Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου 2022 18:55

Επί Τάπητος: Ελπίζοντας σε “νίκη της λογικής”...

Γράφτηκε από τον

Επί Τάπητος: Ελπίζοντας σε “νίκη της λογικής”...

Για μια ακόμη φορά κυριαρχεί στην τοπική επικαιρότητα η υπόθεση του αντιπλημμυρικού της Καλαμάτας.

Αυτή τη φορά με ειδικό “φορτίο” από κάθε άποψη καθώς αναδεικνύει πλευρές (αντι)θεσμικών αντιλήψεων που έχουν εμφιλοχωρήσει για τα καλά στην αυτοδιοίκηση, υποδεικνύει τον ασφαλή δρόμο για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων και απαντά επιστημονικά στον φαραωνικό σχεδιασμό του “Μορέα”. Τον οποίο έχουν σπεύσει να… αγκαλιάσουν κόμματα, αυτοδιοικητικοί παράγοντες και πάσης φύσεως παραγοντίσκοι που “κοιτάζουν το πρωί τον ίσκιο τους και νομίζουν πως είναι το μπόι τους”.

Η υπόθεση του αντιπλημμυρικού δρομολογήθηκε το 2016 μετά τη μεγάλη πλημμύρα στη Δυτική πόλη που είχε καταστροφικές συνέπειες. Η τότε κυβέρνηση κατέληξε ουσιαστικά στην απ’ ευθείας ανάθεση στο “Μορέα” χωρίς μάλιστα να θέσει ασφαλιστικές δικλείδες. Και οι ασφαλιστικές δικλείδες δεν μπορούσε να είναι άλλες από την υπόδειξη για δέσμη διαφορετικών προτάσεων σε σχέση με την αντιμετώπιση του προβλήματος. Κατά καιρούς διέρρευσαν “πληροφορίες” για τον προσανατολισμό της μελέτης και εγκαίρως η λύση χαρακτηρίστηκε από διάφορες πλευρές (και από αυτή τη στήλη) ως φαραωνική, ενώ επισημάνθηκε η ανάγκη ενίσχυσης των υπαρχόντων φραγμάτων στο Νέδοντα και η κατασκευή νέων ως λύση. Το ανήσυχο της υπόθεσης είναι ότι δεν… ανησύχησε κανένας εκ των αρμοδίων έτσι ώστε να γίνει προκαταρκτική συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο προκειμένου να ενημερωθούν οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι πολίτες για τον προσανατολισμό των μελετητών. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω μέχρι ποίου σημείου δήμαρχος και παράγοντες της δημοτικής αρχής είχαν ενημερωθεί για τις προθέσεις των μελετητών και είχαν αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα σε “έργο αντιπλημμυρικής προστασίας αυτοκινητοδρόμου” και “αντιπλημμυρική προστασία της πόλης”. Το αυτό φυσικά πρωτίστως αφορά και εκείνους που ανέθεσαν τη μελέτη στο “Μορέα” χωρίς διαγωνισμό (στο όνομα του… κόστους). Χωρίς “περιορισμούς” και “φρένα” στο σχεδιασμό τους οι μελετητές επέλεξαν την “φαραωνική λύση” (είναι αφελής ασφαλώς η αντίληψη ότι η επιστήμη είναι… ουδέτερη), η οποία το Νοέμβριο του 2021 έφτασε στο Δήμο Καλαμάτας. Και έμεινα στα συρτάρια των αρμοδίων για 6 μήνες μέχρι να παρουσιαστεί για συζήτηση χωρίς όλο αυτό το διάστημα να έχουν ενημερωθεί δημοτικοί σύμβουλοι και πολίτες. Και χωρίς μέχρι τώρα να έχει αναλάβει κανένας την ευθύνη για την πρωτοφανή αυτή στάση που εκθέτει πολιτικά τη δημοτική αρχή, ανεξάρτητα αν η ίδια δείχνει ότι έχει απολέσει το νόημα της έννοιας της “θεσμικής ευθύνης”.

 Οταν η υπόθεση πήρε το δρόμο της συζήτησης, οι αντιδράσεις ήταν έντονες. Και αναφέρομαι στις αντιδράσεις από την πλευρά σχηματισμών της αντιπολίτευσης και πολιτών που εκφράστηκαν με την ομάδα “Λύσεις λογικής για Νέδοντα και ρέματα”. Γιατί με πολύ μεγάλη έκπληξη παρακολουθώ την “άκρα του τάφου σιωπή” τόσο από το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, όσο και από τον Εμπορικό Σύλλογο που θα έπρεπε να ενδιαφέρονται πρωτίστως. Το γιατί είναι απλό: Το έργο που προωθεί ο “Μορέας” δεν συνιστά απλώς “όχληση” όπως διαλαλούν οι “ντελάληδες” αλλά ριζική ανατροπή στις λειτουργίες της πόλης κατά μήκος του κεντρικού της άξονα που θα έχει επίπτωση σε πολύ μεγαλύτερη ακτίνα αλλά και στη συνολική ακτίνα της πόλης. Για δύο τουλάχιστον χρόνια (κατά τη μελέτη), τους μήνες που κατά τεκμήριο δεν υπάρχουν βροχές (και έχει ταυτιστεί με την “τουριστική” στην Καλαμάτα, κατά μήκος του Νέδοντα θα ξηλώνονται πάρκινγκ, εγκαταστάσεις, πυθμένας. Κρουστικά, τεράστιοι όγκοι από μπάζα, φορτηγά και μηχανήματα στην παράταξη και το πέρα-δώθε. Και όταν με το καλό τελειώσει η “πολεμική επιχείρηση” (που θα έχει και άλλες καταστροφικές συνέπειες), θα έρθει το αίτημα για σκέπασμα και κατασκευή πάρκινγκ στη θέση εκείνων που έχουν καταστραφεί. Αλλά το σκέπασμα των υδατορεμάτων απαγορεύεται από την Κοινοτική νομοθεσία, για εκείνους που γνωρίζουν τα πράγματα, σχετική πρόταση για σκέπασμα του Νέδοντα νοτίως της σιδηροδρομικής γέφυρας είχε απορριφθεί… μετά πολλών επαίνων από την εποχή της πρώτης δημαρχοντίας του αείμνηστου Παναγή Κουμάντου. Ακόμη και αν κάποιοι κάνουν στραβά μάτια, κανένας δεν μπορεί να απαγορεύσει στον οποιονδήποτε πολίτη (από οποιοδήποτε σημείο) να προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κάτι που στην καλύτερη περίπτωση θα μπλοκάρει για χρόνια την υπόθεση. Αν τώρα όλα αυτά δεν ενδιαφέρουν τους εκπροσώπους εμπόρων και επαγγελματιών ώστε τουλάχιστον να ανησυχήσουν, τότε “σηκώνουμε ψηλά τα χέρια”…

Το δημοτικό συμβούλιο γνωμοδότησε αρνητικά και είπε “όχι” σε αυτή την πρόταση και κατατέθηκαν προτάσεις αντιπλημμυρικής προστασίας ως εναλλακτική λύση. Το περιφερειακό συμβούλιο αποφάσισε να βάλει στο “επιστημονικό μικροσκόπιο” τη μελέτη του “Μορέα” με σκοπό να να αποφευχθεί η κατάσταση που περιγράφηκε, σε μια συνεδρίαση στη διάρκεια της οποίας κανένας δεν είπε καθαρά “ναι” αλλά ορισμένοι φρόντισαν να το πουν εκ των υστέρων με προσχήματα και αντιφάσεις κατά περίπτωση. Η μελέτη ανατέθηκε στον πλέον ειδικό για το θέμα καθηγητή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου Δημ. Κουτσογιάννη, ο οποίος συνεπικουρούμενος από υπαλλήλους της Περιφέρειας, παρέδωσε μια εμπεριστατωμένη τεχνική έκθεση η οποία δικαιώνει όλους εκείνους οι οποίοι αντέδρασαν στη λύση του “Μορέα”. Σε αυτή περιλαμβάνονται τέσσερις λύσεις εκ των οποίων οι δύο απορρίπτονται από τη ροή των πραγμάτων. Και μένουν πλέον δύο λύσεις: Αυτή που προτείνει ο “Μορέας” και εκείνη που πρότειναν οι συνδυασμοί της μειοψηφίας και υποστήριξαν πολλοί περιφερειακοί παράγοντες. Μια λύση επιστημονικά τεκμηριωμένη που δίνει το ίδιο επίπεδο αντιπλημμυρικής προστασίας στην πόλη, χωρίς να καταστρέφει τον κεντρικό της ιστό. Τελικά όπως έχουν επισημάνει και άλλοι συνάδελφοι, οι Περιφέρεια Πελοποννήσου έκανε εκείνο το οποίο όφειλε να έχει κάνει ο Δήμος Καλαμάτας: Να αναθέσει σε ανεξάρτητο και υψηλού κύρους επιστήμονα, την κρίση επί της μελέτης και την αναζήτηση λύσεως οι οποίες θα λύνουν το πρόβλημα χωρίς να δημιουργούν καινούργια. Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ότι αυτή η τεχνική μελέτη θα έβαζε σε προβληματισμό όλους τους εμπλεκόμενους και θα ετίθετο το θέμα επανεξέτασης της πρότασης του “Μορέα”.

Με έκπληξη όμως διαπιστώνουμε πως τώρα που κατέρρευσε με πάταγο όλη η επιχειρηματολογία υποστήριξης της μελέτης από εκείνους που στρατεύτηκαν στο πλευρό του “Μορέα” των των επιχειρημάτων που παρουσίασαν οι “στρατηγοί” του, φερόμενοι με απαξία για την αντίθετη άποψη στο δημοτικό συμβούλιο, επιχειρείται πλήρης διαστρέβλωση του περιεχομένου της τεχνικής έκθεσης. Δεν χρειάζονται τεχνικές γνώσεις, αλλά μόνον γνώση της ελληνικής γλώσσας για να καταλάβει κανένας ότι οι δηλώσεις του δημάρχου (με την επίκληση “ειδικών” που δεν αναφέρει τα ονόματά τους γιατί αποτελεί απλώς επικοινωνιακό εφέ) στην ουσία πλαστογραφούν τα συμπεράσματα της τεχνικής έκθεσης. Και αυτό αποτελεί “ύβρη” απέναντι σε έναν καταξιωμένο επιστήμονα και κατ’ επέκταση στην επιστημονική κοινότητα. Γιατί διαστρέφει τα επιστημονικά συμπεράσματα μόνο και μόνο γιατί εντελώς ανεξήγητα συνδέει το πολιτικό του μέλλον (κάκιστα) με την τύχη της μελέτης του “Μορέα”. Εφόσον θεωρεί ο κ. δήμαρχος ότι αποτελεί κριτήριο για την κάλπη την έγκριση της μελέτης που έχει παρουσιάσει η εταιρεία, τότε στέλνει μήνυμα να ψηφίσουν οι ανησυχούντες καλαματιανοί… ΣΥΡΙΖΑ μιας και έργο της δικής του κυβέρνησης είναι το αποτέλεσμα της μελέτης. Η αντιπλημμυρική προστασία της πόλης θα πρέπει να μείνει έξω από πάσης φύσεως παιχνίδια. Ο δήμαρχος και οι “κεκράχτες” του επιχειρούν να το πολιτικοποιήσουν την επιλογή, σε σφοδρή αντίθεση μάλιστα με τον Περιφερειάρχη Παν. Νίκα που έχει εκφράσει ευθέως τις ανησυχίες του και πιέζει με κάθε τρόπο για τον περιορισμό των επιπτώσεων από την κατασκευή του έργου. Ο κ. Νίκας όπως φαίνεται προσπαθεί να ελιχθεί μιλώντας για “συμβιβασμούς” και επομένως εκπτώσεις με ό, τι συνεπάγεται αυτό για το έργο που θα προκριθεί τελικά.

Εχοντας καταρρεύσει όλα τα επιχειρήματα εκείνων που για λόγους τους οποίους μόνον εκείνοι γνωρίζουν, αποφάσισαν να στηρίξουν “τυφλά” τη μελέτη που επιχειρήθηκε να επιβληθεί ως μοναδική λύση, πάμε και στο τελευταίο: Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και εκείνη του περιφερειακού συμβουλίου έχουν γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Την απόφαση σύμφωνα με το νόμο την παίρνει τελικά η κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου υπουργείου. Και όχι εκείνοι που ζητάμε “λύσεις λογικής για Νέδοντα και ρέματα”. Το καλύτερο που μπορούμε να καταφέρουμε, είναι να δοθεί τέτοια λύση. Η απαίτηση για “λύση λογικής” δεν συνεπάγεται… ακύρωση του οποιουδήποτε έργου που είναι στο χέρι της κυβέρνησης να αποφασίσει. Αν κάποιοι φοβούνται πως με την πίεση που έχουμε ασκήσει μπορεί να γίνουν αλλαγές και τροποποιήσεις με κυβερνητική πρωτοβουλία, είναι δικό τους το πρόβλημα. Εμείς κάναμε εκείνο που οφείλουν να κάνουν οι ενεργοί πολίτες: Να σκέφτονται και να αγωνίζονται για το καλύτερο...