Το πολιτικό προσωπικό των τελευταίων χρόνων έχει αποτύχει παταγωδώς στο να διαχειριστεί την κρίση. Από την πρώτη στιγμή ήταν πολλοί εκείνοι που ισχυρίζονταν, και φαίνεται πλέον πως έχουν δίκιο, ότι η κρίση ήταν κατά βάση πολιτική. Το πολιτικό προσωπικό και συνολικά το πολιτικό σύστημα επί σειρά ετών είχε μάθει μόνο να «διεκδικεί», να  «δίνει» και βέβαια να «παίρνει» στα πλαίσια μια ιδιότυπης συναλλαγής με τους πάντες. Η διόγκωση ενός παρασιτικού κράτους και μιας κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας αύξανε με δανεικά την κατανάλωση και βόλευε τους πάντες. Όταν ήρθε η ώρα του μαζέματος, το πολιτικό προσωπικό δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι πρέπει να «κόψει» και να «μαζέψει». Να κόψει σπατάλες, να μαζέψει κακοδιαχείριση, να περιορίσει το ρόλο του κράτους, να απελευθερώσει δυνατότητες, να δώσει οξυγόνο στην οικονομία.

Κυριάρχησαν ο λαϊκισμός τού "δεν θέλουμε και δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα". Δεν χρωστάμε σε κανένας αλλά, αντίθετα, μας χρωστάνε! Στα πλαίσια τού "μας χρωστάνε" θυμηθήκαμε τα κατοχικά δάνεια, τις μετοχές μιας τράπεζας στη Σμύρνη και δώσαμε βήμα σε μάγους της απάτης  σαν το Σώρρας, για να πείσουμε τον εαυτό μας ότι υπάρχουν λύσεις, χωρίς να αλλάξουμε τίποτα. Ενδιάμεσα βρίσκαμε δανεικά στη Ρωσία, την Κίνα αλλά και αυτή η φούσκα έσκασε εκκωφαντικά στην Κύπρο.  Παρόλα  αυτά πείσαμε τον εαυτό μας ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτα, αρκούν μερικά μερεμέτια και κανά δυό  κουτσαβάκια, να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι, για να αποδειχτεί - ελπίζουμε όχι δραματικά – ότι αυτά είναι ωραία παραμύθια που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Την κακομούτσουνη μπορεί να την πείσεις ότι είναι πανέμορφη και περιζήτητη νύφη αλλά αν δεν τη βλέπει έτσι ο γαμπρός, θα μείνει για πάντα στο ράφι ως …ατυχήσασα!

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι να παριστάνουμε τους ωραίους, ενώ δεν είμαστε, αλλά να αναδείξουμε αυτά που πραγματικά έχουμε ως προτερήματα και πλεονεκτήματα. Η χώρα έχει δυνατότητες και μπορεί να βγει πιο δυνατή από αυτή την περιδίνηση. Εδώ τα κατάφεραν χώρες του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού που είχαν πολύ πιο σημαντικές αδυναμίες και προβλήματα απʼ ότι εμείς. Αυτό που απαιτείται είναι να σταματήσουμε να κάνουμε καθυστέρηση και να λάβουμε άμεσα τα μέτρα που απαιτούνται. Η προσπάθεια διατήρησης προνομίων για πελάτες ή, ακόμα χειρότερα, η οικοδόμηση ενός νέους πολιτικοοικονομικού συστήματος, δίπλα σε αυτό που κατέρρευσε, με τα ίδια χαρακτηριστικά, θα επιφέρουν ολοκληρωτική καταστροφή.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι όντως κρίσιμες. Ο πολιτικός κουτσαβακισμός έκλεισε τον κύκλο του. Ο λαϊκισμός των υποσχέσεων και της καλλιέργειας προσδοκιών θα τελειώσει, χωρίς να πάρουν καν χαμπάρι οι θιασώτες του τι ακριβώς έχει συμβεί. Σε αντίστοιχες αναλογίες τα έχουμε όλα ζήσει τα τελευταία χρόνια αλλά τώρα ο πολιτικός χρόνος θα είναι περισσότερο πυκνός απʼ όσο όλοι φαντάζονται. Με λόγια και με παραμύθια δεν πρόκειται να πάμε παρακάτω. Η εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής που θα οδηγεί σε έξοδο από την κρίση έχει ως προαπαιτούμενο την ύπαρξη μεγάλης πολιτικής  συμφωνίας. Στις παρούσες συνθήκες κανείς δεν μπορεί μόνος του. Η κρίση είναι πολιτική και η υπέρβασή της δεν μπορεί να γίνει αν δεν υπάρξουν ευρύτερες συγκλίσεις οι οποίες θα διασφαλίζουν τη δημοκρατία και  την οικονομική ανάπτυξη που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Όλα δείχνουν ότι στην παρούσα φάση αυτό, δυστυχώς, δεν είναι εύκολο να συμβεί. Τα νέα πολιτικά σχήματα και οι συγκλίσεις θα προκύψουν όταν κατανοήσουν όλοι ότι πρέπει να απομονωθούν πολιτικοί τυχοδιώκτες και λαϊκιστές απατεώνες. Ας ετοιμαστούμε, λοιπόν,  για πολύ βαρύ χειμώνα, προσδοκώντας να φτάσουμε συντομότερα στην άνοιξη της λογικής.

panagopg@gmail.com