Του Γιώργου Παναγόπουλου
Η λειτουργία πολιτικού αεροδρομίου στην Τρίπολη αποτελεί «πάγιο αίτημα» της τοπικής κοινωνίας. Οπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις η κάθε τοπική κοινωνία δικαιούται και νομιμοποιείται να ζητάει αεροδρόμια, πανεπιστήμια, δρόμους, ελικοδρόμια, πίστες για φόρμουλα, λιμάνια και γεφύρια, μέχρι και ...θάλασσα. Το πρόβλημα δεν είναι το αίτημα της τοπικής κοινωνίας ή των παραγωγικών φορέων της αλλά ο τρόπος διαχείρισης των αιτημάτων από τους πολιτικούς παράγοντες. Οι πολιτικοί παράγοντες δεν βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης για να παραλαμβάνουν αιτήματα και να ικανοποιούν «αναπτυξιακές φαντασιώσεις». Αντίθετα, πρέπει να θέτουν λογικές επιδιώξεις ενταγμένες σε ένα συνολικότερο ρεαλιστικό σχέδιο.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών δεν προκύπτουν από το πουθενά. Η συνηθέστερη διαδρομή είναι η υιοθέτηση μιας πάρλας ενός πολιτικού προσώπου ο οποίος σε κάποια εκλογική αναμέτρηση υποσχέθηκε να «φέρει θάλασσα». Η υπόσχεση αγκαλιάστηκε από τον κόσμο που πάντα θέλει κάπου να πιστέψει, προκειμένου να δραπετεύσει από τα αδιέξοδά του, και έτσι φτάνουμε στα παλλαϊκά αιτήματα που ουδέποτε υλοποιούνται και εφαρμόζονται αλλά εξαγγέλλονται με κάθε ευκαιρία για να εξασφαλιστεί το χειροκρότημα των ιθαγενών. Κάπως έτσι φτάσαμε στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών. Με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, με μεγαλεπήβολα αλλά ανεφάρμοστα προγράμματα, με αιτήματα τοπικής και γενικώς εθνικής υπερηφάνειας χωρίς αίσθηση μέτρου και ευθύνης.
Τελικά αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα που οδηγεί με μαθηματική πλέον ακρίβεια στη συνολική πολιτική, κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία τη χώρα. Η έλλειψη μέτρου. Χρόνια τώρα ο καθένας από τους πολιτικούς παράγοντες, ακόμα και εντός του ίδιου κόμματος, τραβάει το δρόμο του βάζοντας πάνω απ' όλα την προσωπική του ανάδειξη. Στο μόνο που συμφωνούν όλοι είναι σε αυτό που τους καθιστά ευχάριστους και αρεστούς στους ψηφοφόρους. Στο επίπεδο της επιχειρηματικής δράσης αυτό που κυριαρχεί είναι η αρπαχτή κυρίως σε βάρος του κράτους αλλά και των καταναλωτών. Οι πολίτες, τέλος, αφού τους έκαναν να πιστέψουν ότι «όλα γίνονται, άμα θέλουν οι πολιτικοί» θεωρούν, δικαίως από την πλευρά τους, ότι αφού διορίστηκε και η κουτσή Μαρία στο Δημόσιο γιατί να μην φέρουν και στο χωριό τους θάλασσα!!!
Το θέμα του αεροδρομίου της Τρίπολης αποτελεί έτσι χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς που έρχεται από το χθες. Είμαστε βέβαιοι ότι πολλοί θα σπεύσουν να μιλήσουν για τοπικιστικές αντιθέσεις. Τα πράγματα δεν είναι όμως έτσι. Ενα αεροδρόμιο στην Τρίπολη θα είχε νόημα αν δεν υπήρχε αυτό της Καλαμάτας και ενδεχομένως να μην αποτελούσε θέμα συζήτησης αν η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν σε άλλο επίπεδο απ' το σημερινό. Σε κάθε δε περίπτωση -και αυτό ας το έχουν υπόψη τους διάφοροι κουφιοκεφαλάκηδες- η Καλαμάτα δεν πρόκειται να χάσει από την λειτουργία πολιτικού αεροδρομίου στην Τρίπολη. Το θέμα δεν είναι λοιπόν τοπικιστικό αλλά πολιτικής λειτουργίας. Το πρόβλημα είναι η πολιτική παρόλα. Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πουλήσει όλα τα περιφερειακά αεροδρόμια για να εξοικονομήσει αφενός πόρους και αφετέρου να εξασφαλίσει έσοδα για να πληρώσει κανένα δάνειο, πέφτει στο τραπέζι η μετατροπή ενός στρατιωτικού αεροδρομίου σε πολιτικό.
Η συγκεκριμένη κίνηση έχει, τέλος, και μια άλλη εξήγηση. Το θέμα ανοίγει τώρα γιατί υπάρχει σχεδιασμός να φύγει από την Τρίπολη το κέντρο κατάταξης της Αεροπορίας. Οπότε «πέφτει» η υπόσχεση για αεροδρόμιο, το οποίο θα παραχωρηθεί σε ιδιώτη, οπότε δεν μπορεί στον ίδιο χώρο να υπάρχουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις και "σβήνουν" έτσι οι τοπικές αντιδράσεις. Αυτό, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, είναι ο μέγιστος πολιτικός τακτικισμός! Δεν το πιστεύουμε – για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης - αλλά το σημειώνουμε ως σενάριο εργασίας για το μέλλον. Συμπερασματικά, η προοπτική λειτουργίας αεροδρομίου χαμηλού κόστους στην Τρίπολη, με αδυναμία προσέγγισης, λόγω καιρού, τις μισές μέρες του χρόνου, θεωρούμε ότι πρέπει να καταγραφεί στις υποσχέσεις των πολιτικών που θα πήγαιναν ...θάλασσα στο βουνό. Και εδώ είμαστε για να δούμε ποιοι θα επιβεβαιωθούν.
panagopg@gmail.com
Δευτέρα, 30 Μαϊος 2011 12:31
Αεροδρόμια στην ομίχλη και θάλασσα στο βουνό
Γράφτηκε από τον Γιώργος Παναγόπουλος
Κατηγορία
Εντυπώσεις