Το χαλαρωτικόν του πράγματος αλλά και η φυσική ομορφιά γίνονται εύκολα αντιληπτά από όσους επιλέγουν να πιάσουν από νωρίς θέση για καφέ. Φυσικά από την εξόρμηση δεν έλειψαν και εκείνοι οι οποίοι βούτηξαν στα παγωμένα νερά για πρώτη φορά φέτος, υπολογίζοντας στην… ευεργεσία του ήλιου.
Περιγραφή "ιδανικής" κατάστασης· και θα μπορούσε όντως να είναι έτσι. Ομως τα πράγματα έχουν και την πίσω πλευρά, την οποία βλέπουν καθαρά οι Καλαματιανοί κι οι επισκέπτες, και διαμαρτύρονται. Δικαίως θα έλεγα, όχι μόνον ως αποδέκτης των διαμαρτυριών, αλλά και ως… αυτόπτης μάρτυς πολλές φορές.
Οι πρώτες διαμαρτυρίες ήταν για την καθαρότητα της θάλασσας, τουλάχιστον τις πρωινές ώρες. Φίλοι που απολάμβαναν παραλιακώς το καφεδάκι τους με ψιλοκουβέντα για την πολιτική και την πόλη, μας έλεγαν ότι διαπίστωσαν πως άρχισε η επανάληψη των φαινομένων που κάνουν τη θάλασσα απωθητική. Και έδειχναν να μην πείθονται πλέον από τις εξηγήσεις που δίνονται κατά καιρούς. Φυσικά θα ξαναπάνε και θα επιλέξουν πότε θα μπουν στη θάλασσα, γιατί κι αυτοί και οι υπόλοιποι Καλαματιανοί έχουν αυτή την πολυτέλεια που δώρισε η φύση. Το ζήτημα είναι όμως τι θα γίνει με τους επισκέπτες, οι οποίοι ερχόμενοι αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα -και τώρα αλλά και κατά την "τουριστική" περίοδο- ακούν κάθε είδους τερατολογίες χωρίς να παίρνουν πειστικές απαντήσεις.
Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι μόνον μέσα, αλλά και έξω από τη θάλασσα. Η πρόσφατη αναφορά σε σχόλιο συμπατριώτη μας από την Αυστραλία, που εντοπίζει σε αναρτήσεις όμορφων φωτογραφιών το σκουπιδαριό σε διάφορα σημεία της ακτής, είναι απολύτως χαρακτηριστική τού τι εισπράττουν εκείνοι που περιδιαβαίνουν την περιοχή: Η εικόνα εγκατάλειψης σε ορισμένα σημεία υποδηλώνει με τον πλέον κραυγαλέο τρόπο την απουσία ενδιαφέροντος εκ μέρους των τοπικών αρχόντων.
Παράλληλα, από την πρώτη κιόλας εξόρμηση στην Παραλία αρχίζουν να εμφανίζονται τα προβλήματα που δημιουργεί η πεισματική διατήρηση της Ναυαρίνου ως δρόμου διπλής κατεύθυνσης - τον οποίο μάλιστα πλείστοι όσοι εκλαμβάνουν και ως... ταχείας κυκλοφορίας. Για ορισμένους δε, πεζοί δεν υπάρχουν. Οσο για τις διαβάσεις, αυτές έχουν ξεμείνει από χρώμα μετατρεπόμενες πλέον σε... αόρατες.
Η γενική εικόνα από ημέρες σαν την προχθεσινή, που ο κόσμος εξορμά παραλιακώς, είναι αντιφατική: Από τη μια πλευρά υπάρχει αυτό που απλόχερα χάρισε η φύση στην πόλη και μπορούν να το απολαμβάνουν εύκολα ντόπιοι και επισκέπτες, είτε επιλέξουν ένα κατάστημα είτε την πρόχειρη "κατασκήνωση" στην αμμουδιά. Κι από την άλλη υπάρχει η παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος από τους τοπικούς παράγοντες, οι οποίοι θεωρούν ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν με την ελάσσονα προσπάθεια, αφού η φύση είναι γενναιόδωρη και θεωρούν ότι "κουκουλώνει" τη δική τους αδιαφορία για χάραξη πολιτικής διαχείρισης αυτού του μεγάλου κεφαλαίου για την πόλη.
Από τη στήλη αυτή κατά καιρούς και αναλυτικά έχουν εντοπιστεί τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν κι έχουν κατατεθεί ιδέες για λύσεις. Εννοείται ότι πολύ περισσότερες ιδέες έχουν πολίτες και ειδικοί στα θέματα αυτά. Το μεγάλο ζήτημα είναι πώς αξιοποιεί ο δήμος οτιδήποτε έχει θετικά στοιχεία και βοηθά στην πραγματική ανάδειξη και αξιοποίηση της περιοχής.
Την απάντηση μπορεί να τη δείτε με μια μικρή βόλτα στην παραλιακή.

Ηλίας Μπιτσάνης