Από μόνη της η εικόνα ίσως δεν λέει τίποτε, πολλές φορές συναντάς στο δρόμο επισκέπτες με το χάρτη. Η αναφορά σε αυτήν έχει να κάνει με το γεγονός ότι δαπανήθηκε τεράστιο ποσό για την ανάπλαση της Φαρών με επιχείρημα τη διευκόλυνση των τουριστών που φθάνουν με κρουαζιερόπλοια, αλλά οι αρμόδιοι του σχεδιασμού δεν πρόσεξαν τις… λεπτομέρειες.
Δεν πρόσεξαν το γεγονός ότι τα κρουαζιερόπλοια πιάνουν λιμάνι το πρωί έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα είτε εκδρομής με το λεωφορείο σε κάποιον αρχαιολογικό προορισμό, είτε περιήγησης με ειδικές μορφές (όπως βόλτες με ποδήλατο), είτε γνωριμίας με την πόλη. Ντάλα καλοκαίρι έρχονται οι άνθρωποι και όσοι επιλέγουν να ανέβουν προς την πόλη, αναζητούν ίσκιο για να μην τους βαρέσει ο ήλιος κατακούτελα. Ετσι επιλέγουν να κινηθούν στο ανατολικό πεζοδρόμιο, αλλά τα χρήματα της ανάπλασης έπεσαν στο… δυτικό. Και φυσικά μόνο τυχαίως θα στρίψουν στην Πλάτωνος (με βάση τα σχέδια εκείνων που "συνέλαβαν" την ιδέα του έργου) να πιάσουν κέντρο ή αν τους το υποδείξει κάποιος για να μην λοξοδρομήσουν.
Από την εκκίνηση της συζήτησης για την ανάπλαση είχαμε εκφράσει τις διαφωνίες μας με την επιχειρηματολογία των αρμοδίων περί διευκόλυνσης των τουριστών. Γιατί υπάρχει η εξαιρετική διαδρομή μέσα από το Πάρκο Σιδηροδρόμων που δείχνει την όμορφη πλευρά της πόλης, δένει το λιμάνι με αυτήν, φέρνει σε επαφή τον επισκέπτη με το μοναδικό υπαίθριο σιδηροδρομικό μουσείο και τον βγάζει στην καρδιά της πόλης. Καμία σχέση με το τούνελ πολυκατοικιών της Φαρών που θυμίζει τη χειρότερη πολεοδομική εποχή για την πόλη και γενικότερα τα αστικά κέντρα της "αντιπαροχής". Αντιρρήσεις για τους ίδιους ή ανάλογους λόγους υπήρχαν από διάφορες περιοχές αλλά η λατρεία στο πλακάκι και στην τσιμεντόστρωση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στους δημοτικούς παράγοντες, είναι κάτι το… ακατανίκητο. Και στο βάθος υπάρχει ουσιαστικά η άρνηση των τοπικών αρχόντων να ακούσουν τη διαφορετική άποψη, αλλά και να θέσουν σε ουσιαστική συζήτηση τις επιλογές που κάνουν για τα έργα τα οποία προτείνονται για να ενταχθούν σε διάφορα προγράμματα.
Γενικώς οι παρεμβάσεις στερούνται βασικά χαρακτηριστικά, δεν υπακούουν σε κάποια στόχευση και δεν αποτελούν μέρος ενός συνεκτικού σχεδίου με μέση, αρχή και τέλος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην "κουμπώνει" το ένα έργο με το άλλο ή και να εμφανίζονται φαινόμενα που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Να θυμίσουμε την ιστορία με την απορροή των νερών της βροχής στη Φαρών, αλλά και το γεγονός ότι δαπανήθηκε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για ανάπλαση χωρίς να προβλέπεται ποδηλατόδρομος. Και αν το επιχείρημα είναι ότι υπάρχει παράλληλος ποδηλατόδρομος στην Αριστομένους σε μικρή απόσταση, η απάντηση είναι ότι ίδιο… κώλυμα έχει και το έργο της ανάπλασης, καθώς Αριστομένους και Πάρκο Σιδηροδρόμων βρίσκονται στην ίδια απόσταση. Ενώ το λιμάνι στερείται της στοιχειώδους υποδομής για την υποδοχή των επισκεπτών.
Η λαϊκή σοφία «απίδια φαγωμένα κάτσε μέτρα τις ουρές τους». Η αποτίμηση όμως ορισμένων πραγμάτων -και ειδικά μακριά από εκλογές- είναι αναγκαία για να εξαχθούν και συμπεράσματα. Για όσους βεβαίως πιστεύουν ακόμη ότι η πόλη δεν είναι ιδιοκτησία των δημοτικών αρχόντων που έρχονται και παρέρχονται αργά ή γρήγορα.

Ηλίας Μπιτσάνης