚΕ, χωρίς καν αυτά τα παιδιά να είναι κρατούμενα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι τρία από τα παιδιά αυτά προχθές το βράδυ επιχείρησαν να το σκάσουν από το Ασυλο Ανιάτων όπου φιλοξενούνται - φοβούμενα προφανώς ότι κρατούνται, αφού έβλεπαν 2 αστυνομικούς στην είσοδο του κτηρίου να φυλάσσουν το χώρο. Οσο κι αν οι αστυνομικοί τούς εξηγούσαν πώς έχουν τα πράγματα, οι έφηβοι ένιωθαν τον κλοιό γύρω τους, καθώς οι αστυνομικοί τούς μετέφεραν -έστω και με συμβατικά αυτοκίνητα- μία στο Νοσοκομείο για εξετάσεις και μία πίσω στο Ασυλο... για να τους ξαναμεταφέρουν αργότερα στο Νοσοκομείο, επειδή δεν επισκέφτηκε κάποιος γιατρός το Ασυλο όπου διέμεναν για να τους πάρει αίμα και να τους εξετάσει.
Και ενώ κάποιοι αστυνομικοί μετέφεραν τα παιδιά, που επαναλαμβάνουμε πως δεν κρατούνται, την ίδια ώρα συνάδελφοί τους έψαχναν γιατρούς για να τα εμβολιάσουν, να τα εξετάσουν, να τους πάρουν αίμα… μπας και φτάσει η ώρα να μεταφερθούν στο Κέντρο Υποδοχής Ανήλικων Μεταναστών στην Κόνιτσα.
Αδιανόητο είναι το γεγονός πως ένας αστυνομικός υποχρεώθηκε βάσει… υποσημείωσης να κατέβει στο Αιματολογικό για να παραλάβει εξετάσεις και να ψάχνει στη συνέχεια το γιατρό της κλινικής να του τις δείξει. Την ίδια στιγμή, άλλος αστυνομικός έψαχνε λύση σε διάφορα γραφειοκρατικά ζητήματα των μεταναστών, ενώ άλλοι συνάδελφοί του συνεργάζονταν με τους πάντα παρόντες εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού και την Εκκλησία για τη φροντίδα των ανηλίκων. Εν τω μεταξύ, καμιά υπηρεσία πρόνοιας δε φάνηκε να συνδράμει στα γραφειοκρατικά, στα διαδικαστικά, στη φροντίδα ή στην επικοινωνία με τα παιδιά αυτά.
Την ίδια ώρα όμως, έξω στην κοινωνία υπάρχουν κλέφτες, ληστές, εγκληματίες και κάθε λογής μικροπαραβάτες, τους οποίους η Αστυνομία πρέπει να τρέξει να εντοπίσει και να συλλάβει. Αντί γι' αυτό όμως, κυνηγάει το… φάντασμα του Δημοσίου.

Κέλλυ Δημητρούλια