Είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε ένα επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο μπορεί να κατατεθεί ψήφισμα κατά του κορονοϊού και αυτό να ψηφιστεί μετά βαΐων και κλάδων. Οι παρατάξεις της μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας επειδή είναι πολλές και οι απόψεις και ο λόγος τους χάνεται, ζητούν αλλαγή του κανονισμού λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να βρουν μία θέση στο τοπικό πολιτικό γίγνεσθαι. Στην πραγματικότητα το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι να εκδώσουν ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας!
Ολα αυτά συμβαίνουν γιατί ο εκλογικός νόμος κατάφερε να υπάρχουν διοικήσεις σε δήμους και Περιφέρειες, οι οποίες δεν διαθέτουν πλειοψηφίες στα αντίστοιχα συμβούλια. Πλειοψηφίες να μην αποφασίζουν αλλά να διοικούν και μειοψηφίες να αποφασίζουν αλλά να μην διοικούν! Η συγκεκριμένη πρωτοτυπία γεννά όλες αυτές τις στρεβλώσεις. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το συγκεκριμένο σχήμα δεν είναι απλώς αναποτελεσματικό, αλλά αγγίζει τα όρια της γελοιότητας. Το συγκεκριμένο σχήμα δεν μπορεί να λειτουργήσει όσες αλλαγές κανονισμών και να γίνουν στα συμβούλια, όσες ζωντανές μεταδόσεις των συνεδριάσεων και αν πραγματοποιηθούν. Πρόκειται για θέατρο του παραλόγου που οι πολίτες αδυνατούν να παρακολουθήσουν, γιατί δεν είναι ξεκάθαρα τα βασικά: Ποιος είναι πλειοψηφία, ποιος είναι μειοψηφία, ποιος διοικεί, ποιος αντιπολιτεύεται, ποιος καταθέτει προτάσεις και ποιος απλώς λαϊκίζει!
Η κυβέρνηση είναι βέβαιον ότι θα αλλάξει σύντομα τον εκλογικό νόμο για την τοπική αυτοδιοίκηση και όλα δείχνουν ότι θα περάσουμε σε ένα νέο σκληρό πλειοψηφικό σύστημα, όπου οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές πιθανά να προκύπτουν και με ποσοστό μικρότερο του 50%. Από τη μία υπερβολή πηγαίνουμε στην άλλη. Ας ελπίσουμε ότι θα πρυτανεύσουν οι φωνές λογικής και δεν θα περάσουμε από τη Βαβέλ της πολυδιάσπασης στη μία και μοναδική πλειοψηφία που αποφασίζει και διατάσσει.
