Η απουσία του κράτους πρόνοιας έχει επισημανθεί άπειρες φορές, όμως καμιά συγκίνηση και ανταπόκριση δεν παρατηρείται στις ανάγκες των καιρών. Πρόσφατο παράδειγμα το 10χρονο παιδάκι από τη Ρουμανία, το οποίο το εκμεταλλεύονταν ο αδερφός του και η φίλη του με… ιστορικό σε ανάλογες υποθέσεις - οι οποίοι συνελήφθησαν. Η Αστυνομία, πέρα από τη δικογραφία ανέλαβε καθώς φαίνεται και τη φιλοξενία του παιδιού, μέχρι αυτό να επιστρέψει στην οικογένειά του. Βλέπετε η ανθρωπιά είναι ένα ζήτημα που αγγίζει ακόμα κάποιους ανθρώπους και υπηρεσίες πέρα από τις αρμοδιότητές τους, αφού η έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας πρέπει αναγκαστικά να καλυφθεί από εκείνους που έχουν… φιλότιμο κι ευαισθησίες.
Στο παρελθόν έχουν παρατηρεί αρκετές φορές ανάλογα φαινόμενα. Ανήλικοι λαθρομετανάστες, επαίτες, θύματα άλλων καταστάσεων και συγκυριών, έχουν παραμείνει επί μέρες στην Αστυνομία, όπου αν και ο χώρος δεν προσφέρεται, υπάρχει μια στέγη και φαγητό μέχρι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ν' ανοίξουν κάποιο δρόμο. Εχουν υπάρξει αμέτρητες περιπτώσεις στο παρελθόν, που οι ίδιοι οι αξιωματικοί και οι αστυνομικοί έχουν βάλει το χέρι στην τσέπη για να καλύψουν ανάγκες κρατούμενων για ανάλογες υποθέσεις. Και στην όλη προσπάθεια αρωγός έχει σταθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία, ο Ερυθρός Σταυρός και  λίγοι ακόμα φορείς, οι οποίοι όμως λειτουργούν σε άλλο πλαίσιο.
Λογικά θα σκεφτεί κανείς -και όχι άδικα- πως οι αστυνομικοί έχουν άλλες δουλειές να κάνουν, όπως να συλλάβουν δράστες, να εξιχνιάζουν υποθέσεις, να προλαβαίνουν το έγκλημα… Αντίστοιχα όμως, υπάρχουν υποτίθεται άλλες δομές και θεσμοί που οφείλουν να περιθάλπουν, να φροντίζουν, να νοιάζονται για εκείνους που έχουν ανάγκη, για όσους έχουν πέσει θύματα άλλων.
Δυστυχώς όμως η αναλγησία, η αδυναμία, η έλλειψη ευθύνης και θεσμικού πλαισίου ενδεχομένως, δημιουργεί καταστάσεις… ανοχής - και η ενοχή δεν αγγίζει κανέναν.