Τετάρτη, 26 Ιανουαρίου 2011 22:04

Πού ήταν οι εκπαιδευτικοί;

Γράφτηκε από την
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Ισως το πιο βασικό χαρακτηριστικό της σύγχρονης κοινωνίας μας πια, είναι η πολυπολιτισμικότητα που τη διακρίνει - με ό,τι νέο ή με όποιες δυσκολίες εμπεριέχει.
Το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, ο χάρτης άλλαξε. Η γειτονιά μας έχει ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες. Ο συνάδελφός μας προσεύχεται σε έναν άλλο θεό, ο συμμαθητής μας στο διπλανό θρανίο έχει ένα ονοματεπώνυμο που -στην αρχή τουλάχιστον- μας φαίνεται παράξενο.
Ακριβώς εκεί, στην πολυπολιτισμικότητα του σχολείου της Φανερωμένης στην Κύπρο, αναφέρεται το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Λουκίας Ρικάκη "Ονειρα σε άλλη γλώσσα" που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα το βράδυ στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας για το κοινό, ενώ την επόμενη μέρα το πρωί επαναλήφθηκε για τους μαθητές.
Και στις δύο προβολές μάλιστα, η σκηνοθέτρια ήταν παρούσα για να μιλήσει με το ενήλικο κοινό και με τους μαθητές, για την εμπειρία της από τα δύο χρόνια που κράτησε η κινηματογράφηση και τα μεγάλα διαστήματα που έζησε στη Φανερωμένη. Να μιλήσει επίσης για όσα δεν χώρεσαν στην ταινία... κι όμως ήταν τόσο ενδιαφέροντα.
Παρακολουθώντας την προβολή, που περίμενα ότι θα είχε περισσότερο κόσμο γενικά, σκεφτόμουν "πού είναι οι δεκάδες εκπαιδευτικοί αυτής της πόλης που γνωρίζω; Πώς είναι δυνατόν να διδάσκουν καθημερινά σε τάξεις που αποτελούνται από μαθητές προερχόμενους από διαφορετικές χώρες και να μην είναι παρόντες;". Θα το κατέχουν καλά φαίνεται το θέμα... είναι η δικαιολογία που τους έδωσα.
Την επόμενη μέρα στην προβολή για τους μαθητές, πρόσεξα ότι τα παιδιά που την παρακολούθησαν ήταν του δημοτικού. Σκέφτηκα ότι θα ήταν χρήσιμο να τη δουν τα παιδιά του γυμνασίου και του λυκείου, που διαθέτουν επιπλέον τα χαρακτηριστικά της εφηβείας και θα είχαν μια άλλη επικοινωνία τους με τη σκηνοθέτρια. Για να μάθω στη συνέχεια με έκπληξη ότι... δεν δόθηκε σχετική άδεια από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για να μη χαθούν διδακτικές ώρες!
Ελεος, αν συνέβη κάτι τέτοιο... Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι θα ήταν λιγότερο διδακτική αυτή η εμπειρία, από τη μία ώρα οποιουδήποτε μαθήματος εντός σχολικής αίθουσας;

Μαρία Τομαρά

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 04 Μαρτίου 2011 12:39