Η γεωμετρική αύξηση των κρουσμάτων υπάρχουν φόβοι ότι θα οδηγήσει σε κατάρρευση του συστήματος υγείας, το οποίο δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί σε κανένα περιστατικό. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Αυτό τον εφιάλτη ζει αυτή την περίοδο η γειτονική Ιταλία. Θα χάνονται ζωές όχι μόνο από την πανδημία του κορονοϊού, αλλά και από άλλες αρρώστιες ή ατυχήματα τα οποία σε φυσιολογικές συνθήκες θα αντιμετωπίζονταν με σχετική ευκολία από το σύστημα υγείας. Η διατήρηση του συστήματος υγείας σε κατάσταση που να μπορεί να ανταποκριθεί σε βασικές παροχές είναι λοιπόν το πρώτο που χρειάζεται να διασφαλιστεί.
Στην περιοχή μας μέχρι τώρα δεν έχουμε κρούσματα, κάτι το οποίο είναι βέβαιο ότι θα μεταβληθεί. Οι φορείς της περιοχής δεν δείχνουν να έχουν κατανοήσει πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Ενδεικτικό της χαλαρότητας είναι το γεγονός ότι την Πέμπτη το βράδυ πραγματοποιήθηκαν στην Καλαμάτα δύο αχρείαστες εκδηλώσεις. Η υποδοχή ιερών κειμηλίων στον Αγιο Νικόλαο και της Ολυμπιακής Φλόγας στην κεντρική πλατεία ήταν πράξεις επιπολαιότητας, για να μην πούμε ανευθυνότητας. Και τα δύο γεγονότα ήταν προγραμματισμένα και σχεδιασμένα κάτω από άλλες συνθήκες, και η ματαίωσή τους θα ήταν πράξη ευθύνης τόσο από τη δημοτική αρχή και από την εκκλησία. Δυστυχώς δεν το έπραξαν, αλλά ευτυχώς οι πολίτες, δείχνοντας μεγαλύτερη ωριμότητα, προτίμησαν να μείνουν στα σπίτια τους από το να τρέχουν σε υποδοχές. Ο περιορισμός των δραστηριοτήτων κάθε μορφής, στις απολύτως απαραίτητες, είναι πράξη ευθύνης η οποία σώζει πλέον ανθρώπινες ζωές.
Οι πολίτες δείχνουν να προσαρμόζουν σταδιακά τις δραστηριότητές τους και να αντιδρούν σχετικά ψύχραιμα. Αν η σύνεση και η ψυχραιμία επικρατήσουν και στη φάση πολλαπλασιασμού των κρουσμάτων, υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι η χώρα θα αντέξει και θα βγει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από αυτή την περιπέτεια. Στα χέρια του κάθε πολίτη ξεχωριστά και όλων μας μαζί περνά πλέον η διατήρηση του συστήματος υγείας σε λειτουργία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία και οι συνέπειές της σε σχέση με το πολυτιμότερο αγαθό: τη ζωή μας.
Ο κορονοϊός όμως έχει ήδη τεράστιες συνέπειες στην οικονομία. Οι επιπτώσεις στην οικονομία και τα προβλήματα που θα προκύψουν σε τοπικό, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο δεν έχουν ακόμα καταγραφεί, αλλά είναι βέβαιο ότι θα είναι συνταρακτικές. Η ελληνική οικονομία μόλις έβγαλε το κεφάλι από μία δεκαετή κρίση και όλα δείχνουν ότι θα ξανακυλήσει σε ύφεση. Σε τοπικό επίπεδο βρισκόμαστε σε μια χρονιά όπου ο αγροτικός τομέας και ειδικότερα το ελαιόλαδο δεν έδωσε εισόδημα. Ο κορονοϊός χτυπά τώρα άσχημα τον τουρισμό. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο κλάδο θα ζήσουν μία δύσκολη περίοδο και είναι άγνωστο αν θα καταφέρουν να ορθοποδήσουν. Η χώρα δύσκολα θα ξεφύγει από μια νέα βουτιά στην ύφεση, και οι τράπεζες που έτσι κι αλλιώς έχουν πρόβλημα θα χρειαστούν πιθανότατα νέα ανακεφαλαιοποίηση. Την ίδια ώρα η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τεράστια ζητήματα, τόσο λόγω του κορονοϊού όσο και λόγω των συνολικότερων οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων που την οδηγούν σε αστάθεια και μείωση της ισχύος της. Σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται οικονομική ύφεση με απροσδιόριστο το ποιοι θα βγουν τελικά κερδισμένοι και ποιοι χαμένοι με το κλείσιμο της συγκεκριμένη κρίσης. Σε όλα αυτά αν προστεθεί το μεταναστευτικό και η ακραία συμπεριφορά της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή δημιουργούνται συνθήκες «τέλειας καταιγίδας».
Βρισκόμαστε ξανά ως χώρα και ως πολίτες μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κρίση, πιθανώς χειρότερη από αυτή του 2010, η αντιμετώπιση της οποίας απαιτεί ψυχραιμία και σύνεση σε όλα τα επίπεδα. Οι φτηνοί λαϊκισμοί, οι θεωρίες συνωμοσίας και οι εύκολες λύσεις θα πρέπει να αποφευχθούν, γιατί αποδεδειγμένα οδηγούν σε εθνική τραγωδία. Με υπευθυνότητα και αλληλεγγύη μπορούμε να τα καταφέρουμε - και αυτή πρέπει να είναι η προσωπική μάχη του καθένα μας το επόμενο διάστημα.
