Η κατάσταση με τις εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων είναι εδώ και χρόνια προβληματική. Διαγωνισμοί μπλοκάρονται από βροχή προσφυγών και ενστάσεων, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κατατίθεται μία και μοναδική προσφορά. Υπάρχουν καταγγελίες για προβληματικές συμπεριφορές, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου οι διαφορές επιλύονται με άλλους τρόπους και καταλήγουν στα ποινικά δικαστήρια.
Η φύλαξη, η καθαριότητα και τελευταία οι ναυαγοσώστες είναι τα πεδία στα οποία αναπτύσσεται η επιχειρηματική δραστηριότητα της ενοικίασης εργαζομένων. Όλες οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους συγκεκριμένους τομείς, δεν είναι προφανώς ύποπτες. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πράγματα στον συγκεκριμένο χώρο είναι εξαιρετικά άγρια.
Οι εταιρείες αυτές προέκυψαν γιατί το Δημόσιο δεν μπορούσε να εκτελέσει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μια σειρά από εργασίες, ενώ ειδικά στην καθαριότητα γινόταν της… μετάταξης το πανηγύρι! Οι δήμοι, πριν ξεκινήσει η ιστορία με την ανάθεση της ναυαγοσωστικής κάλυψης σε εταιρείες, δεν μπορούσαν να στήσουν ούτε έναν ναυαγοσωστικό πύργο. Η διαδικασία που προέβλεπε ο νόμος για την πρόσληψη συμβασιούχων ήταν τόσο πολύπλοκη, που λειτουργούσε αποτρεπτικά. Τώρα δαπανώνται τεράστια ποσά και φυτρώνουν -και σωστά- ναυαγοσωστικοί πύργοι σε όλες τις παραλίες. Η προσφορά των ναυαγοσωστών στις παραλίες είναι ανεκτίμητη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να δαπανώνται αλόγιστα οικονομικοί πόροι.
Το ποσό που δίνεται και φέτος για τη ναυαγοσωστική κάλυψη από τον Δήμο Καλαμάτας είναι μεγάλο. Το να δαπανώνται 331.172,40 ευρώ για 12 πύργους, δηλαδή 27.597,70 ευρώ για κάθε ναυαγοσωστικό σταθμό, δεν είναι λίγα και εύλογα προκαλεί εντύπωση ότι, σε μια τόσο καλή αμοιβή, κατατίθεται μόνο μία προσφορά με μηδενική έκπτωση. Η διαπίστωση της έλλειψης ανταγωνισμού στη διαγωνιστική διαδικασία προφανώς και πρέπει να προβληματίζει.
Όταν δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός, υπάρχει στρέβλωση που χρειάζεται διόρθωση. Το να πιστεύουν όλοι ότι δεν συμβαίνει τίποτα ή, ακόμα χειρότερα, να αποδέχονται παθητικά μια κατάσταση που κατανοούν ότι είναι προβληματική, δεν είναι σίγουρα χρήσιμο. Η θέσπιση αυστηρών κανόνων στη φάση της δημοπρασίας και της ανάδειξης αναδόχου, καθώς και ο διαρκής έλεγχος στη φάση εκτέλεσης της σύμβασης, είναι τα ελάχιστα που απαιτούνται. Σε κάθε περίπτωση, όμως, χρειάζεται συνολική επανεξέταση του τρόπου λειτουργίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, καθώς και του πλαισίου ανάθεσης και εκτέλεσης συμβάσεων με το Δημόσιο. Είναι καιρός να επιλεγούν νέα μοντέλα και τρόποι οργάνωσης των συγκεκριμένων εργασιών. Το να ενοικιάζουν κάποιοι εργαζομένους και να αποκομίζουν κέρδος είναι μια πρακτική, που δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή.
panagopg@gmail.com
