Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου έπραξε το αυτονόητο. Όπως και το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας δεν ενέκρινε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της μελέτης του “Μορέα” για το αντιπλημμυρικό. Το Περιφερειακό και το Δημοτικό Συμβούλιο δεν τάσσονται κατά της αντιπλημμυρικής θωράκισης, το αντίθετο, είναι υπέρ, ζητώντας όμως ένα έργο που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία της πόλης και δεν θα την επιβαρύνει περιβαλλοντικά με την καταστροφή ελεύθερων χώρων και πνευμόνων πρασίνου. Η πλειοψηφία των συμβούλων τοποθετήθηκε με ευθύνη στο ερώτημα που τους τέθηκε για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων λέγοντας ότι η μελέτη που παρουσιάστηκε δεν πληροί τους όρους προστασίας του περιβάλλοντος.

Το υπουργείο, που έχει την ευθύνη για την έγκριση της μελέτης, οφείλει τώρα να ζητήσει τροποποιήσεις, έτσι ώστε να μην υπάρξει επιβάρυνση της πόλης. Η τεχνική έκθεση του καθηγητή Υδρολογίας Δημήτρη Κουτσογιάννη προτείνει εναλλακτικές και το Περιφερειακό υιοθετώντας με την απόφασή του τη “Λύση 2” υποδεικνύει στο υπουργείο το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να κινηθεί, ώστε να προχωρήσει το έργο. Τα πράγματα είναι πλέον απολύτως ξεκάθαρα. Η κυβέρνηση έχει στα χέρια της όλα τα στοιχεία και μπορεί να προχωρήσει στην υλοποίηση του έργου δίνοντας κατευθύνσεις και θέτοντας συγκεκριμένους περιορισμούς.

Η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος Καλαμάτας ταυτίστηκαν με τη μελέτη που απορρίφθηκε και υπέστησαν πολιτική ήττα. Μετά και από το νέο ηχηρό χαστούκι είναι καιρός να αλλάξουν κατεύθυνση και να υπερασπιστούν τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων της αυτοδιοίκησης. Να ζητήσουν να γίνει το έργο χωρίς να διαλυθεί το κέντρο της πόλης και να ξεριζωθούν δεκάδες ψηλά δέντρα. Η κινδυνολογία κόντρα στην κοινή πολιτική λογική έχει ηττηθεί. Η πολιτική σύγκρουση στοιχίζει ακριβά και είναι προς όφελος μόνο όσων βγάζουν... μεροκάματο από αυτήν. Όσοι συνεχίσουν στο δρόμο της τυφλής σύγκρουσης με τη λογική θα μετρούν συνεχώς ήττες.