Αυτά έγραφε σε ρεπορτάζ της η “Ε” την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 1993. Από τότε πέρασαν 23 χρόνια και η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε αυτές τις ημέρες οι δικηγόροι όλης της χώρας να δίνουν μάχη για να διασώσουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Δεν πρόκειται όμως σε καμία περίπτωση απλώς για μία σύμπτωση, αλλά για τη λογική εξέλιξη των πραγμάτων, όταν ένα πρόβλημα διαιωνίζεται, άλλοτε με ευθύνες των κυβερνήσεων και άλλοτε συνδικαλιστών. Η ουσία είναι ότι 20 και πλέον χρόνια μετά και στην επικαιρότητα βρίσκονται τα ίδια και τα ίδια πράγματα και το ακόμα χειρότερο είναι ότι κανείς πλέον δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι δεν θα συμβαίνει το ίδιο και στις 21 Ιανουαρίου 2036!

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει και η αύξηση του αριθμού των δικηγόρων στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ της εποχής προκύπτει ότι στην τότε ψηφοφορία είχαν λάβει μέρος 60 δικηγόροι. Οσοι κι αν απείχαν από τη διαδικασία ο αριθμός αυτός είναι ενδεικτικός της τάξης μεγέθους, όταν σήμερα τα μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας είναι γύρω στα 400! 

Φυσικά το θέμα του ασφαλιστικού των δικηγόρων είναι ένα από όλα αυτά που παραμένουν στον αέρα εδώ και χρόνια. Ανάλογα δημοσιεύματα προ δεκαετιών μπορεί να εντοπίσει κανείς στον τοπικό Τύπο για τα οδικά έργα όχι μόνο της Μεσσηνίας, αλλά και του εθνικού δικτύου κ.ά.

Ολα τριγύρω αλλάζουνε λοιπόν και όλα τα ίδια μένουν στην ελληνική κοινωνία, που προσπαθεί να προχωρήσει στο μέλλον, όχι απλώς χαμένη στο σήμερα, αλλά με το βλέμμα και το πνεύμα στο παρελθόν!